'ας (ἡ) jour :
      1 p. opp. à la nuit (dans Hom. seul. au nom. sg. ion. ἡμέρη, IL. 8, 541, etc. ; OD. 24, 514, etc. et pl. ἡμέραι, OD. 14, 93, etc. ; d’ord. ἦμαρ) ; ἅμα ἡμέρᾳ, XÉN. An. 6, 3, 6 ; ἅμ' ἡμέρῃ διαφωσκούσῃ, HDT. 3, 86 ; ἅμα τῇ ἡμέρᾳ, XÉN. An. 6, 1, 6 ; ESCHN. 64, 28, au point du jour ; ἐπεὶ ἡμέρα ὑπεφαίνετο, XÉN. Cyr. 4, 5, 14, comme le jour commençait à paraître ; διέλαμψεν ἡμέρα, AR. Pl. 744, le jour commença à briller ; ἀφ' ἡμέρας, POL. 8, 27, 11 ; 29, 1, 4 et 6 ; DS. Exc. p. 577, 32 ; ἐξ ἡμέρας, SOPH. El. 780, de jour ; πρὸς ἡμέραν, XÉN. Hell. 2, 4, 6 ; LYS. 92 fin, vers le jour ; τῆς ἡμέρας ὀψέ, XÉN. Hell. 2, 1, 23, tard sur le soir ; οὔθ' ἡμέρας οὔτε νυκτός, PLAT. Phæd. 240 c ; οὔτε νυκτὸς οὔτ' ἐξ ἡμέρας, SOPH. El. 780, ni jour ni nuit ; οὐ νυκτός, ἀλλὰ μεθ' ἡμέρην, HDT. 2, 150, non de nuit, mais pendant le jour ;
      2 durée d’un jour, pour marquer le temps : δι' ἡμερῶν τινων, TH. H.P. 4, 3, 6, pendant quelques jours ; ἐν τρισὶν ἡμέραις, LYS. 158, 39 ; NT. Joh. 2, 19, en trois jours ; avec le gén. τριῶν ἡμερέων, HDT. 2, 115 ; πέντε ἡμερῶν, THC. 7, 3 ; ἡμερῶν ὀλίγων, THC. 4, 26, dans le délai de trois jours, de cinq jours, de quelques jours ; ἀνὰ πᾶσαν ἡμ. HDT. 7, 198, chaque jour ; ἐπ' ἡμέρης ἑκάστης, HDT. 5, 117 ; τῆς ἑκάστης ἡμέρης, HDT. 2, 37 ; ἑκάστης ἡμέρας, PLAT. Prot. 318 a, Conv. 172 c ; καθ' ἑκάστην ἡμέραν, ESCHN. 77, 19 ; καθ' ἑκάστην τὴν ἡμέραν, ISOCR. 56 c ; καθ' ἡμέραν, THC. 1, 2 ; τὸ καθ' ἡμέραν, PLAT. Phædr. 240 b, chaque jour ; καθ' ἡμέραν, SOPH. El. 999, maintenant ; ἡμέρᾳ παρ' ἡμέραν, ANT. 137, 43 ; ou simpl. παρ' ἡμέραν, LUC. D. deor. 24, 2, de jour en jour ; ἐξ ἡμερῶν εἰς ἡμέρας, SPT. 2Par. 21, 15, de jour en jour ; ἡμέραν ἐξ ἡμέρας, SPT. Gen. 39, 10 ; 2Par. 24, 11, jour par jour ; ἐφ' ἡμέραν, THC. 4, 69 ; EUR. Cycl. 336 ; ἐπ' ἡμέρην, HDT. 1, 32, pour un jour, pour la durée d’un jour, au jour le jour ; τῇδ' ἡμέρᾳ, EUR. Hec. 44 ; τῇδε θἠμέρᾳ, SOPH. O.R. 1283 ; AR. Av. 1072 ; τῇδ' ἐν ἡμέρᾳ, SOPH. O.C. 1612, etc. ce jour-là, ce jour même ; μέχρι τῆς τήμερον ἡμέρας, DÉM. 51, 24, jusqu’au jour d’aujourd’hui ; τρίτην ἡμέραν ἥκειν, THC. 8, 23, être venu le troisième jour ; τῆς αὐτῆς ἡμέρας, ISOCR. 58 c, le même jour ;
