[ῐᾰ] adv., follement :
      1 en vain, CALL. L. Pall. 124 ; A.RH. 2, 283 ;
      2 démesurément, A.RH. 3, 342 ; 4, 177, 1265 ; dans Hom. joint à πολλή : (ληΐδα ἤλιθα πολλήν, IL. 11, 677, un immense butin ; cf. OD. 5, 483, etc.) ; joint à un n. de nombre : ἄστρα ἤλιθα μύρια, MAN. 2, 3, des astres en nombre infini.

Étym. cf. *ἠλός, ἠλίθιος.

Adv.
very much, exceedingly, ληΐδα… συνελάσσαμεν ἤ. πολλήν Il. 11.677, cf. Od. 5.483; ἄστρα ἤ. μυρία Man. 2.3; καθαρὴν γλάγεος πόσιν ἤ. πίνειν Nic. Al. 423, cf. A.R. 3.342 (expl. by Sch. as, = ἀθρόως), 4.177, 1265.
in vain, to no purpose, Call. Lav. Pall. 124, A.R. 2.283; ἔβρασεν ἤ. νηδὺς πνεύματα Nic. Al. 25, cf. 140. (Prob. connected with ἠλεός in both uses.)

1) (vgl. ἅλις) hinlänglich, hinreichend, bei Hom. immer mit πολύς verbunden, ληΐδα ἤλιθα πολλήν Il. 11.677, vgl. Od. 9.330, 14.215, hinlänglich viel, sehr viel ; ἤλιθα μυρία Man. 2.3 ; VLL erkl. ἀθρόως, δαψιλῶς ; so auch von der Zeit, auf einmal, Ap.Rh. 3.342.
2) (mit ἠλός, ἠλεός, ἠλίθιος zusammenhangend) vergeblich, umsonst ; γνωσεῖται δ' ὄρνιθας, ὃς αἴσιος, οἵ τε πέτονται ἤλιθα Callim. lav.Pall. 124 ; vgl. Ap.Rh. 2.283 ; Hesych. erkl. μάτην.