'[ῠ] (f. -άσω ou -άσομαι, ao. ἡσύχασα, pf. inus.) :
   I intr. être tranquille, d’où :
      1 se tenir tranquille ou immobile, ESCHL. Pr. 327, 344 ; SOPH. O.R. 620 ; οἱ πολέμιοι ἡσύχαζον, XÉN. An. 5, 4, 16, l’ennemi ne bougeait pas ; ἡσυχαζουσῶν τῶν νεῶν, THC. 1, 49, les navires restant immobiles ;
      2 se tenir en repos, p. opp. à être agité : ἀλλ' ἡσύχαζε, EUR. H.f. 98, eh bien, calme-toi, reste tranquille ; τὸ ἡσυχάζον τῆς νυκτός, THC. 7, 83, le repos de la nuit ; ὁ ἡσυχάζων λόγος, CHRYSIPP. (DL. 7, 197, 198) ; ARR. Epict. 2, 18, 18 ; A. GELL. 1, 2, le raisonnement du repos, sorte de sophisme ;
      3 être tranquille, vivre en paix, en parl. de la Grèce, THC. 1, 12 ;
      4 demeurer silencieux, EUR. Or. 1350 : en parl. de pers. garder le silence, p. opp. à λαϐροστομεῖν, ESCHL. Pr. 327 ; EUR. Med. 80 ; SEXT. 114, 12 ; 313, 6 Bkk. ;
   II tr. maintenir au repos, faire demeurer tranquille, PLAT. Rsp. 572 a ; d’où, au pass., impers. ἠσυχάζεται ἐπὶ τῆς γῆς, SPT. Job 37, 16, la tranquillité règne sur la terre.

Étym. ἥσυχος.

'

fut. -άσω Th. 2.84, AP 5.132 (Maec.), -άσομαι Luc. Gall. 1; aor. ἡσύχασα Th. 1.12; (< ἥσυχος): — keep quiet, be at rest, σὺ δ’ ἡσύχαζε A. Pr. 329, cf. 346; ἡ ἀπορία τοῦ μὴ ἡσυχάζειν the difficulty of finding rest, Th. 2.49; οἱ πολέμιοι ἡσύχαζον X. An. 5.44.16; ἀνάγκη τὸ ἡσυχάζον ἑστάναι Pl. Prm. 162e; τοὺς [νόμους] οὐκ ἐῶν ἡσυχάζειν ἐν τιμωρίαις Luc. Abd. 19; ἡ. πρὸς μίαν θύρην, of a lover, AP 5.166 (Asclep.); ὁ διαλεκτικὸς ἡσυχάσει S.E. P. 2.239; freq. in part., ἡσυχάζων προσμενῶ S. OT 620, cf. E. Or. 134; ὥστε μὴ ἡσυχάσασα αὐξηθῆναι by resting from war, Th. 1.12; ἡσυχαζουσῶν τῶν νεῶν ib. 49; μόλις ἡσυχάσαντες Id. 8.86; ἡσυχάζουσαν ἔχων τὴν διάνοιαν Isoc. 5.24; τὸ ἡσυχάζον τῆς νυκτός the dead of night, Th. 7.83; ἡ. ἀπό τινος keep away from…, AP 5.132 (Maec.); c. dat., suspend work on, PFay. 117.23 (ii AD); ἀλλ’ ἡσύχαζε only be tranquil, calm thyself, E. HF 98, IA 973. ὁ ἡσυχάζων, with or without λόγος, a fallacy, Chrysipp. Stoic. 2.8 (pl.), Gell. 1.2.4 (pl.). trans., bring to rest, ἡσυχάσας τὼ δύο εἴδη, τὸ τρίτον δὲ κινήσας Pl. R. 572a. abs., impose silence, D.C. 69.6.
leave unspoken, ἃ χρὴ λέγειν Ph. 1.254, cf. 2.268; τὰς ἀπειλάς J. AJ 7.7.3. Pass. in impers. sense, ἡσυχάζεται ἐπὶ τῆς γῆς there is quiet, LXX Jb. 37.17.

ἡσυχάσω, Thuc. 2.84, ἡσυχάσομαι Luc. Gall. 1 ; ruhig machen ; ἡσυχάσας τὰ δύο εἴδη, im Ggstz von κινήσας, Plat. Rep. IX.572a. – Gew. intr., ruhen, εἰ δ' ἡσυχάζων προσμενῶ Soph. O.R. 620 ; vom Schlafenden, Eur. Or. 134 ; τὸ δὲ ἡσυχάζον ἑστάναι ἀνάγκη Plat. Parm. 162e ; μόλις ἡσυχάσαντες, nachdem sie sich mit Mühe hatten beruhigen lassen, Thuc. 8.86, der auch den Teil der Nacht, wo Alles ruht, τὸ ἡσυχάζον τῆς νυκτός nennt, 7.83 ; Ggstz von πολεμεῖν 1.120 ; ἡσυχάζουσαν διάνοιαν ἔχειν Isocr. 5.24 ; Sp., wie Philo ; oft = schweigen, σὺ δ' ἡσύχαζε μηδ' ἄγαν λαβροστόμει Aesch. Prom. 327 ; Eur. Med. 80 ; bes. Sp., Luc. Gall. 1 ; S.Emp. pyrrh. 2.240 u. öfter ; ἐπί τινος, bei Etwas verharren, Plut. Dion. 33.

ἡσυχάζω
[in LXX chiefly for שָׁקַט ;]
to be still;
__(a) to rest from labour: Luk.23:56;
__(b) to live quietly: 1Th.4:11;
__(with) to be silent: Luk.14:3, Act.11:18 21:14 (cf. Job.32:7, Neh.5:8).†
SYN.: σιγάω (which see), σιωπάω (AS)