      3 p. ext. jour, pour marquer le temps en gén. : αἱ μακραὶ ἡμέραι, SOPH. O.C. 1216, longs jours, longue vie ; παλαιὰ ἁμέρα, SOPH. Aj. 623, la vieillesse ; νέα ἡμέρα, EUR. Ion 720, la jeunesse ; τῇ πρώτῃ ἡμέρᾳ, ARSTT. Rhet. 2, 12, 8, dans les premiers temps de la vie, càd. dans la jeunesse ; particul. jour de naissance, DL. 4, 41 ; τελευταία ἡμέρα, SOPH. O.R. 1529 ; τερμία ἡμέρα, SOPH. Ant. 1331, le dernier jour (de la vie), le jour de la mort ;
      4 avec un adj. pour marquer la condition ou les événements de la vie (cf. ἦμαρ) : ἐπίπονος ἡμέρα, SOPH. Tr. 654 ; λυπρὰ ἡ. EUR. Hec. 364, vie misérable ; ἐχθρὰ ἡ. EUR. Ph. 540, inimitié, haine.

➳ Épq. et ion. ἡμέρη, HÉS. O. 102 ; dor. ἁμέρα [ᾱμ] SOPH. Aj. 623, etc. ; PD. I. 3, 34, etc. ; THCR. Idyl. 29, 7.

Étym. ἦμαρ, avec élargissement ; l’aspiration p.-ê. d’après ἑσπέρα.

'

fém. de ἥμερος.

Ep. and Ion. ἡμέρη IG 12(5).1 (Ios), Dor. ἀμέρα ib. 5(1).213.43, al., 1390.109, 1432.25, Test.Epict. 4.12, Michel 995 A 32, etc., Locr. ἀμάρα IG 9(1).334.42 (aspirated perh. only in Att. and West Ion., cf. ἐπάμερος Pi., etc., αὐθημερόν IG 7.235.18 (Oropus), etc. ; usu. unaspirated in early Att. Inscrr., IG1². 49.6, al. ; aspirated in codd. even in dialects; original ἀμέρα prob. took aspirate from ἑσπέρα); ἡ :
day, less freq. than ἦμαρ in Hom., ἡ. ἥδε κακὸν φέρει Il. 8.541, 13.828; τίς νύ μοι ἡ. ἥδε ; Od. 24.514; νύκτες τε καὶ ἡ. 14.93; μῆνές τε καὶ ἡ. ib. 293; νοῦσοι ἐφ’ ἡμέρῃ αἳ δ’ ἐπὶ νυκτί Hes. Op. 102; ἡσήμερον ἡ., v. σήμερον· ἅμα ἡμέρᾳ or ἅμα τῇ ἡμέρᾳ at daybreak, X. An. 6.3.6, Aeschin. 3.76; ἅμ’ ἡμέρῃ διαφωσκούσῃ Hdt. 3.86; ἡ. διέλαμψεν, ἐξέλαμψεν, ὑπέφαινε, Ar. Pl. 744, Pax 304, X. Cyr. 4.5.14; τῆς ἡ. ὀψέ late in the day, Id. HG 2.1.23. sts. like Ep. ἦμαρ, with Adjs. to describe a state or time of life, ἐπίπονος ἁ.
