(ao. ἱέρευσα) :
      1 égorger pour un sacrifice, sacrifier : βοῦς, IL. 6, 94, des bœufs ; ταύρους θεῷ, IL. 21, 131, des taureaux à un dieu ; cf. OD. 13, 24 ;
      2 égorger pour une fête (des bœufs, un porc, etc.) acc. OD. 2, 56 ; τινί, OD. 14, 414, en l’honneur de qqn ;
      3 en gén. égorger, tuer, PHIL. 2, 34 ;

Moy. égorger pour soi, acc. OD. 19, 198 ; A.RH. 2, 302.

➳ Ion. ἱρεύω [ῑ] OD. 14, 94 ; 17, 181 ; A.RH. l. c.

Étym. ἱερεύς.

Ion. ἱρεύω Od. 14.94, al. ; Ion. impf. ἱρεύεσκον 20.3; 3 sg. plpf. Pass. ἱέρευτο Il. 24.125; (< ἱερός): — sacrifice, βοῦς… ἤνις ἠκέστας ἱερευσέμεν 6.94; ταύρους [ποταμῷ] 21.131; τοῖσι δὲ βοῦν ἱέρευσε… Ζηνί Od. 13.24, etc. ; abs., offer sacrifice, τῇ θεῷ Ant.Lib. 20.2.
slaughter for a feast, βοῦς ἱερεύοντες… εἰλαπινάζουσιν Od. 2.56; ἄξεθ’ ὑῶν τὸν ἄριστον, ἵνα ξείνῳ ἱερεύσω 14.414, cf. 8.59; also δεῖπνον δ’ αἶψα συῶν ἱερεύσατε ὅς τις ἄριστος 24.215; — Med., βοῦς ἱρεύσασθαι oxen to slaughter for themselves, 19.198; μῆλα A.R. 2.302.
consecrate, devote to a god, ἱερευομένη παρθένος Paus. 3.18.4.
sacrifice, i.e.
slay, Ph. 2.34, Procop. Goth. 2.25.

ion. u. auch ep. ἱρεύω, ἱρεύεσκον, Od. 20.3, zum Opfer schlachten (auch um aus den Eingeweiden zu weissagen), Il. 2.402 u. öfter ; übh. zu einem Festschmause schlachten, da damit immer ein Opfer verbunden ist, βοῦς ἱερεύοντες καὶ ὄϊς καὶ πίονας αἶγας εἰλαπινάζουσι Od. 2.56 ; ξείνῳ, dem Gaste zu Ehren, 14.414 ; δεῖπνον δ' αἶψα συῶν ἱερεύσατε ὅστις ἄριστος, schlachtet zum Mahle das Schwein, 24.214 ; auch im med., βοῦς ἱρεύσασθαι 19.198, wie Ap.Rh. 2.302, ἐπικριδὸν ἱρεύσαντο μῆλα. Pass. ἱέρευτο Il. 24.125.
Bei Philo = töten, auch von Menschen ; bei Sp. auch = ἱερόω, weihen.
[Od. 14.94 steht jetzt richtig ἱρεύουσι, bei Wolf noch ἱερεύουσι viersilbig.]