'εῖα, ύ [ῑ]
   I qui va en droite ligne, droit, direct :
      1 droit en longueur : ἰθεῖα ἀτραπός, NIC. Th. 265, route en ligne droite ; ἰθεῖαν (s.-e. ὁδόν) HDT. 7, 193, en droite ligne ; fig. ἐκ τῆς ἰθέης (ion.) HDT. 2, 161, ouvertement ; avec un gén. : πρὸς ἰθύ, IL. 14, 403 ; κατ' ἰθύ, HDT. 9, 51, en droite ligne, face à face ;
      2 droit en hauteur : ἰθεῖα κεφαλή, THGN. 535, tête droite ; ὄρος, APP. Iber. commenc. montagne à pic ;
   II fig. droit, sans détour, juste, équitable : ἰθεῖα (s.-e. δίχη) IL. 23, 580, jugement droit, équitable ; ἰθεῖαι δίκαι, HÉS. O. 36, jugements droits, équitables ; p. opp. à σκολιαὶ δίκαι, HÉS. O. 219, 222 ; Th. 86 ; subst. ἡ ἰθεῖα, IL. 23, 580, justice équitable ; avec un gén. ἰθείῃ Διός, ESCHL. Suppl. 84 (conj. HERM.) par la justice de Zeus ; en parl. de pers. ἰθ. τε καὶ δίκαιος, HDT. 1, 96, droit et juste, p. opp. à σκόλιος.

• Cp. ἰθύτερος, THGN. 1026, ou ἰθύντερος, HDN GR. π. μ. λ. p. 21, 24. • Sup. ἰθύτατος, ANTH. 6, 63 ; APP. l. c. ; ou ἰθύντατος, DP. 651.

Étym. incert.

'

'ύος (ἡ) seul. acc. sg. ἰθύν :
   I course en ligne droite : ἀν' ἰθύν, IL. 21, 303, droit devant (lui), de front ;
   II effort direct vers, d’où :
      1 entreprise, IL. 6, 79 ; OD. 4, 434 ;
      2 direction, sentiments, OD. 16, 304 ; HH. Ap. 539.

Étym. cf. ἰθύς¹, ἰθύς².

'

adv., :
      1 en droite ligne, directement : ἰθὺς μάχεσθαι, IL. 17, 168, combattre face à face ; ἰ. φρονεῖν, IL. 12, 124, être résolu à marcher droit (à l’ennemi) ; avec le gén. : ἰθὺς Δαναῶν, IL. 17, 340 (cf. IL. 5, 849 ; 16, 584, etc.) droit aux Grecs ; ἰθὺ τοῦ Ἴστρου, HDT. 4, 89, droit à l’Ister ; avec une prép. ἰθὺς πρὸς τεῖχος, IL. 12, 137, droit au mur ; ἰ. ἐπὶ Θεσσαλίης, HDT. 5, 64, droit sur la Thessalie ;
      2 avec idée de temps, tout de suite, aussitôt, HDT. 1, 65 ; 3, 58 ; 5, 64 ;
      3 au sens moral, avec droiture : δίκην ἰθύντατα εἰπεῖν, IL. 18, 508, prononcer un jugement d’une souveraine équité.

• Sup. IL. l. c.

Étym. ἰθύς¹.

ἡ, used by Hom. only in acc. ἰθύν ; ἀν’ ἰθύν, = against, πρὸς ῥόον ἀΐσσοντος ἀν’ ἰθύν against the stream, Il. 21.303; ἐπεὶ δὴ σφαίρῃ ἀν’ ἰθὺν πειρήσαντο in throwing straight upwards, Od. 8.377; πρὸς ἰθύν v.l. in Il. 14.403.
enterprise, οἷσι μάλιστα πεποίθεα πᾶσαν ἐπ’ ἰθύν Od. 4.434; ἄριστοι πᾶσαν ἐπ’ ἰθύν ἐστε μάχεσθαί τε φρονέειν τε Il. 6.79; γυναικῶν γνώομεν ἰθύν their mood, designs, Od. 16.304; ἐμὴν ἰ. dub. in h.Ap. 539.