a life of misery, S. Tr. 654 (lyr.); λυπρὰν ἄγειν ἡ. E. Hec. 364; ἐχθρὰ ἡ. Id. Ph. 540; παλαιὰ ἁ. old age, S. Aj. 623 (but θεία ἡ. Id. Fr. 950 is dub.l.); τερμία ἁ. Id. Ant. 1330 (lyr.); αἱ μακραὶ ἁμέραι length of days, Id. OC 1216 (lyr.); νέα ἁ. youth, E. Ion 720 (lyr.); so τῇ πρώτῃ ἡ. Arist. Rh. 1389a24; ἐπὶ τῇ τελευταίᾳ ἡ. at the close of life, ib. 1389b33, cf. S. OT 1529; ζοὴν βλέπουσιν ἡ. look life-like, Herod. 4.68. poet. for time, ἡ. κλίνει τε κἀνάγει πάλιν ἅπαντα τἀνθρώπεια S. Aj. 131; ἐς τόδ’ ἡμέρας Id. OC 1138; pl., ἐν ἡμέραις τινός in the days of…, LXX 1 Ch. 4.41, etc. ; ἡ. ἀρχαῖαι ib. Ps. 142 (143).5.
birthday, D.L. 4.41.
a fixed day, τακτὴ ἡ. Act. Ap. 12.21; ῥητὴ ἡ. Luc. Alex. 19; ἡ. ἔστησαν ἀρχαιρεσιῶν D.H. 6.48, cf. Act. Ap. 17.31; ἡ. Κυρίου LXX Jl. 2.1, cf. 2 Ep. Pet. 3.12, etc. ; ἡ. κρίσεως Ev. Matt. 10.15; so abs., ὑπὸ ἀνθρωπίνης ἡμέρας a human tribunal, 1 Ep. Cor. 4.3; ἡμέραι καὶ ἀγῶνες Jahresh. 23 Beibl. 93 (Pamphyl.). in pl., age, προβεβηκὼς ἐν ταῖς ἡ. Ev. Luc. 1.7, cf. LXX Ge. 47.8, etc. abs. usages, gen., τριῶν ἡμερέων within three days, Hdt. 2.115, cf. Th. 7.3; ἡμερῶν ὀλίγων within a few days, Id. 4.26, etc. ; ἄλλης ἡ. another day, S. El. 698; τῆς αὐτῆς ἡ. Isoc. 4.87; μιᾶς ἀμέρας IG 5(1).213.43 (Sparta, V BC); ἡμέρας by day, opp. νυκτός, S. Fr. 65; οὔθ’ ἡμέρας οὔτε νυκτός Pl. Phdr. 240c; τοὺς… τῆς ἡ. ἄρτους δ daily, UPZ 47.21 (ii BC); δὶς τῆς ἡμέρης ἑκάστης twice every day, Hdt. 2.37; δίς τῆς ἡ. Pl.Com. 207; πεντάκις τῆς ἡ. Men. 326; κατεσθίω… τῆς ἡ. πένθ’ ἡμιμέδιμνα five every day, Pherecr. 1. dat., τῇδε θἠμέρᾳ, = σήμερον, (S. OT 1283; τῇ τόθ’ ἡ Id. El. 1134. acc., πᾶσαν ἡ. any day, i.e. soon, Hdt. 1.111, 7.203; τὴν μὲν αὐτίχ’ ἡ. S. OC 433; ὅλην τὴν ἡ. Eup. 233; τρίτην ἡ. ἥκων two days after one΄s arrival, Th. 8.23; οὐδεμίαν ἡ. ὑπεύθυνος εἶναί φημι D. 18.112; πέντε ἡμέρας during five days, Th. 8.103; τὰς ἡ. in the daytime, X. Cyr. 1.3.12; τὴν ἡ.
