I intr. s’asseoir sur les talons, s’accroupir, d’où :
      1 en gén. se ramasser, se replier, en parl. des bœufs qui plient les genoux pour se coucher, EUR. Ph. 642 ; des chevaux qui se baissent pour qu’on monte sur eux, PLUT. M. 139 b ;
      2 p. suite, s’affaisser ou s’incliner pour se reposer, SOPH. O.C. 196 ;
      3 fléchir par suite de fatigue, chanceler, fig. HLD. 5, 7, etc. ;
   II tr. fléchir, ployer, plier : τὰ ὀπίσθια, XÉN. Eq. 11, 3 ; τοὺς προσθίους, EL. N.A. 7, 4, les jambes de derrière, les jambes de devant ; fig. replier, refouler (un désir) HLD. 1, 26 ;

Moy. (ao. opt. 3 pl. ὀκλάσσαιντο) replier, acc. EUPH. fr. 11 Mein.

Étym. inconnue.

fut. -άσω Ph. (v. infr. 2) ; aor. ὤκλασα S. OC 196 (lyr.), Plu. 2.320d ; — Med., Ep. aor. opt. ὀκλάσσαιντο Euph. 17 : — crouch down with bent hams, squat (in Hom. only μετοκλάζω), of a Persian dance, ὤκλαζε καὶ ἐξανίστατο X. An. 6.1.10 (cf. ὄκλασμα) ; διπλοῦς ὀκλάζων S. Ichn. 90 ; ἐς γόνυ ὀκλάσας δέχεται τῇ σαρίσσῃ τὴν ἐπέλασιν, of a soldier waiting an attack, Luc. DMort. 27.4, cf. Philops. 18 ; sink down, of a weary traveller, S. l.c. ; of oxen, Mosch. 2.99 ; of horses that crouch down to let their rider mount, Plu. 2.139b (but of horses that stumble and throw their rider, Procop. Vand. 2.21, al.) ; of the wolf crouching down to let the Twins suck, Plu. 2.320d ; θρόνος… ὀκλάζων folding-seat, D.Chr. 1.78 ; c. acc., ὀ. τὰ ὀπίσθια, τοὺς προσθίους, bend their hind- or fore-legs, X. Eq. 11.3, Ael. NA 7.4 ; — Med., Euph. l.c. metaph, sink, slacken, abate, ἀπειρίᾳ σοφιστικῶν παλαισμάτων ὀκλάσομεν Ph. 1.199 ; τόνος ὀκλάζων Gal. 11.172 ; ποδῶν δέ οἱ ὤκλασεν ὁρμή Musae. 325 ; of the wind, τῆς φορᾶς Hld. 5.23, cf. Adam. Vent. 37 ; ὤκλαζε αὐτοῖς ὁ θυμός ib. 7 ; κραδίης ὤκλασεν ὄγκος AP 5.250 (Iren.). trans., abate, ὀκλάσας τὸν πόθον Hld. 1.26.

(ob von κλάω, knicken ? nach Ruhnk. ep. crit. 244 von ὄκος, ὄκω, und verwandt mit ἄγκος, ἀγκύλος ; es ist wohl ein eigener Stamm, mit unserm »hocken« zusammenhangend), mit gebogenen Knien sich auf die Fersen niederlassen, hinhocken, hinkauern ; λέχριός γ' ἐπ' ἄκρου λάου βραχὺς ὀκλάσας, Soph. O.C. 197 ; καὶ ὤκλαζε καὶ ἐξανίστατο, Xen. An. 5.9.10, in einem persichen Tanze (vgl. Heliod. 4.17, wonach es eine Art Kosak od. Mazurek war); c. acc., zusammenlegen, krümmen, τὰ ὀπίσθια, Hipp. 11.3 ; τοὺς προσθίους, Ael. H.A. 7.4 ; Luc. verbindet ἐς γόνυ ὀκλάσας, Mort.D. 27.4, ὀκλάζων τῷ ἑτέρῳ, Philops. 18 ; οἱ τοῖς ἵπποις ἐφάλλεσθαι μὴ δυνάμενοι αὐτοὺς ἐκείνους ὀκλάζειν καὶ ὑποπίπτειν διδάσκουσιν, Plut. conjug. praec. p. 413 ; – sich auf die Knie niederlassen, wie Mosch. 2.99 vom Stier.
Uebertr., οὐ σῆς κραδίης ὑψαύχενος ὤκλασεν ὄγκος, legte sich, Iren. 3 (V.251). – Auch = müde werden, ποδῶν δέ οἱ ὤκλασεν ὁρμή, Mus. 325 ; vgl. Hesych. ὤκλασαν ἐπὶ τῶν ἀπειρηκότων ἐν παντὶ πράγματι ; – aus Erschöpfung nachlassen, erschlaffen, einzeln bei Sp.

to crouch down on one's hams, to squat , (Xenophon Historicus): ἐς γόνυ ὀκλάσας δέχεται τῇ σαρίσσῃ τὴν ἐπέλασιν, of a soldier waiting an attack, (Lucian); of a weary traveller, (Sophocles Tragicus):—;with accusative, ὀκλ. τὰ ὀπίσθια, τοὺς προσθίους to bend their hind or fore legs, (Xenophon Historicus)
(ML)