1 adj. (ὁ, ἡ) savant, instruit, habile, OD. 6, 233 ; 23, 160 ; τινός, HÉS. Sc. 351 ; PD. O. 1, 167 ; ESCHL. Ag. 446 ; SOPH. El. 608 ; ἔν τινι, DP. 857, en qqe ch. ; οὐδὲν ἴδ. SOPH. O.C. 525, qui ne sait rien, ignorant ; avec un inf. OD. 7, 108, habile à faire qqe ch. ;
      2 subst. ἡ ἴδ. HÉS. O. 776, la fourmi (propr. la sage, la prudente).

➳ Voc. ἴδρι, ANTH. 9, 559 ; plur. nom. ἴδριες, OD. 7, 108.

Étym. R. indo-europ. *uid-, savoir ; v. *εἴδω.

gen. ἴδριος, Att. ἴδρεως, ὁ, ἡ, neut. ἴδρι ; voc. ἴδρι AP 9.559 (Crin.), prob. in ib. 6.182 (Alex. Magnes.); pl. ἴδριες ; also ἴδριδα S. Fr. 1056, ἴδριδες Phryn.Com. 90 (= Phryn.Trag. 22), cf. πολυίδριδι Sappho 166 (but these forms are censured by Hdn. Gr. 2.40); (< οἶδα); — poet. Adj. experienced, knowing, skilful, ἀνὴρ ἴδρις Od. 6.233; c. inf., ἴδριες… νῆα θοὴν ἐνὶ πόντῳ ἐλαυνέμεν 7.108; c. gen. rei, πόνου καὶ ὀϊζύος Hes. Sc. 351; καλῶν Pi. O. 1.104; ἔργων Archil. 39, cf. A. Ag. 446 (lyr.), S. El. 608, Ichn. 124, Call. Jov. 74, etc. ; in late Prose, ἴ. τῶν οὐρανίων Vett.Val. 4.19; with Preps., κατὰ γνώμαν ἴδρις S. OT 1087 (lyr.); οὐδὲν ἴδρις Id. OC 525 (lyr.); ἐν πολέμοισι D.P. 857. as Subst., the provident one, i.e.
the ant, Hes. Op. 778.

ιος, att. εως, acc. ἴδριδα wird aus Soph. angeführt, wie Phrynich. ἴδριδες gesagt hatte, s. Schol. Il. 3.219 (οἶδα, ἴδμεν); kundig, erfahren ; ἀνὴρ ἴδρις, ὃν Ἥφαιστος δέδαεν καὶ Παλλὰς Ἀθήνη τέχνην παντοίην Od. 6.233 ; c. inf., ἴδριες νῆα ἐλαυνέμεν 7.108 ; Hes. Sc. 53 ; καλῶν ἴδρις Pind. Ol. 1.104 ; μάχης Aesch. Ag. 434 ; τῶν ἔργων Soph. El. 598 ; κατὰ γνώμην ἴδρις O.R. 1087 ; κακῶν Eur. Med. 285 ; sp.D., πάσης ἴδρι (voc.) γεωγραφίης Crinag. 24 (IX.559); ἐν πολέμοις Dion.Per. 857.
Bei Hes. O. 776 ist ἴδρις die Ameise, die Vorbedächtige.