daily, LXX Ex. 29.38. with Preps., μίαν ἀν’ ἁμέραν on one day, Pi. O. 9.85; ἀνὰ πᾶσαν ἡ. every day, Hdt. 7.198; ἀφ’ ἡμέρας τῆς νῦν from this day, S. OT 351; but ἀφ’ ἡμέρας γίνεσθαι ἐν τῷ Μουσείῳ from early in the day, Plb. 8.25.11; δι’ ἡμέρης, Att. -ρας, the whole day long, Hdt. 1.97, 2.173, Pherecr. 64, Ar. Ra. 260 (lyr.); διὰ τρίτης ἡ. every other day, Hdt. 2.37; διὰ πολλῶν ἡ. at a distance of many days, Th. 2.29; δι’ ἡμερῶν τινων Thphr. HP 4.3.6; εἰσ’ ἡμέραν yearly, LXX Jd. 17.10; ἐν ἡμέρῃ in a single day, Hdt. 1.126, cf. Men. Pk. 377; ἐν ἡ. μιᾷ S. OT 615; τῇδ’ ἐν ἡ. Id. OC 1612; ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡ. Ev. Jo. 14.20; ἐν ἑστέραισιν ἡ. A. Ag. 1666; ἐν ὀκτὼ ἡ. Lys. 20.10; but ἐν τρισὶν ἡ.
within three days, Ev. Jo. 2.19; ἐξ ἡμέρας by day, οὔτε νυκτὸς οὔτ’ ἐξ ἡ. S. El. 780; ἡμέραν ἐξ ἡμέρας day after day, Henioch. 5.13, LXX Ge. 39.10, 2 Ep. Pet. 2.8 (but ἐξ ἡμερῶν εἰς ἡμέρας LXX 2 Ch. 21.15); ἐπ’ ἡμέρην ἔχειν, ἐφ’ ἡμέραν χρῆσθαι, sufficient for the day, Hdt. 1.32, Th. 4.69; τὸ γὰρ βρότειον σπέρμ’ ἐφ’ ἡ. φρονεῖ A. Fr. 399; τῆς ἐφ’ ἡ. βορᾶς E. El. 429; but τοὐφ’ ἡμέραν day by day, Id. Cyc. 336; c. dat., ἐπ’ ἡμέρῃ ἑκάστῃ (v.l. -ρης της) every day, Hdt. 5.117; ὁ ἥλιος νέος ἐφ’ ἡμέρῃ Heraclit. 6; καθ’ ἡμέραν by day, A. Ch. 818 (lyr.); καθ’ ἡ. τὴν νῦν to-day, S. OC 3, Aj. 801; but καθ’ ἡ. commonly means day by day, IG1². 84.40, etc. ; καθ’ ἡ. ἀεί [S.] Fr. 1120.4; with Art., τὸν καθ’ ἡ. βίον Id. OC 1364; ἡ καθ’ ἡ. ἀναγκαία τροφή Th. 1.2; τὰ καθ’ ἡ. ἐπιτηδεύματα Id. 2.37; τὸ καθ’ ἡ. ἀδεές Id. 3.37, etc. ; τὸ καθ’ ἡ.
every day, Ar. Eq. 1126 (lyr.), etc. ; also τὰ καθ’ ἑκάστην τὴν ἡ. ἐπιτηδεύματα Isoc. 4.78; μετ’ ἡμέρην in broad daylight, opp. νυκτός, Hdt. 2.150, cf. Ar. Pl. 930; opp. νύκτωρ, Aeschin. 3.77; μεθ’ ἡμέρας some days after, LXX Jd. 15.1; ἡμέρα παρ’ ἡμέραν γιγνομένη day following on day, Antipho 5.72; but παρ’ ἡμέραν every other day, Dsc. 3.137, Luc. DDeor. 24.2; παρ’ ἡ. ἄρχειν Plu. Fab. 15; καθ’ ἡμέραν εἰώθειν ὀργίζεσθαι, νῦν παρ’ ἡμέραν, εἶτα παρὰ δύο, εἶτα παρὰ τρεῖς Arr. Epict. 2.18.13; πρὸ ἡμέρας before day-break, Diph. 22; but πρὸ ἀμερᾶν δέκα ἤ κα μέλλωντι ἀναγινώσκεν GDI 5040.42 (Crete); πρὸ ἡμερῶν ἑπτὰ εἰδυῶν Ὀκτωμβρίων SIG 646.2 (Thisbe, ii BC); γίγνεται, ἔστι πρὸς ἡμέραν, towards day, near day, X. HG 2.4.6, Lys. 1.14; also, for the day, daily, Charito 4.2. as pr. n., the goddess of day, Hes. Th. 124. v. ἥμερος ΙΙ.

