ή, όν [ῑ̆σ] équinoxial, ARSTT. Meteor. 2, 6, 3, etc. ; TH. C.P. 4, 11, 4 ; STR. 71 ; ὁ ἰσημερινὸς κύκλος, PLUT. M. 429 f, ou simpl. ὁ ἰσ. STR. 1, 21, Kram. l’équateur ; οἱ ἰσημερινοὶ χρόνοι, PTOL. Geogr. p. 15, 9 Halm. les degrés de l’équateur.

Étym. ἰσημερία.

ή, όν, equinoctial, ἀνατολή, δυσμή, Arist. Mete. 363a34, b1, cf. Str. 2.1.11; σκιά Hipparch. 1.3.6, cf. Str. 2.1.20; ζῴδιον Ptol. Tetr. 31; ὧραι standard hours (opp. καιρικός), each = 1/24 of the νυχθήμερον, Hipparch. 1.1.10, Ptol. Alm. 2.9, Gal. 10.479, etc. ; πυρὸς ἰ. wheat sown at that time, Thphr. CP 4.11.4; ὁ ἰ. κύκλος celestial equator, Arist. Mete. 345a3, Euc. Phaen. p. 4M., Plu. 2.429f, etc. ; ὁ ἰ. (sc. κύκλος), Hipparch. 1.10.22, Str. 1.1.21, etc. ; ἁψίς Jul. Or. 5.168c; ἰ. χρόνοι time-degrees [each = 4 time-minutes] of the equator, Ptol. Alm. 1.16.

zur Tag- u. Nachtgleiche gehörig, äquinoktialisch ; δυσμή, ἀνατολή, Arist. Meteor. 2.6 ; Plut.; ὁ ἰσ., der Aequator, Ptolem.