οῦ (ὁ) [ῑᾱ]
      1 médecin, IL. 16, 28, etc. ; ESCHL. Suppl. 261 ; SOPH. Aj. 581, etc. ; ἰητρὸς (ion.) ἀνήρ, IL. 11, 514, m. sign. ; ἰ. ὀφθαλμῶν, ὀδόντων, HDT. 2, 84, oculiste, dentiste ; ἰατρῶν παῖδες, LUC. H. conscr. 7, périphr. p. ἰατροί, médecins ; fig. ἰ. πόνων, PD. N. 4, 3 ; κακῶν, ESCHL. fr. 244 ; SOPH. fr. 626 ; ἀτυχίας, ANT. 117, 40, qui guérit les fatigues, les maux, l’infortune ;
      2 ἡ ἰατρός, femme qui exerce la médecine, DIOG. TRAG. (ATH. 636 a) ; PLUT. M. 143 d ; particul. sage-femme, HELLAD. (PHOT. Bibl. 531, 8 Bekker).

➳ [ῐᾱ] EUR. fr. 1071 ; AR. Pl. 406, Eccl. 363 ; ion. ἰητρός, HOM. HDT. ll. cc.

Étym. ἰάομαι.

Ion. ἰητρός, ὁ, (< ἰάομαι) like ἰατήρ, one who heals, physician or surgeon, Il. 16.28, al., Hdt. 3.130sq. ; ἰητρὸς ἀνήρ Il. 11.514; φὼς ἰ. A. Supp. 261; ἥρως ἰ., worshipped at Athens and elsewhere, D. 19.249, IG2². 840, AB 263, etc. ; οὐ πρὸς ἰατροῦ σοφοῦ θρηνεῖν ἐπῳδὰς πρὸς τομῶντι πήματι S. Aj. 581; ἰατρῶν παῖδες, for ἰατροί, Luc. Hist. Conscr. 7; as a name of Apollo, Ar. Av. 584 (anap.), Lyc. 1207, IPE 2.6 (Panticapaeum); ἰ. ὀφθαλμῶν, κεφαλῆς, ὀδόντων Hdt. 2.84; as fem., of Artemis, Diog.Trag. 1.5; of Aphrodite, Plu. 2.143d; pl., of certain Nymphs in Elis, Hsch. ; midwife, Hellad. ap. Phot. Bibl. p. 531 B., Hsch. s.v. μαῖα. metaph, εὐφροσύνα πόνων ἰ. Pi. N. 4.2; ὦ θάνατε,… τῶν ἀνηκέστων κακῶν ἰ. A. Fr. 255; ὁ θάνατος λοῖσθος ἰ. νόσων S. Fr. 698; ὀργῆς νοσούσης εἰσὶν ἰατροὶ λόγοι A. Pr. 380, cf. Ch. 699; [ἀτυχίας] Antipho 2.2.13; τῆς πόλεως <κακῶς> βουλευσαμένης Th. 6.14; λύπης ἰ. χρόνος Diph. 117; τῆς ὕβρεως Ath. 14.627e; Comically, βουλιμίας, of a table, Timocl. 13.3; γῆς ἰ., of a farmer, Secund. Sent. 16. [ια Trag., also Antiph. 259, Diph. 88, Men. 497, etc. ; ια in [Emp.] 157, E. Fr. 1072, Ar. Ec. 363, Pl. 406, Philem. 11, Men. 282, etc. ; ια monosyll., TAM 2 (1).369.]

[ᾱ], ὁ, ion. u. ep. ἰητρός, der Heilende ; ἰητρὸς ἀνήρ Il. 11.514, wie φωτὸς ἰατροῦ χάριν Aesch. Ch. 688 ; subst., der Arzt, πολυφάρμακοι Il. 16.28, Aesch. Prom. 471 Soph. Aj. 578 ; in Prosa, Her. 2.841 Plat. Rep. III.406d ; τοὺς σοφοὺς κατὰ σώματα ἰατρούς Theaet. 167b ; Folgende. Uebtr., πόνων Pind. N. 4.2 ; τῶν ἀνηκέστων κακῶν Aesch. frg. 227 ; ὀργῆς νοσούσης εἰσὶν ἰατροὶ λόγοι Prom. 378 ; τῆς πόλεως Thuc. 6.14 ; ἀμαθίας Plat. Prot. 357e ; ὅπως ἰατρὸν λαμβάνῃ τῆς ὕβρεως καὶ τῆς ἀκοσμίας τὴν μουσικήν Ath. XIV.627e, vgl. Timocl. ib. X.455f, – Ἡ ἰατρός, trag. Ath. XIV.636a, wie Ἀφροδίτην ἰατρὸν οὖσαν Plut. Conj. praec. p. 424.

ἰατρός, -οὔ, ὁ
(< ἰάομαι), [in LXX for רָפָא ;]
a physician: Mat.9:12, Mrk.2:17 5:26, Luk.4:23 5:31 8:43 (om. WH, R, mg.), Col.4:14 (on the status of physicians, see MM, Exp., xv.).†
(AS)