ου (τὸ) :
      1 victime (d’ord. brebis) offerte en sacrifice, OD. 14, 94 ; d’ord. au pl. OD. 14, 250 ; 17, 600, etc. ; HDT. 1, 132 ; 6, 57 ; AR. Lys. 84, etc. ; p. opp. à θύματα, THC. 1, 126 ; prov. οὐχ ἱερήϊον οὐδὲ βοείην ἀρνύσθην, IL. 22, 159, ils n’entreprenaient l’un et l’autre de conquérir ni une victime ni une peau de bœuf, pour parler d’une tâche difficile ; particul. offrande pour un mort, OD. 11, 23 ;
      2 bétail égorgé pour être mangé, HDT. 2, 69.

➳ Épq. ἱερήϊον, HOM. ll. cc. ; ion. ἱρήϊον, HDT. 2, 69.

Étym. ἱερεύω.

τό, Ion. ἱερήϊον or ἱρήϊον (the former in Hom. (pl. written ἱερήιια SIG 57.14 (Milet., v BC)), the latter in Hdt.), Dor. ἱαρήϊον Berl.Sitzb. 1927.159 (Cyrene), prob. in Leg. Gort. 10.38: — victim, animal for sacrifice, ἱρεύειν ἱερήϊον Od. 14.94; ἱερήϊα πολλὰ παρεῖχον ib. 250; ἐπεὶ οὐχ ἱ. οὐδὲ βοείην ἀρνύσθην Il. 22.159 (prov. for ΄no trifling stake΄, Cic. Att. 1.1.4), cf. Hdt. 1.132, 6.57, Ar. Lys. 84, Pax 1091, And. 1.126; opp. <ἁγνὰ> θύματα, Th. 1.126; ἱερεῖον καὶ ἱερά Test.Epict. 5.35; freq. of sheep, OGI 214.62 (Didyma, iii BC), IPE 1². 76 (Olbia, perh. iv BC); of pigs, PCair. Zen. 161 (iii BC). in Od. 11.23 (pl.), offering for the dead, for which, acc. to Sch., τόμιον or ἔντομον was more correct.
cattle slaughtered for food, Hp. Aff. 52, Mnesith. ap. Orib. 2.68.6; in pl., X. Cyr. 1.4.17; of sucking-pigs, Gal. 1.578, 10.489.

τό, ion. u. ep. ἱερήϊον, das Opfertier u. übh. Schlachtvieh ; Il. 22.159, Od. 14.250 ; 11.23 von Opfern für Tote, wofür nach den Schol. ἔντομον oder τόμιον gebräuchlicher war ; Ar. Lys. 84 ; οὐχ ἱερεῖα, ἀλλὰ θύματα θύουσιν Thuc. 1.126 ; κατὰ μέλη αὐτὰς οἷον ἱερεῖον διαιρώμεθα Plat. Polit. 287c ; τὸ ἱερεῖα, Schlachtvieh, wie z.B. Xen. An. 4.4.9 unter ἐπιτήδεια aufgeführt wird ἱερεῖα, σῖτον, οἴνους, ὄσπρια ; Cyr. 1.4.17 u. sonst ; denn beim Schlachten eines Tieres wurde immer auch den Göttern geopfert.