ὀϐελίας ἄρτος (ὁ) [ᾱ] HPC. 356, 13 ; AR. (ATH. 111 b) ou simpl. ὀϐελίας, COM. (ATH. 111 b) sorte de pain ou de gâteau cuit à la broche, ou, avec jeu de mots, qui coûtait une obole, v. ὀϐολίας.

Étym. ὀϐελός.

ἄρτος, ὁ, roll or loaf baked or toasted on a spit, Hp. Vict. 2.42, Ar. Fr. 103, Ph. 2.273, cf. Moer. p. 287 P. ; without ἄρτος, Pherecr. 55, Nicopho 15 ; — also ὀβέλιος, CIG 3597b (Ilium) ; and ὀβελίτης. But in AB III we have ὀβολίας ἄρτους· τοὐς ὀβολοῦ πωλουμένους, Ἀριστοφάνης Πελαργοῖς (Fr. 440). — Ath. 3.111b writes it ὀβελίας and gives both interpretations.

ὁ, auch ὀβελίτης ἄρτος, ὁ, eine Art Brot od. Kuchen, am Spieße gebacken oder geröstet, od. = ὀβολίας ; comic. Ath. III.111b ; vgl. Böckh Staatshaushalt I p. 106 ff.; Ath. XIV.645c neben anderen Kuchensorten genannt, von Nicochar.