ύος (ἡ) [ῑῠ]
      1 limon, fange, IL. 21, 318 ; d’où alluvion, HDT. 2, 7 ;
      2 impureté (d’un liquide, etc.) ANDROM. (GAL. 13, p. 876) ; d’où sédiment, dépôt, HPC. 615, 55 ; particul. lie du vin, ARSTT. G.A. 3, 2, 17.

➳ [ῠ] A.RH. 2, 823 ; A. PL. 4, 230 ; [ῡ] à l’arsis, IL. 21, 318.

Étym. R. indo-europ. *(H)iHlu-, boue, sombre.

ύος, ἡ, mud, slime, τεύχεα… κείσεθ’ ὑπ’ ἰλύος κεκαλυμμένα Il. 21.318, cf. IG1². 94.20, 23, Zeno Stoic. 1.29, Inscr.Délos 354.19, etc. ; of alluvial soil, Hdt. 2.7; ἰ. καὶ ψάμμος Hp. Aër. 9.
dregs, sediment, Id. Mul. 1.66; of wine, Arist. GA 753a24, al.
impurity, αἵματος Gal. 1.603, cf. 616; στέρνων Androm. ap. eund. 14.35. [ἰλυς υν Choerob. in Theod. 1.331; gen. ἰλυος APl. 4.230 (Leon.), A.R. 1.10, but ἰλυος (metri gr. Hdn. Gr. 2.117) Il. l.c.] (Cf. Russ. il, Polish it ΄mud΄, ΄potter΄s clay΄.)

ῦος, ἡ (mit ἴλλω, εἰλύω zusammenhangend), Schlamm, Kot, τεύχεα – νειόθι λίμνης κείσεθ' ὑπ' ἰλῖος (Wolf ἰλύος) κεκαλυμμένα Il. 21.318, Her. 2.7 ; Arist. gen.an. 3.2 u. Sp.
[Bei Leon.Tar. 39 (Plan. 230) ist in ἰλύος das υ kurz.]

mud, slime, dirt , (Iliad by Homer)
Gen. ἰλυ_ος (Homer), ἰλῦος [variant datesAnthology Palantina (ML)