η, ον [ῑμ]
      1 fort, robuste, IL. 17, 749 ; 23, 260 ;
      2 p. ext. généreux, courageux, vaillant, en parl. des femmes de héros, IL. 5, 415 ; OD. 16, 332, etc. ; des âmes des morts, IL. 1, 3 ; 11, 55 ; des membres des héros (tête, IL. 3, 336 ; épaules, IL. 18, 204) ; d’Hadès, OD. 10, 534 ; 11, 47 ; rar. en parl. d’animaux, IL. 18, 23 ; de fleuves, IL. 17, 749.

➳ Fém. ἰφθίμη, en parl. de femmes ; mais ἴφθιμοι ψυχαί ou κεφαλαί, en parl. d’hommes, IL. 1, 3 ; 11, 55.

Étym. pré-grec.

η, ον, also ος, ον (v. infr.), stout, strong, of bodily strength, ὤμοις ἰ. Il. 18.204; κρατὶ ἐπ’ ἰ. 3.336; ἰ. ποταμῶν 17.749; βοῶν ἴ. κάρηνα 23.260; of heroes, ἴ. ψυχαί, κεφαλαί, 1.3, 11.55; of Hades, Od. 10.534; also, of women, comely, stately, ἰ. βασίλεια 16.332; ἄλοχος Il. 5.415, Theoc. 17.128; παράκοιτις Od. 23.92, etc. ; θυγάτηρ 15.364; Πηρώ 11.287; later, generally, strong, powerful, ἰφθίμης φιλότητος D.P. 655; — Hom. uses ἰφθίμη of women; but ἴφθιμοι ψυχαί, κεφαλαί, speaking of men. (No Ϝ-; prob. not cogn. with ἴς, ἶφι.)

[θῑ], (ἶφι – τιμάω ? schlecht von θυμός abgeleitet), 3, auch 2 Endgn, durch seine Kraft in Ansehen stehend, gewaltig ; ehrendes Beiwort der homerischen Helden, Il. 23.511, Od. 4.365 u. öfter ; Hades, Od. 10.534, 11.47 ; neben μέγας u. ἀγαυός, Il. 4.534 ; Λύκιοι, 12.417 ; ἐν πολλοῖσι καὶ ἰφθίμοισιν ἀνάσσων Od. 19.110 ; μάχεσθαι 16.244 ; von einzelnen Teilen des Körpers, κρατὶ ἐπ' ἰφθίμῳ Il. 3.336, ὦμοι 18.204, ἰφθίμους κεφαλάς, 11.55, wie ἴφθιμοι ψυχαί 1.3, tapfere Seelen, d.i. Seelen der Tapferen ; das fem. ἰφθίμη hat Hom. nur bei Frauen, ἄλοχος Il. 5.415, 19.116, vgl. Od. 10.106, 11.287, 16.332, in allgemeiner ehrender Bdtg, wacker, tüchtig ; βοῶν ἴφθιμα κάρηνα Il. 23.260 ; von einem gewaltigen Strome 17.749. – sp.D., Dion.Per. 655 Qu.Sm. 13.334. – Den superl. ἰφθιμότατος erwähnt Suid.