ου (ὁ) [ῐ] qui vient en suppliant, suppliant, IL. 7, 165 ; 8, 546, etc. ; HÉS. O. 325 ; PD. N. 8, 22 ; ESCHL. Eum. 92, etc. ; SOPH. O.R. 634 ; EUR. Suppl. 280 ; ἱκ. τινός, qui vient en suppliant auprès de qqn, HDT. 2, 113 ; PD. O. 5, 45 ; SOPH. O.C. 634 ; THC. 1, 136 ; ou au contr. qui vient supplier pour qqn ou pour qqe ch. ISOCR. 120 c.

➳ Dor. ἱκέτας [ᾱ] PD. EUR. ll. cc.

Étym. R. indo-europ. *seik-, atteindre, saisir la main, v. ἵκω ; cf. ἱκνέομαι.

ου, ὁ, (< ἱκνέομαι) one who comes to seek aid or protection, suppliant; freq. in Hom. of one who comes to seek for purification after homicide, ἀνὴρ ἱ. Il. 24.158, cf. Od. 9.270, al. ; later generally, ἱκέται ἱζόμενοι τοῦ θεοῦ Hdt. 2.113, cf. 5.71; ἱ. σέθεν ἔρχομαι Pi. O. 5.19, cf. S. OC 634, Th. 1.136; ἱ. πατρῴων τάφων Id. 3.59; δέξασθαι ἱκέτην A. Supp. 27 (anap.); of pilgrims to a healing shrine, ἐγκεκοιμισμένων τῶν ἱκετᾶν IG 4.951.90 (Epid.); ὑβρίζειν… εἰς ἱκέτας Phld. Ir. p. 35 W. ; — wrongly expld. as protector of suppliants by some Gramm. in Od. 16.422.

ὁ (ἵκω), der zu einem Andern kommt, um seinen Schutz oder seine Hilfe in Anspruch zu nehmen, der Schutzflehende ; bes. der um Reinigung von einer Blutschuld fleht ; er setzt sich mit dem Oelzweige in der Hand am Altar oder am Hausherde nieder u. gilt dann als unverletzlich ; ἀνήρ, Il. 24.158 ; ἱκέτης δέ τοι εὔχεται εἶναι Od. 16.67 ; αἰδοῖος 7.165 ; neben ξένος 9.270 Hes. O. 325, beide im Schutze des Zeus ; Od. 16.422 verstehen es die Alten von dem, der den Schutzflehenden aufnimmt, dem Schutzherrn, wie ξένος den Gast u. den Wirt bedeutet ; doch kann es auch da in der gew. Bdtg aufgefaßt werden ; ἔρχομαι σέθεν Pind. Ol. 5.19 ; ἅπτομαι γουνάτων N. 7.13 ; Tragg. oft ; ἔστι γὰρ δόμων ἱκέτης ὅδ' ἀνήρ Aesch. Eum. 547 ; δέξαιθ' ἱκέτην τὸν θηλυγενῆ στόλον Suppl. 27 ; ἱκέτης δαιμόνων ἀφιγμένος Soph. O.C. 640 ; ἱκέται καθεζόμεσθα βώμιοι θεῶν Eur. Heracl. 33 ; θεοῦ Her. 2.113 ; τῆς γυναικὸς ἱκέτης γενόμενος Thuc. 1.136 ; πατρῴων τάφων 3.59 ; ἱκέτης προσπίπτω Xen. Cyr. 4.6.2 ; τῶν Ἀχαιῶν Plat. Rep. III.393d ; Sp., wie Plut. Them. 24.

one who comes to seek protection, a suppliant or fugitive , who lays his ἱκετηρία on the altar or hearth, after which his person was inviolable; especially one who seeks purification after homicide , (Homer), etc. (ML)