ὀργάω-ῶ, propr. être plein de sève, d’où :
   I au propre :
      1 en parl. de l’homme, avoir l’humeur ou le sang en mouvement, bouillonner de désirs ou d’ardeurs, ARSTT. Probl. 7, 2 ; PLUT. M. 651 b, 663 f ; en parl. des animaux, être en rut, en chaleur, ARSTT. H.A. 2, 1 ; 5, 8 ; 6, 18, etc. ;
      2 en parl. des plantes, être gonflé de sève, d’où être fécond, fertile, HDT. 4, 199, etc. ; XÉN. Œc. 19, 19 ; TH. C.P. 3, 6, 3 ; PLUT. M. 647 f ;
   II fig. être possédé d’une passion violente, d’où avec l’inf. désirer passionnément, THC. 4, 108 ; 8, 2 ; abs. PLUT. Phoc. 6, πρός τι, PLUT. Alex. 6 ; D. CHR. Or. 36, t. 2, p. 85 ; avec l’inf. ESCHL. Ch. 454 ;

Moy. m. sign. fig. THC. 2, 21.

Étym. ὀργή.

mostly in pres.; pf. part. ὀργηκότες (v.l. ὡρμ-) occurs in J. AJ 17.9.2 ; plpf. Pass. ὤργητο in Hsch., v. 11 fin.
to be getting ready to bear, growing ripe for something, of soil, Thphr. CP 3.2.6 ; of trees, συμβαίνει… τὰ… δένδρα ὀργᾶν πρὸς τὴν βλάστησιν ib. 1.6.2 ; ὀργᾷ [ἡ σμῖλαξ] πρὸς τὴν ἄνθησιν Plu. 2.647f; and of fruit, swell as it ripens, ὁ καρπὸς πεπαίνεται καὶ ὀργᾷ Hdt. 4.199 ; so c. inf., ὀργᾷ ἀμᾶσθαι grows ripe for cutting, ibid., cf. X. Oec. 19.19 ; of a wound, ὀργᾶν φαίνεται appears turgid, Hp. Fract. 28, cf. Aph. 1.22. of men, like σφριγάω, swell with lust, wax wanton, be rampant, Ar. Lys. 1113, Av. 462 (where the Sch. explains it ἐπιθυμητικῶς ἔχω) ; ὁ ἐπ’ ἀφροδισίοις μαινόμενος… ὀργῶν Poll. 6.188 ; of human beings and animals, to be in heat, desire sexual intercourse, ὀργᾶν πρὸς τὴν ὁμιλίαν, ὀχείαν, Arist. HA 542a32, 560b13 ; ὀ. ὀχεύεσθαι ib. 500b11 ; πρὸς τὸ γεννᾶν Plu. 2.651c. generally, to be eager or ready, to be excited, Λακεδαιμονίων ὀργώντων ἔμελλον πειράσεσθαι Th. 4.108 ; ὀργῶντες κρίνειν judge under the influence of passion, Id. 8.2 ; c. inf., ὄργα μαθεῖν A. Ch. 454 (lyr.); ὀργᾶν τεκεῖν Arist. HA 613b28 ; ἀκοῦσαι ὀργῶ Cratin. 21 D. ; of a thing, to be urgent, ὤργα τὸ πρᾶγμα A. Fr. 54A; ὀ. πρός τι Plu. Alex. 6, D.Chr. 36.26, Marcellin. Vit. Thuc. 54 ; ἐπὶ ἐκφύλους συνόδους Ph. 2.21 ; ὀργᾷς ὃς ἱππίαν ἐς ὁδόν dub. cj. in Pi. P. 6.50 ; plpf. Pass. in act. sense, ὧν ἀκροᾶσθαι… ὤργητο (restd. from Hsch. and some Mss. for ὥρμητο) Th. 2.21. ὀργήσας is f.l. for ὀργάσας in Hdt. 4.64.

von Feuchtigkeit u. Säften schwellen, strotzen, bes. vom Naturtriebe zum Fortpflanzen u. Fruchttragen ; vom Erdboden, durch reiche Bewässerung üppig fruchtbar sein, Theophr.; von Pflanzen, üppig wachsen, treiben, id.; auch vom schwellenden Heranreifen der Früchte, τὰ παραθαλάσσια τῶν καρπῶν ὀργᾷ ἀμᾶσθαί τε καὶ τρυγᾶσθαι, Her. 4.199 ; Xen. Oec. 19.19 ; von Tieren u. Menschen, von Saft u. Kraft strotzen, bes. in Beziehung auf den Begattungstrieb, von Liebesverlangen glühen, αἱ παρθένοι τῶν παίδων ὀργῶσι πρότερον καὶ σαλεύονται πρὸς τὸ γεννᾶν, Plut. Symp. 3.4 ; Arist. oft von Tieren, brünstig sein, z.B. H.A. 6.18, 10.5 ; vgl. ὀργῶντες πόθοι Philod. 18 (V.13) u. öfter in der Anth. – Uebertr., ἐπιθυμητικῶς ἔχειν, VLL ; πάνυ ἐπαίρομαι πρὸς τὸ πρᾶξαι, B.A. 7.3, heftig wonach verlangen ; Tim. lex. Plat. erkl. ὀργᾷ, ἐπείγεται, ἐπιθυμεῖ ; Ar. Lys. 1113, Av. 462 ; ὅτι τὸ πρῶτον Λακεδαιμονίων ὀργώντων ἔμελλον πειράσεσθαι, Thuc. 4.108 ; c. inf., ὀργῶντες κρίνειν τὰ πράγματα, 8.2 ; Sp., ἐν αὐτοῖς τοῖς ἀγῶσιν ὤργα καὶ διεπυροῦτο, Plut. Phoc. 6.
Es erscheint zuweilen als v.l. von ὁρμάω, s. Thuc. 1.21, u. ist auch mit ὀργιάω verwechselt worden.