'ύος (ἡ) force, càd. :
      1 force physique ou matérielle, vigueur, au propre, HÉS. Th. 146, etc. ; PD. I. 4, 116, etc. ; XÉN. Cyr. 1, 6, 17, etc. ; joint à ῥώμη, PLAT. Conv. 190 b, etc. ; en parl. de choses : ἰ. γῆς, SOPH. O.C. 610 ; XÉN. Œc. 17, 10, fécondité de la terre ; au pl. PLAT. Rsp. 618 d, Leg. 744 b ;
      2 fermeté, force de résistance, en parl. de places fortes, THC. 4, 35 ; en parl. de troupes, ce qui fait la force d’une armée, le gros ou l’élite des forces, XÉN. Cyr. 1, 4, 19 ;
      3 puissance : θεῶν, ESCHL. Sept. 208 ; SOPH. Aj. 118, des dieux ; βασιλεία, ESCHL. Pers. 590, pouvoir royal ; ἐπὶ μέγα ἐλθεῖν ἰσχύος, THC. 2, 97, être parvenu à une grande puissance ;
      4 force brutale, violence : κατ' ἰσχύν (p. opp. à δόλῳ) ESCHL. Pr. 212 ; ἰσχύϊ, PLAT. Prot. 332 b, par la force.

➳ [‒ ‒] aux cas dissyllabiques, par exc. ἰσχύν [ῑῠ] PD. N. 11, 31 ; [‒⏑⏑] aux cas trisyllabiques.

Étym. p.-ê. pré-grec.

'

[v. sub fin.], ύος, ἡ, strength of body, Hes. Th. 146, 823, etc. ; ἀκμαὶ ἰσχύος Pi. O. 1.96; δεινὸν ἰσχύος θράσος S. Ph. 104; τὴν ἰ. δεινὰ καὶ τὴν ῥώμην Pl. Smp. 190b; πρὸς ἰσχὺν ὀφθαλμοὶ ἄριστα πεφυκότες X. Smp. 5.5; pl., ἰσχύες καὶ ἀσθένειαι Pl. R. 618d; κατὰ σωμάτων ἰσχῦς καὶ εὐμορφίας Id. Lg. 744c; of places, ἰσχὺς γῆς S. OC 610; of a fortified place, Th. 4.35.
might, power, θεοῦ, θεῶν, A. Th. 226 (lyr.), S. Aj. 118; ἰ. βασιλεία A. Pers. 590 (lyr.), cf. 12 (anap.); ὅπου γὰρ ἰ. συζυγοῦσι καὶ δίκη might and right, Id. Fr. 381; φύσεως ἰ., of Themistocles, Th. 1.138; ἐπὶ μέγα ἐλθεῖν ἰσχύος to a great height of power, Id. 2.97, cf. 1.85, etc. ; παρὰ ἰσχὺν τῆς δυνάμεως Id. 7.66; ἰ. μάχης fighting power, Id. 2.97; ἰ. τῆς ἐλπίδος Id. 4.65, cf. 2.62; ἡ τῶν νόμων ἰ. POxy. 67.14 (iv AD); validity, PGrenf. 2.71i i11 (iii AD), etc.
brute force, κατ’ ἰσχύν perforce, opp. δόλῳ, A. Pr. 214; πρὸς ἰσχύος κράτος S. Ph. 594; πρὸς ἰσχύος χάριν E. Med. 538; ὑπὸ τῆς ἰσχύος Epicr. 3.10; κατέχοντες ἰσχύϊ τὸ πλῆθος Th. 3.62; εἴ τι ἰσχύϊ πράττεται, ἰσχυρῶς πράττεται Pl. Prt. 332b.
motive force, Arist. Ph. 250a6; ἡ κινοῦσα ἰ. Id. Cael. 275b20, al. in Lit. Crit., vigour of style, D.H. Pomp. 3, Comp. 2, al. in Tactics, the main body of troops, οὔπω ἡ ἰ. πάρεστιν X. Cyr. 1.4.19. [υ in gen., etc. ; in nom. and acc. sg. υ in Pi. N. 11.31 (acc.); υ in Trag. and Com., A. Th. 1080 (anap.), Ch. 721 (anap.), S. Aj. 118, Men. 449.] (Perh. Ϝισχύς, cf. βίσχυν, γισχύν.)

[ῡ], ύος, ἡ (vgl. ἴς, ἴσχω), Stärke, Kraft ; Hes. Th. 146, 823 ; ἀκμαὶ ἰσχύος Pind. Ol. 1.96 ; ἰσχύος ἔργον I. 3.86 ; ἔστι θεοῖς δ' ἔτ' ἰσχὺς καθυπερτέρα Aesch. Spt. 208 ; βασιλεία γὰρ διόλωλεν ἰσχύς Pers. 582 ; κατ' ἰσχύν, im Ggstz von δόλῳ, Prom. 212 ; ὁρᾷς τὴν θεῶν ἰσχύν, ὅση Soph. Aj. 118 ; Eur.; in Prosa, σώματος Plat. Rep. VI.491c, καὶ ῥώμη Legg. VIII.833a, Ggstz ἀσθένεια Gorg. 496b, wie ἰσχύες καὶ ἀσθένειαι Rep. X.618d ; Xen. u. Folgde. Von der Festigkeit eines Platzes Thuc. 4.35 ; ἰσχὺς μάχης, ἐλπίδος, 2.97, 4.65.
[Υ ist in den zweisilbigen Casus lang, außer Pind. N. 11.31 ἰσχύν, in den dreisilbigen kurz.]

ἰσχύς, -ύος, ἡ
[in LXX chiefly for כֹּחַ, also for חַיִל, עַז, גְּבוּרָה, etc. ;]
strength, might, power, force, ability: Rev.5:12 7:12; ἰ. κ. δύναμις, 2Pe.2:11; τ. κράτος τῆς ἰ. (Isa.40:26), Eph.1:19 6:10; ἡ δόξα τῆς ἰ., 2Th.1:9; ἐξ ἰ., 1Pe.4:11; ἐν ὅλῃ τ. ἰ., Mrk.12:30, 33' (LXX) Luk.10:27 (LXX).†
SYN.: δύναμις (which see, and cf. ICC, Php.4:13); κράτος (cf. M, Th., I, 1:9) (AS)