ἰσό·τιμος, ος, ον [ῑ̆ῑ]
      1 qui jouit d’honneurs égaux, d’une égale considération, PLUT. Lys. 19, etc. ; LUC. D. mort. 24, 3 ; d’où p. ext. à succès égal, EL. N.A. 10, 1 ;
      2 qui reste à son rang, modeste, HDN.

Étym. ἴ. τιμή.

ον, equal in honour or privilege, Ἀπόλλων (i.e. sharing the honours paid to Zeus) OGI 234.25 (Delph., iii BC), CR Acad. Inscr. 1906.419 (Alabanda); ὁ θεὸς… ον παρέχι τράπεζαν τοῖς ὁποθενοῦν ἀφικνουμένοις BCH 51.73 (Panamara); πίστις 2 Ep. Pet. 1.1; οἱ πρῶτοι καὶ ἰ. Plu. Lys. 19, cf. Wilcken Chr. 13.10 (i AD), Luc. DMort. 24.3, etc. ; πόλεις τισί D.Chr. 41.2; Comp. -ότεροι, τοῖς κρατοῦσιν Id. 39.4; τὸ ἰ., = ἰσοτιμία, Ph. 2.246; of a person, maintaining equality of privilege, Hdn. 2.4.9. Adv. -μως, τινάς τισιν ἄγειν Ath. 5.177c; ζῶντα δικαίως καὶ ἰ. OGI 544.34 (Ancyra, ii AD), cf. CIG 4032.5 (ibid.), IGRom. 3.195 (ibid.); ἰ. ἔχουσι πρὸς ἀλλήλους οἱ ὅροι Phlp. in APr. 167.14, cf. Alex.Aphr. in Metaph. 241.11. generally, equal in value; hence, equal, ἁμάρτημα ἀκούσιον ἰ. ἑκουσίῳ Ph. 2.248; τὸ ἰ. δυσέφικτον ἐν ταῖς ἀμοιβαῖς Hdn. 2.3.6; ἰ. μάχη evenly balanced, Ael. NA 10.1. as title of rank at the Ptolemaic court, τῶν ἰσοτίμων τοῖς πρώτοις φίλοις PRyl. 66 intr., 253 (ii BC), Arch.Pap. 6.372.

[τῑ], gleich geehrt, geschätzt, bes. im Staate, von gleichem Range, gleiches Anrecht u. Anspruch auf Aemter u. Ehrenstellen habend ; Plut. Lys. 29, Sull. 6 u. öfter ; Luc. D.Mort. 24.3 ; μέτριος καὶ ἰσότιμος, sich seines Ranges nicht überhebend, Hdn. 2.4.18 u. öfter.
• Adv., Ath. V.177c.

ἰσότιμος, -ον
(< ἴσος, τιμή),
equally privileged, held in equal honour: πίστις, 2Pe.1:1 (R, mg., equally precious, but v Field, Notes, 240; Mayor, in l).†
(AS)