'ητος (ἡ) d’ord. au dat. ἰότητι (une seule fois acc. ἰότητα, v. ci-dessous) :
      1 volonté, d’ord. en parl. des dieux : θεῶν ἰότητι, IL. 19, 9 ; OD. 7, 214, etc. par la volonté des dieux ; rar. en parl. des hommes, IL. 5, 874 ; 18, 396 ; OD. 11, 384 ; 18, 234 ; δι' ἐμὴν ἰότητα, IL. 15, 41, par ma volonté ;
      2 postér. disposition pour, égard pour : γάμων ἰότατι (dor.) ESCHL. Pr. 559, à cause du mariage.

Étym. p.-ê. p. *ϝιοτότης, de la R. indo-europ. *h₂eis-, souhaiter ; cf. ἵεμαι.

'

ητος, ἡ, will, desire, Ep. and Lyr. almost always in dat., θεῶν ἰότητι by the will of the gods, Il. 19.9, Od. 7.214, al., cf. Alc. 13A; μητρὸς ἐμῆς ἰότητι at her will, Il. 18.396; κακῆς ἰ. γυναικός Od. 11.384; μνηστήρων ἰ. 18.234; ἀλλήλων ἰ. Il. 5.874; ἀναιδήτῳ ἰ. with shameless will, A.R. 4.360; acc. only in Il. 15.41 δι’ ἐμὴν ἰ. once in Trag., for the sake of, ἰότατι γάμων A. Pr. 558 (lyr.). — Hsch. explains it by βουλήσει, αἰτία, ὀργῇ, χάριτι.

ητος, ἡ (von ἴς od. ἴεμαι), Wille, Beschluß ; θεῶν ἰότητι, nach dem Ratschlusse der Götter, kraft göttliches Willens, δαμάσθη Il. 19.9, μόγησα Od. 14.198, ἐν σπήεσσι κέονται 16.232 ; μητρὸς ἐμῆς ἰότητι κυνώπιδος Il. 18.396 ; ἐν νόστῳ ἀπόλοντο κακῆς ἰότητι γυναικός, auf des bösen Weibes Anstiften, Od. 11.384 ; μνηστήρων ἰότητι 18.234 ; ἀλλήλων, Einer auf des Andern Anstiften, Il. 5.874 ; sp.D., wie Ap.Rh. 4.360 ; bei Aesch. Prom. 557 ἰότητι γάμων = wegen der Hochzeit. – Sonst findet sich nur einmal der acc., δι' ἐμὴν ἰότητα, Il. 15.41.
Bei Hesych. wird es βουλήσει, αἰτίᾳ, ὀργῇ, χάριτι erkl.