'ου (τὸ) :
      1 trace de pas, vestige, IL. 18, 321 ; OD. 19, 436 ; μετ' ἴχνια βαίνειν θεοῖο, OD. 5, 193, suivre la trace du dieu ; κατ' ἴχνιά τινος βαίνειν, A.RH. 1, 575, marcher sur les traces de qqn ; ἕπεσθαί τινι κατ' ἴχνιον, Q. SM. 8, 361, suivre qqn pas à pas ;
      2 trace, vestige : ἀγλαΐης, ANTH. 6, 58, reste de beauté.

➳ Mot épq., en prose seul. XÉN. An. 1, 6, 1.

Étym. dim. de ἴχνος.

'

τό (Dim. of ἴχνος only in form, cf. Hdn. Gr. 2.903, but written ἰχνίον by Eust. 233.44), track, footprint, ἴχνι’ ἐρευνῶντες κύνες ἤϊσαν Od. 19.436; μετ’ ἴχνια βαῖνε θεοῖο followed on her track, 5.193; μετ’ ἀνέρος ἴχνι’ ἐρευνῶν Il. 18.321; κατ’ ἴχνιά τινος ἐφέπεσθαι A.R. 1.575; ἴχνια ἵππων X. An. 1.6.1 (v.l. ἴχνη); less freq. in sg., τὸ ἴ. μοῦνον λέλειπται τῶν ποδῶν Democr. 228; ἴ. ὀξέος ἵππου Call. Aet. 3.1.86; ἕπεσθαί τινι κατ’ ἴχνιον Q.S. 8.361; ἴ. ἑδράσασθαι to plant one΄s step, AP 6.70 (Maced.). metaph, trace, remnant, προτέρης ἀγλαΐης ib. 58 (Isid.).

τό (nicht als dim. betrachtet u. akzentuiert), poet. = ἴχνος, die Spur, bes. Fußspur, Fußtapfen ; Il. 13.71 ; μετ' ἴχνια βαῖνε θεοῖο, er ging den Fußtapfen der Göttin nach, folgte der Göttin auf der Ferse, Od. 5.193 ; ἴχνι' ἐρευνῶντες κύνες ἤϊσαν, die Fährte ausspürend, Od. 19.436, vgl. Il. 18.321 ; sp.D., ἀγραύλοιο κατ' ἴχνια σημαντῆρος Ap.Rh. 1.575 ; χαζομένοισιν ἕποντα κατ' ἴχνιον Qu.Sm. 8.361 ; übertr., προτέρης ἴχνιον ἀγλαΐης Isid. schol. ep. (V.58).
Bei Xen. An. 1.6.1 ist die Form sehr zw., Krüger liest ἴχνη.