(seul. impf. ὤδαξον ; pass. fut. ὀδάξομαι, part. pf. ὠδαγμένος) :
      1 intr. souffrir d’une morsure, de démangeaison, XÉN. Conv. 4, 28 ;
      2 tr. mordre, d’où au pass. être mordu, piqué, SOPH. fr. 708.

Étym. ὀδάξ.

impf. ὤδαξον X. Smp. 4.28; — more freq. in Med. ὀδάξομαι, Hp. Gland. 12, Mul. 2.171 (ἀδάξεται codd.), Dsc. Alex. 2, Aret. SD 2.5 ; — Pass., pf. part., μοιχὸς… καρδίαν ὠδαγμένος S. Fr. 1127 ; plpf. ὠδάγμην Hsch. ; — also ὀδαξάω, Thphr. Sign. 30 ; — Med. ὀδαξάομαι, Hp. Mul. 1.90, D.S. 3.29, Ph. 2.332, Dsc. 2.124, Ael. NA 7.35 (ὀδαξέομαι v.l. in Ph. and Dsc. ll. cc.); — Act., feel pain or irritation, τὸν δεξιὸν [πόδα] Thphr. l.c. ; τὸν ὦμον X. l.c. ; — Med., scratch oneself, D.S. l.c., cj. in Thphr. Char. 19.4 (ἀδαξ-). ὀδάξει· τοῖς ὀδοῦσι δάκνει, Hsch. ; cause irritation, AB 340, Suid., Phot. (where ἀδαξῆσαι); ἀδαξῶντα irritants, Hp. Mul. 1.18 codd. opt. ; fut. ὀδαξήσεται ib. 2.154 ; pres. ὀδάξεται is an irritant, ib. 160 ; ὀδάξονται μυκτῆρας Id. Gland. 13 ; c. acc., ὠδάξατο σάρκα nibbled at it, AP 9.86 (Antiphil.).

u. ὀδάξομαι, Hippocr. u. sonst, gew. ὀδαξάω, ion. ὀδαξέω, u. alle diese Formen auch ion. mit α, ἀδάξω, ἀδαξέω,
beißen, stechen, ein Jucken verursachen, u. pass. ein Stechen, Jucken empfinden, u. dah. auch sich kratzen, reiben, Hippocr. u. Folgde ; ὥσπερ ὑπὸ θηρίου τινὸς δεδηγμένος τόν τε ὦμον πλεῖον ἢ πέντε ἡμέρας ὤδαξον (v.l. ὠδάξουν), Xen. Symp. 4.28 ; ὀδαξᾶσθαι, DS. 3.29 (v.l. ὀδάξασθαι); Ael. H.A. 7.35 ; ὠδάξατο, Antiphan. 22 (IX.86); auch übertr., καρδίαν ὠδαγμένος Soph. frg. 708, Sp., wie Plut.