ἡ, ion. u. ep. ἡμέρη, der Tag ; bei Hom. nur sechsmal, sonst ἦμαρ ; ἡμέρη ἥδε κακὸν φέρει, dieser Tag, Il. 8.54, 13.328 ; vgl. Od. 24.514 ; ὅσσαι γὰρ νύκτες τε καὶ ἡμέραι ἐκ Διός εἰσιν 14.93 ; μῆνές τε καὶ ἡμέραι 11.294, 14.293 ; – H.h. Apoll. 349 ; ἐφ' ἡμέρῃ ἠδ' ἐπὶ νυκτί Hes. O. 102 ; – Pind., Tragg. u. in Prosa ; der natürliche Tag im Gegensatze zur Nacht, λευκόπωλος ἡμέρα πᾶσαν κατέσχε γαῖαν Aesch. Pers. 378, wie Soph. Aj. 658 ; ὦ χρυσέας ἁμέρας βλέφαρον Ant. 104 ; οὔτε νυκτὸς οὔτ' ἐξ ἡμέρας El. 770 ; φῶς ἡμέρας τόδε, Tageslicht, Eur. Rhes. 985 ; ἐξ ἡμέρας εἰς νύκτα μὴ λυπούμενοι Herc.Fur. 505 ; λευκοπτέρου ἁμέρας φέγγος Tr. 848 ; ἡμέρα ἐξέλαμψεν, der Tag brach an, Ar. Pax 304 ; τὴν νύχθ' ὅλην ἐγρηγόρεσαν, ἕως διέλαμψεν ἡμέρα Plut. 744 ; οὔθ' ἡμέρας οὔτε νυκτός, weder bei Tage noch des Nachts, Plat. Phaedr. 240c ; ἅμ' ἡμέρῃ διαφωσκούσῃ, mit Tagesanbruch, Her. 3.86 ; einfacher ἅμα τῇ ἡμέρᾳ, Xen. An. 6.1.6, wo Krüger viele Stellen aus Xen. anführt ; ohne den Artikel, Hell. 3.2.3, wie Eur. El. 78 ; ἐπεὶ ἡμέρα ὑπεφαίνετο Xen. Cyr. 4.5.14 ; τῆς ἡμέρας ὀψὲ ἦν, es war spät am Tage, Hell. 2.1.23 ; ἀρχομένη, δυομένη, Luc. salt. 17 ; – der bürgerliche Tag, die Nacht mit einbegreifend, als Zeitbestimmung überall ; ἁμέραι ἐπίλοιποι μάρτυρες σοφώτατοι Pind. Ol. 1.22 ; ἐν ὑστέραισιν ἡμέραις Aesch. Ag. 1651. Man bemerke
   a) den gen.; ἑκάστης ἡμέρας, jeden Tag, täglich, Plat. Prot. 318a, Symp. 172c ; ἡμέρας, οὐχ ὅλης μιᾶς Soph. Phil. 478 ; αὐτὸν δὲ σὲ τριῶν ἡμερέων προαγορεύω ἐκ τῆς γῆς μετορμίζεσθαι, in drei Tagen, innerhalb dreier Tage, Her. 2.115 ; vgl. Thuc. 4.26 ; εἰ βούλονται ἐξιέναι τῆς Σικελίας πέντε ἡμερῶν 7.3 ; ἡμερῶν μὲν ὀλίγων μέλλει τὰ Πύθια γίνεσθαι Aesch. 3.254, in wenigen Tagen ; ἄλλης ἡμέρας, an einem andern Tage, Soph. El. 698 ; τῆς αὐτῆς ἡμέρας, an demselben Tage, Isocr. 4.87.
