ή, όν :
      1 qui concerne les chevaux, de cheval, ESCHL. Sept. 61, 245 ; SOPH. El. 740, Aj. 1030 ; EUR. Bacch. 509, etc. ;
      2 qui concerne les cavaliers, de cavalier, de cavalerie, XÉN. Hell. 5, 3, 20 ; PLAT. Leg. 753 b ; ἱππικὴ ἐπιστήμη, PLAT. Lach. 193 b, ou subst. ἡ ἱππική (s.-e. τέχνη) XÉN. Cyr. 1, 4, 5 ; AR. Nub. 27, l’art de monter à cheval, l’équitation ; ὁ ἱππικός, habile cavalier, XÉN. Cyr. 3, 1, 15 ; p. opp. à ἄφιππος, PLAT. Prot. 350 a ; τὸ ἱππικόν, cavalerie, HDT. 7, 87 ; EUR. Suppl. 682 ; XÉN. An. 6, 5, 29 ; PLAT. Lach. 191 b ; POL. 2, 66, 7 ; τὰ ἱππικά, l’équitation, PLAT. 1 Alc. 124 e, ou cavalerie, POL. 3, 114, 5 ;
      3 qui concerne les chars, de char : ἱππ. ἀγών, HDT. 1, 167 ; AND. 32, 29 ; ou ἱππικῶν ἀγών, SOPH. El. 698, concours consistant en une course de chars ; δρόμος, SOPH. El. 754, course de chars ; ἆθλον, PLAT. Leg. 949 a, prix d’une course de chars ; subst. τὸ ἱππικόν, PLUT. Sol. 23, espace de quatre stades pour les courses de chars.

• Sup. -ώτατος, AR. Lys. 677.

Étym. ἵππος.

ή, όν, (< ἵππος) of a horse or horses, freq. in Trag., ἱ. ἐκ πλευμόνων A. Th. 61; ἱ. φρυάγματα ib. 245, cf. S. El. 717, 719; ὀχήματα, ἄντυγες, ib. 740, Aj. 1030; φάτναι E. Ba. 509.
of horsemen or chariots, ἀγών Hdt. 1.167, And. 4.26 (pl.); in ἱππικῶν ἀγών S. El. 698, ἱππικῶν is prob. neut. (v. infr. iv); δρόμος ib. 754; ναυάγια ib. 730; ἆθλον Pl. Lg. 949a. = Lat. equester, τάξις, ἀξίωμα, D.H. 12.1, Plu. Pomp. 23; of persons, of equestrian rank, ἱ. ἄνδρες Str. 3.4.20, cf. IGRom. 3.474 (Lycia, iii AD), etc.
of riding or horsemanship, equestrian, X. HG 5.3.20; ἱ. ἄσκησις training in horsemanship, IG2². 1042.21, al. ; ἱ. ἡγήτωρ leader of the knights, ib. 3.693; skilled in riding, opp. ἄφιππος, Pl. Prt. 350a, al. ; Comp., Satyr. 1, Phld. Mus. p. 6 K. ; Sup., Arr. Tact. 16.9. ἡ ἱππική (sc. τέχνη), horsemanship, riding, Ar. Nu. 27, etc. ; περὶ κῆς, title of treatise by Xenophon; ἱ. ἐπιστήμη Pl. La. 193b; ἱ. λόγοι X. HG 5.3.20; τὰ ἱ. [πράγματα] Pl. Alc. 1.124e, cf. Thg. 126a; ἡ ἐμὴ ἱ. this riding of mine, Lys. 24.10.
fit for riding, Sup. -ώτατον, χρῆμα γυνή Ar. Lys. 677. τὸ ἱ. the horse, cavalry, Hdt. 7.87, E. Supp. 682, X. An. 6.5.29, etc. ; τὰ ἱ. Plb. 3.114.5.
course or space of four stadia, Plu. Sol. 23. the circus at Rome, Tab. Defix. Aud. 187.59. Adv. -κῶς like a horseman; Sup. -κώτατα with best horsemanship, X. Oec. 21.7.

1) vom Pferde, zum Pferde gehörig, des Pferdes, ἱππικῶν ἐκ πνευμόνων Aesch. Spt. 61, φρυάγματα, das Schnauben der Rosse, 227, 457, wie Soph. El. 717 ; ὀχήματα, mit Rossen bespannt, 730 ; δρόμος 744 ; ἱππικῶν ἦν ὠκύπους ἀγών, = ἵππων od. ἱππέων, 688 ; ἡ ἱππικὴ ἵππων θεραπεία Plat. Euthyphr. 13a.
2) zum Reiter gehörig, ihn betreffend ; ἆθλοι, die Wettkämpfe zu Roß, Wettrennen u. Wettfahren, Plat. Legg. XII.949a ; Dem. 60.13 ; ὅπλα ἱππικὰ ἢ πεζικά Plat. Legg. VI.753b ; ἡ ἱππική, sc. τέχνη, die Reitkunst, Ar. Nub. 107 ; Plat. Parm. 126c ; ἐπιστήμη Lach. 193b ; – ὁ ἱππικός, der Reitkunst kundig, ein gewandter Reiter, Ggstz ἄφιππος, Plat. Prot. 350a, Rep. I.333e ; Xen. Cyr. 3.1.15 ; – τὸ ἱππικόν, die Reiterei, Reiterschar, Her. 7.87 ; Plat. Legg. VI.756a ; Xen. An. 6.5.29 ; Pol. 2.66.7 ; ἱππικὸν στράτευμα Xen. Cyr. 3.3.26 ; auch τὸ ἱππικά, Pol. 3.114.5 u. öfter ; – ἱππικοὶ λόγοι, die Reitkunst betreffend, Xen. Hell. 5.3.20 ; – τὸ ἱππικόν ist auch ein Raum von vier Stadien, Plut. Sol. 23.
• Adv., ὡς ἱππικώτατα προκινδυνεύωσι, wie der beste Reiter, Xen. Oec. 21.7.

ἱππικός, -ή, -όν
(< ἵππος), [in LXX: 1Ma.15:33, 3Ma.1:1 * ;]
of a horse or of horsemen, equestrian; as subst., τὸ ἱ (sc. στράτευμα), cavalry: Heb.9:16.†
(AS)