ἰθεῖα, ἰθύ, Ion. fem. ἰθέα Hdt. 2.17, Eus. Mynd. 63 (but ἰθείης, ῃ, αν are prob. in oblique cases) ; Comp. ἰθύντερος Hdn. Gr. 2.927; Sup. ἰθύντατος or -ύτατος (v. infr.); — Ion. and Ep. form of Att. εὐθύς ; straight, used by Hom. in this sense only in Adv. ἰθύς (infr. II); ἰθείῃ τέχνῃ straightway, forthwith, Hdt. 9.57; ἰθέα ὁδός Id. 2.17; ἰθεῖαν (sc. ὁδόν) straight on, Id. 7.193; ἐκ τῆς ἰθείης outright, openly, Id. 2.161, al. ; ἰ. ἀτραπός Nic. Th. 265, cf. AP 10.3; ἰθύντατον ἴχνος D.P. 651; γραφίδες ἰθύταται AP 6.63 (Damoch.); ἰθύτατον ὄρος steepest, App. Hisp. 1. in moral sense, straight-forward, just, εἰ δ’ ἄγ’ ἐγὼν αὐτὸς δικάσω,… ἰθεῖα γὰρ ἔσται [ἡδίκη] Il. 23.580; ἰθείῃσι δίκῃσιν h.Cer. 152, Hes. Th. 86, cf. Op. 36; opp. σκολιαὶ δίκαι, ib. 224; in Sup. Adv., δίκην ἰθύντατα εἰπεῖν to give judgement the most fairly, Il. 18.508; later οὔποτε δουλείη κεφαλὴ ἰθεῖα πέφυκεν Thgn. 535; πρήξιες ἰθύτεραι Id. 1026; Δίκα ἰθεῖα B. 14.54; ἰθύς τε καὶ δίκαιος Hdt. 1.96; λόγος ἰθύς ib. 118.
ἰθύς, or less freq. ἰθύ, as Adv., straight at, mostly c. gen. objecti, βῆ ῥ’ ἰθὺς Διομήδεος Il. 5.849, cf. 16.584; ἰθὺς κίεν οἴκου went straight towards the dwelling, 24.471, cf. Od. 15.511; ἰθὺ βέλος πέτετ’ οὐδ’ ἀπολήγει Il. 20.99; ἔπλεε ἰθὺ τοῦ Ἴστρου Hdt. 4.89; ἰθὺ τῆς ἀρχῆς τῆς Τομύριος 1.207, cf. 6.95, al. ; ἰθὺ βαδίζειν Semus 20; ἰθὺς πρὸς τεῖχος ἔκιον Il. 12.137; ἰθὺς ἐπὶ Θεσσαλίης Hdt. 5.64. abs., ἰθὺς φρονέων resolving to go straight on, Il. 12.124, cf. 13.135; ἰθὺς μεμαώς 11.95, etc. ; of a bird΄s flight, SIG 1167.7 (Ephesus, vi BC); ἰθὺς μαχέσασθαι to fight face to face, Il. 17.168; μένος χειρῶν ἰθὺς φέρον 5.506; also τέτραπτο πρὸς ἰθύ οἱ (v.l. πρὸς ἰθύν, cf. ἰθύς²) he fronted him face to face, 14.403; κατ’ ἰθὺ γούνασιν opposite, i.e.
vertically below, the knees, Hp. Off. 3; of Time, straightway, Hdt. 3.58. regul. Adv. ἰθέως Id. 2.121. β΄, al. ; πλέειν ἰθέως ἐπὶ τὸν Ἑλλήσποντον Id. 8.108.

-ύος, ἡ, nur im acc. sing. vorkommend, das gerade darauf Losgehen, gerader Angriff, ἑταίρους, οἷσι μάλιστα πεποίθεα πᾶσαν ἐπ' ἰθύν Od. 4.434 ; übh. Unternehmung, ἄριστοι πᾶσαν ἐπ' ἰθύν ἐστε, μάχεσθαί τε φρονέειν τε Il. 6.79 ; Verlangen, Wunsch, Neigung, Od. 16.304 ; h.Ap. 549 ; – ἀν' ἰθύν, grad aufwärts, in die Höhe, Il. 21.303, Od. 8.377.

εῖα (auch ἰθέα, Her. 2.17), ύ, ion. u. ep. = εὐθύς, gerade, gerade entgegengerichtet ; ἔγχος, βέλος, Il. 14.403, 20.99 ; sp.D.; εἰς Ἀΐδην ἰθεῖα κατήλυσις Ep.adesp. 443 (X.3); übertr., gerade, gerecht, aufrichtig, wahrhaft ; ἡ ἰθεῖα, sc. δίκη, der gerechte Richterspruch ; δίκαι ἰθεῖαι, im Ggstz der σκολιαί, Hes. O. 224, vgl. Tb. 86 ; so auch δίκην ἰθύντατα εἰπεῖν, am gerechtesten Recht sprechen, Il. 18.508 ; ἰθείῃ τέχνῃ Her. 9.57 ; λόγος 1.118 ; ἰθὺς καὶ δίκαιος ἀνήρ 1.96 ; den Kompar. ἰθύντερος erwähnt Hdn. περὶ μον. λ. p. 21 ; superl. ἰθύτατος, App. Hisp. 1. – Adverbial, τὴν ἰθεῖαν, sc. ὁδόν, gerades Weges, z.B. ἔπλεον Her. 7.193 ; vgl. Nic. Th. 265, 481 ; ähnl. ἐκ τῆς ἰθείης, z.B. ἀπέστησαν, στρατὸν ἐπ' αὐτὸν πέμπειν, geradezu, ganz offen, ohne Rückhalt, Her. 2.161, 3.127.
• Adv. ist ἰθύς, geradeaus, gerade darauf zu, oft bei Hom., gew. bei Verbis der Bewegung mit dem gen., ἢ ἰθὺς σῆς μητρὸς ἴω καὶ σοῖο δόμοιο Od. 15.511, ἰθὺς κίεν οἴκου, gerade auf das Haus zu oder gerade hinein, Il. 24.471 ; vom Angreifen, ἃς ἰθὺς Λυκίων, Πατρόκλεις, ἔσσυο καὶ Τρώων Il. 16.584, ἰθὺς Δαναῶν ἴομεν, laßt uns gegen die Danaer gerade anrücken, 17.340, öfter ; auch ἰθὺς πρὸς τεῖχος, 12.137 ; ohne Casus, οἱ δ' ἰθὺς ἐφρόνεον, 13.135, sie wollten gerade vorwärts, ἰθὺς μαχέσασθαι 17.168, grad entgegen kämpfen, ἰθὺς τετραμμένος 227, gerade gegen ihn gewendet. Bei Her. so ἰθύ, z.B. ἰθὺ τοῦ Ἴστρου ἔπλεον 2.119 ; κατ' ἰθύ, gerade gegenüber, 9.51. S. auch ἰθύς³.