ου (τὸ) :
      1 os du bassin où s’emboîte le fémur, IL. 5, 305 ; cf. OD. 17, 234 ;
      2 p. suite, au pl. parties charnues autour de l’os du bassin, hanches, en parl. de pers. HDT. 6, 75 ; ARSTT. H.A. 4, 10 ; en parl. d’animaux, IL. 8, 340 ; 20, 170 ; PLAT. Phædr. 254 e ;
      3 partie saillante de l’os des fesses, GAL. 12, 224.

Étym. cf. ἰξύς.

τό, hip-joint, in which the thigh turns, κατ’ ἰσχίον, ἔνθα τε μηρὸς ἰσχίῳ ἐνστρέφεται, κοτύλην δέ τέ μιν καλέουσιν Il. 5.305, cf. 11.339, Od. 17.234, etc. ; later τὸ κατ’ ἰσχίον ἄρθρον Gal. UP 15.8; also, the intra-capsular ligament of the hip-joint, Poll. 2.186; = κεφαλὴ τοῦ μηροῦ, Hp. Art. 53, 58, Cael.Aur. TP 4.38. in pl. (dual, Autocr. 1.6), fleshy parts round the hip-joint, haunches, of a boar, ἰσχία τε γλουτούς τε Il. 8.340; of a lion, πλευράς τε καὶ ἰσχία 20.170; of a horse, Pl. Phdr. 254c, cf. e; freq. of men, ἐκ τῶν μηρῶν ἔς τε τὰ ἰ. καὶ τὰς λαπάρας Hdt. 6.75, cf. X. Eq. 7.7; ἰσχίων φύσιν… πρὸς τὰς ἀναπαύσεις χρήσιμον Arist. PA 689b15; τὰ ἰ. σαρκώδη ἐποίησεν [ἡ φύσις] ib. b14; hence, other animals are said to have no ἰ., ib. b6, 33. later, the projecting part of the os innominatum, upon which man rests when sitting, Gal. 2.772.

τό (verwandt mit ἰσχύς u. ἰξύς), eigtl. das Hüftgelenk, die Höhlung im Hüftknochen, die Hüftpfanne, in der sich der Oberschenkelknochen dreht, auch κοτύλη genannt ; τῷ βάλεν αἰνείαο κατ' ἰσχίον, ἔνθα τε μηρὸς ἰσχίῳ ἐνστρέφεται, κοτιλην δέ τέ μιν καλέουσιν Il. 5.305, gew. die Hüfte selbst, 11.339, Od. 17.234 ; im plur. vom Eber u. Löwen Il. 8.340, 20.170, während nach Arist. H.A. 4.10 sie nur der Mensch hat ; ἐκ τῶν μηρῶν ἔς τε τὰ ἰσχία καὶ τὰς λαπάρας Her. 6.75 ; τὰ σκέλη καὶ τὰ ἰσχία πρὸς τὴν γῆν ἐρείσας Plat. Phaedr. 254c ; Hippocr. u. Sp., wie Ael. H.A. 7.8.

1. the hip-joint , (Homer)
2. in plural the fleshy parts round the hip-joint, the haunches, hams , (Iliad by Homer)

derivation uncertain (ML)