ων (τὰ) [ῐ]
      1 provisions de route, OD. 2, 410, etc. ; A.RH. 1, 659, 1180 ; d’où vivres, aliments, EMPÉD. 314 Sturz ; NIC. Al. 412 ; nourriture ou proie de bêtes sauvages, IL. 13, 103 ;
      2 balle d’une graine, cosse d’un légume, ou simpl. paille, OD. 5, 368 ; PHÉRÉCR. (SCH.-OD. 2, 289).

➳ [ῑ] à l’arsis ; ἤϊα πέλονται, OD. 2, 410 ; 13, 103 ; p. contract. ᾖα, OD. 5, 266 ; 9, 212.

Étym. incert.

v. εἶμι.

contr. ᾖα², τά, provisions for a journey, Ep. word, Hom. mostly in Od., δεῦτε, φίλοι, ἤϊα φερώμεθα 2.410, cf. 289; καί νύ κεν ἤϊα πάντα κατέφθιτο 4.363; ἐξέφθιτο ἤϊα πάντα 12.329; ἐν δὲ καὶ ᾖα κωρύκῳ [ἔθηκε] 5.266, cf. 9.212; generally, [ἔλαφοι] παρδαλίων τε λύκων τ’ ἤϊα πέλονται food for wolves, Il. 13.103; ἤϊα κριθάων, = ἄλευρα, Nic. Al. 412. ὡς δ’ ἄνεμος… ἠΐων θημῶνα τινάξῃ καρφαλέων, i.e. a heap of husks or chaff (= ὀσπρίων καλάμαι acc. to Eratosth. ap. Eust. 1445.42), Od. 5.368; τὴν γαστέρ’ ᾔων κἀχύρων σεσαγμένος Pherecr. 161. (Etym. uncertain; not related to the sg. ἤϊον which is glossed by παρειάν, γνάθον, Hsch. ; cf. εἰαί, εἶοι.) [ι, but ι Od. 2.289, 410, Il. 13.103.]

Ion. for ᾔειν, impf. of εἶμι (ibo).

ion. = ᾔειν, impf. zu εἶμι, Hom., der auch die dritte Person plur. ἤϊον bildet.

τά (εἶμι ?), Reisekost, Speisevorrat auf die Reise, Od. 2.289, 410, 4.363, 5.266 ; ἀλλ' ὅτε δὴ νηὸς ἐξέφθιτο ἤϊα πάντα 12.329 ; übh. Nahrung, Fraß, αἵτε καθ' ὕλην θώων παρδαλίων τε λύκων τ' ἤϊα πέλονται Il. 13.103 ; sp.D., ἤϊα καὶ μέθυ λαρόν Ap.Rh. 1.659 ; κριθάων Nic. Al. 411. – Aber Od. 5.368, ὡς δ' ἄνεμος ζαὴς ἠΐων (zweisilbig zu lesen) θημῶνα τινάξῃ καρφαλέων, ist es nicht trockner Körner-, Getreidehaufen, sondern Spreu, wie Phot. lex. erkl. ἤϊα τὴν τῶν ὀσπρίων καλάμην, vgl. Pherecr. bei Schol. Od. 2.289.
[ι ist in der Vershebung lang, kurz Od. 4.363, 12.329 ; zweisilbig 5.266, 9.212, also mit Bekker ᾖα richtiger zu schreiben, wie auch der gen. ἠίων 5.368 geschrieben werden sollte. Vgl. δήϊος.]