ὀκνέω-ῶ :
      1 être lent, paresseux, tarder, différer, abs. THC. 1, 120 ; avec un inf. IL. 5, 255 ;
      2 p. suite, hésiter, craindre, abs. XÉN. Ages. 11, 2 ; avec un inf. THC. 1, 120 ; ESCHL. Pr. 629 ; SOPH. Ph. 93, etc. craindre de ; avec un part. m. sign. SOPH. O.R. 746 ; avec μή et un mode subord. XÉN. An. 2, 3, 9, etc. ; PLAT. Phædr. 257 c, craindre de faire qqe ch. ; avec un acc. de pers. : ὀ. τινα, SOPH. O.C. 731, craindre qqn ; τι, XÉN. Cyr. 2, 2, 21, etc. ; DÉM. 294, 4 ; περί τινος, XÉN. Cyr. 4, 5, 20, redouter qqe ch.

➳ Épq. ὀκνείω, IL. l. c.

Étym. ὄκνος.

Ep. ὀκνείω Il. 5.255 ; impf. ὤκνεον 20.155 ; fut. -ήσω Isoc. 6.72 ; aor. ὤκνησα D. 18.103, etc. ; (< ὄκνος) : — shrink from doing, scruple, hesitate to do a thing, c. inf., ὀκνείω ἵππων ἐπιβαινέμεν Il. 5.255 ; ἀρχέμεναι πολέμοιο ὤκνεον 20.155. — In Att. mostly with collat. sense of the feeling which causes the hesitation, and so, of shame or fear (in a moral sense), ὀκνῶ προδότης καλεῖσθαι I shrink from being called, fear to be called, S. Ph. 93, cf. Th. 5.61, Lys. Fr. 23 ; οἷα ἐγὼ ὀκνῶ πρὸς ὑμᾶς ὀνομάσαι shrink from naming, hesitate to name, D. 2.19, cf. Pl. Grg. 462e ; τοσαῦθ’ ὅσ’ ὀκνήσαιμ’ ἂν… εἰπεῖν D. 18.103, cf. 24.7, etc. of pity, σὰς ὀκνῶ θρᾶξαι φρένας A. Pr. 628, cf. S. El. 1271. most commonly of cowardice or indolence, μεμηνότ’ ἄνδρα… ὀκνεῖς ἰδεῖν Id. Aj. 81, cf. Th. 1.120, etc. — The Homeric constr. c. inf. continued most common (v. supr.); rarely c. acc., πῶς τὸ μητρὸς λέκτρον οὐκ ὀκνεῖν με δεῖ ; S. OT 976 ; ὃν μήτ’ ὀκνεῖτε Id. OC 731, cf. X. Cyr. 2.2.21 ; ἂν ὀκνῇς τὸ μανθάνειν Philem. 213.1 ; also ὀ. περί τινος X. Cyr. 4.5.20 ; ὀ. μή… Pl. Phdr. 257c, X. An. 2.3.9, D. 1.18. freq. also abs., shrink, hesitate, hang back, Hdt. 7.50, S. El. 22, 320, Antipho Soph. 55, Luc. Prom. 18, etc. ; of soldiers, Arist. Pol. 1297b11.

zaudern, zögern, Bedenken tragen ; c. inf., ἀρχέμεναι πολέμοιο ὤκνεον ἀμφότεροι, Il. 20.155 (vgl. ὀκνείω); σὰς δ' ὀκνῶ θρᾶξαι φρένας, Aesch. Prom. 631 ; ἵν' οὐκέτ' ὀκνεῖν καιρός, Soph. El. 22 ; ὅταν τι δρᾷς ἐς κέρδος, οὐκ ὀκνεῖν πρέπει, mußt du nicht Bedenken tragen, Phil. 111, vgl. El. 1263 ; sich scheuen, τάφου μὲν ὀκνῶ τοῦδ' ἐπιψαύειν ἐᾶν, Aj. 1373, καὶ πῶς τὸ μητρὸς λέκτρον οὐκ ὀκνεῖν με δεῖ, O.R. 976 ; οὐκ ὀκνήσουσι θανεῖν, Eur. Phoen. 1008 u. öfter ; u. in Prosa, Her. 7.50, Thuc. 1.120 ; ὀκνεῖς ἀποκρίνασθαι, Plat. Gorg. 515b, u. öfter ; ἐγὼ τἀληθῆ λέγειν οὔτε ὀκνήσω οὔτε αἰσχυνοῦμαι, Ep. II.310d ; ὤκνει ἀνοίγειν τὰς πύλας, Xen. Hell. 3.1.22 ; An. 1.3.17 u. öfter, wie bei Folgdn ; μηδὲν ὀκνήσας, sogleich, Luc. Prom. 18 ; neben μέλλειν Hdn. 6.3.12, neben ὑπείκειν ib. 13 ; – auch wie die Verba des Fürchtens mit μή konstruiert, ὥστε ὀκνῶ, μή μοι ὁ Λυσίας ταπεινὸς φανῇ, Plat. Phaedr. 257c ; ἔστ' ἂν ὀκνήσωσιν οἱ ἄγγελοι μὴ ἀποδόξῃ ἡμῖν, Xen. An. 2.3.9, wie 2.4.22 ; Dem. 1.17 u. A.; – auch περί τινος, für Einen besorgt sein, Xen. Cyr. 4.5.20 ; – c. acc., οἱ ὁμότιμοι ὤκνουν τὴν τοῦ ὄχλου ἰσομοιρίαν, 2.2.21, vgl. 6.1.17 ; τὸ μέλλον, 7.1.25 ; οὐδένα κίνδυνον, Dem. 18.197 ; – οὐκ ὀκνητέον, Pol. 1.14.7.

ὀκνέω, -ῶ
(< ὄκνος, shrinking, hesitation), [in LXX: Num.22:16 (מָנַע ni.), Jdg.18:9 (אָצַל ni.), Tob.12:6, 13, Jdth.12:13, Sir.7:35, 4Ma.14:4 * ;]
to shrink from doing, hesitate to do (Hom., Thuc., al.); hence, to delay with inf., Act.9:38 (cf. Nu, l.with, and see MM, xviii).†
(AS)