[ᾰ]
   I tr. établir, disposer : ἀγῶνα, IL. 23, 258, une (vaste) assemblée ;
   II intr.
      1 s’asseoir, se poser, avec ἐν et le dat. OD. 24, 209 ;
      2 s’enfoncer, THC. 2, 76.

➳ Prés. IL. 10, 92 ; THC. l. c., éol. 3 sg. ἱζάνει, SAPPH. 2, 3 ; impf. ἵζανον, IL. 23, 258 ; OD. 24, 209.

Étym. ἵζω.

(< ἵζω); causal, make to sit, ἵζανεν εὐρὺν ἀγῶνα Il. 23.258. intr., sit, ἐν τῷ [κλισίῳ]… ἵζανον Od. 24.209, cf. Sappho 2.3; settle, οὔ μοι ἐπ’ ὄμμασι νήδυμος ὕπνος ἱζάνει Il. 10.92; ἡ δρόσος ἱ. ἐπὶ δόνακας Philostr. Her. 19.19. of soil, settle down, subside, ἐπὶ τὸ κενούμενον Th. 2.76.

gedehnte Form für ἵζω, nur praes. u. impf., setzen, sich setzen lassen, ἵζανεν εὐρὺν ἀγῶνα Il. 23.257. – Intr., sich setzen, sitzen, Od. 24.208 ; ἐπεὶ οὔ μοι ἐπ' ὄμμασι νήδυμος ὕπνος ἱζάνει Il. 10.92 ; Thuc. 2.76 τοῦ χώματος ἱζάνοντος ἀεὶ ἐπὶ τὸ κενούμενον, senkte sich auf die leere Stelle hinab. Vgl. ἵζημα.