'(impf. ἧδον, f. ἥσω, ao. ἧσα, pf. inus.) réjouir, charmer, ANACR. 145 ; EL. N.A. 10, 48, etc. ; τὰ ἥδοντα, PLAT. Ax. 366 a, les plaisirs ;

Moy. ἥδομαι (impf. ἡδόμην, f. ἡσθήσομαι, ao. ἥσθην, pf. inus.) se réjouir, être réjoui, charmé, avec l’idée d’une joie intérieure plutôt qu’apparente, p. opp. à χαίρειν, PLUT. M. 449 a ; joint à εὐφραίνομαι, AR. Pax 291 ; τινι, HDT. 1, 69 ; 8, 103, etc. ; THC. 1, 121 ; XÉN. Cyr. 8, 3, 44 ; τι, SOPH. O.R. 937, etc. ; ἐπί τινι, XÉN. Cyr. 8, 4, 12 ; PLAT. Phil. 48 b ; ὑπέρ τινος, LYS. 193, 10 ; rar. τινος, SOPH. Ph. 715, se réjouir de qqe ch. ; ἥδεσθαι ἡδονήν, PLAT. Phil. 21 a ; PLUT. Brut. 52, éprouver un plaisir ; souv. avec un adj. neutre : βραχέα ἥδ. THC. 3, 40, ou βαιὰ ἥδ. AR. Ach. 2, avoir peu de plaisir ; avec un part. ἥσατο πίνων, OD. 9, 353, il eut plaisir à boire ; ἥσθη ἀκούσας, HDT. 3, 34, il fut charmé d’avoir entendu, etc. ; avec un part. à l’acc. ἥσθην πατέρα τὸν ἐμὸν εὐλογοῦντά σε, SOPH. Ph. 1314, il m’a été doux de t’entendre faire l’éloge de mon père ; rar. avec un inf. ἡδόμεθ' εἶναι, ESCHL. Eum. 312, nous nous réjouissons d’être ; avec ὅτι : ἥδομαι ὅτι, AR. Nub. 773, je me réjouis de ce que, etc. ; au part. prés. dans la locut. ἡδομένῳ ἐστί (ou γίγνεταί) μοί τι, HDT. 8, 10, etc. ; PLAT. Phæd. 78 b, etc. ; ANT. 142, 14, etc. je suis charmé de cela (cf. βουλομένῳ, ἀσμένῳ) ; ou abs. ἡδομένᾳ ψυχᾷ, EUR. (PLUT. M. 664 c) d’une âme réjouie ; ἡδομένᾳ φωνᾷ, AR. Av. 236, d’une voix réjouie.

➳ Act. prés. ἥδω, PLAT. Ax. 366 a (v. ci-dessus) ; MUS. (STOB. Fl. 18, 38) ; CLÉM. 85 ; ao. ἧσα, EL. N.A. 10, 48 ; CLÉM. 205. Ao. moy. 3 sg. ἥσατο, OD. 9, 353.

Étym. R. indo-europ. *sueh₂d-, doux ; cf. sscr. svadati, donner bon goût, v. ἡδύς.

'

v. ἥδομαι ΙΙ.

angenehm machen, erfreuen, bes. angenehm sinnliche Empfindungen erregen, erst Sp., ἡ τροφὴ ἥδει τὸν ἄνθρωπον Muson. bei Stob. Flor. 18.38, wie S.Emp. adv.log. 1.303 ; ἧσαν, Ael. H.A. 10.48 ; Clem.Al.; τὰ ἥδοντα, die erfreuenden Dinge, Freuden, Vergnügen, Plat. Ax. 366a ; οὕτως ἧσε τὸν βασιλέα Demetr. Sceps. Ath. IV.155c. – Gew. pass. ἥδομαι, ἡσθήσομαι, ἥσθην, aor. med. ἡ σάμην nur Od. 9.353, erfreut werden, sich erfreuen, ergötzen, erquicken, bes. von angenehm sinnlichen Eindrücken ; Ar. Pax. 291 verbindet ὡς ἥδομαι καὶ χαίρομαι κεὐφραίνομαι, welche Verba zu vergleichen sind ; von εὐφραίνεσθαι unterschieden, Plat. Prot. 337c ; Ggstz von λυπεῖσθαι, Phil. 32c u. öfter ; von ἄχθεσθαι, ἀποστυγεῖν, Callim. bei Ath. X.442f ; von ἀνιᾶσθαι, Xen. Cyr. 8.3.44. – Hom. in der angeführten Stelle c. partic., ἥσατο πίνων, u. so die Folgden gew.: ἥδομαι μέν σ' εἰσιδών, ich freue mich, dich anzusehen, Soph. Phil. 870 ; ἥδοι' ἂν, οἶμαι, τήνδ' ἰδοῦσα συμφοράν Aesch. Prom. 760 ; πᾶς ἀνὴρ ἥδεται τὸ φῶς ὁρῶν Eur. Or. 1523 ; Ar. Nub. 1153 u. oft ; u. in Prosa, ἥσθη ταῦτα ἀκούσας Her. 3.34, er freute sich dies zu hören ; τοῦτον τὸν χορὸν μάλιστα ἰδὼν ἥσθην, eigtl., als ich ihn gesehen hatte, wurde ich mit Freude erfüllt ; eben so c. acc. partic., ἥσθην πατέρα τὸν ἐμὸν εὐλογοῦντά σε Soph. Phil. 1298 ; auch umgekehrt τὰ ἐκείνων κακῶς ποιήσομεν ἡδόμενοι, Xen. Cyr. 3.3.15. Seltener inf., εὐθύδικαί θ' ἡδόμεθα εἶναι Aesch. Eum. 302 ; ὅτι, Ar. Nub. 774 ; – τινί, über Etwas, οὐδ' ἡσθήσεται τῇ ξυμφορᾷ Soph. O.R. 453 ; τοῖς πράγμασι Ar. Vesp. 513 ; Eq. 621 u. oft ; ἥσθη τῇ συμβουλίῃ Her. 8.103 ; τοῖς καλοῖς Plat. Prot. 351c, oft, wie Folgende ; Xen. Cyr. 8.3.44 ; auch ἐπί τινι, 8.4.12. Selten c. gen. in der Bdtg genießen, kosten, οἰνοχύτου πόματος Soph. Phil. 706 ; – c. acc., πάσας ἡδονὰς ἥδεσαι δὶα βίου Plat. Phil. 63a, öfter, wie Plut. Brut. 52 ; anders Soph. τὸ δ' ἔπος οὑξερῶ τάχα, ἥδοιο, O.R. 937, in Beziehung auf das Wort. Zu bemerken ist noch ἡδομένῳ γίγνεταί μοί τι, es ist mir angenehm, gereicht mir zum Vergnügen, ἡδομένοισι ἡμῖν οἱ λόγοι γεγόνασι Her. 9.46 ; ἡδομένοις ἂν εἴη εἰ Plat. Lach. 187c ; εἴ σοι ἡδομένῳ ἐστίν, wenn es dir beliebt, Phaedr. 78b.

light; (in weight) (MT)