   b) den dat.; sehr gew. τῇδε τῇ ἡμέρᾳ, an diesem Tage, u. ä., überall ; seltener mit der Präposition, ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ, in einem Tage, Soph. O.R. 615 ; τῇδ' ἐν ἡμέρᾳ O.C. 1608, wie ἁμέρᾳ ἐν μιᾷ Pind. I. 3.34 ; μίαν ἀν' ἁμέραν, an einem Tage, Ol. 9.85.
   c) den accus.; πέντε ἡμέρας παρεσκευάζοντο, fünf Tage lang rüsteten sie sich, Thuc. 8.103, häufig ; τρίτην ἡμέραν αὐτοῦ ἥκοντος, drei Tage nach seiner Ankunft, Thuc. 8.23 ; eben so πᾶσαν ἡμέραν, was jeden Tag geschehen kann, Her. 1.111, 7.203.
   d) mit Präpositionen ; ἀνά, ἀνὰ πᾶσαν ἡμέραν, täglich, Her. 7.198 ; Paus. 1.42.3 Isae. unter b); – ἀπό, ἀφ' ἡμέρας, vom hellen Tage an, de die, Pol. 8.27.11 u. öfter, bes. πίνειν ; – ἐν, s. unterb ; – κατά, καθ' ἡμέραν τὴν νῦν, heute, Soph. O.C. 3 ; καθ' ἡμέραν δ' οὐδὲν ἐμφανέστερος, am Tage, Aesch. Ch. 805 ; ψυχῇ διδόντες ἡδονὴν καθ' ἡμέραν, so lange es Tag ist, Pers. 827 ; gew. καθ' ἡμέραν = täglich z.B., τὸν καθ' ἡμ. βίον Soph. O.C. 1366 ; Eur. Med. 1020 u. öfter ; σπανίζων τοῦ καθ' ἡμ. βίου El. 235 ; Thuc. 3.37 ; Plat. Prot. 318c ; mit ἑκάστην, Polit. 270a ; καθ' ἡμ. δίαιτα Legg. VI.762a ; τὸ καθ' ἡμέραν, Phaedr. 240b, Rep. VIII.561c ; τὰ καθ' ἑκάστην τὴν ἡμέραν ἐπιτηδεύματα Isocr. 4.78, die täglichen Beschäftigungen ; καθ' ἑκ. ἡμ. auch Aesch. 3.165 u. Folgde ; – ἐπί, ἐφ' ἡμέραν, auf, für den Tag, Thuc. 4.69, wie τῆς ἐφ' ἡμέραν βορᾶς Eur. El. 429 ; Aesch. 2.66 ; Tag für Tag, Eur. Cycl. 336 ; ἐφ' ἡμέρης ἑκάστης, jeden Tag, Her. 5.117 ; – μετά, z.B. μεθ' ἡμέρην, im Ggstz von νυκτός, bei Tage, Her. 2.150 ; Arist. H.A. 5.14 ; νύκτωρ καὶ μεθ' ἡμέραν, Dem. 24.113 ; Pol. 1.42.13 ; – πρὸς ἡμέραν, gegen Tagesanbruch, Sp. – Allgemein : die Zeit, ὡς ἡμέρα κλίνει τε κἀνάγει πάλιν ἅπαντα τἀνθρώπεια Soph. Aj. 131 ; παλαιᾷ μὲν ἔντροφος ἁμέρᾳ μάτηρ, die greise Mutter, 613 ; νέα ἡμέρα, die Jugend, Eur. Ion 720 ; vgl. Arist. rhet. 2.12, 13, wo es von den Greisen heißt εἰσὶ δὲ φιλόζωοι καὶ μάλιστα ἐπὶ τῇ τελευταίᾳ ἡμέρᾳ. Auch wie bei uns ἐπίπονοι ἡμέραι, mühselige Tage, mühseliges Leben, Soph. Tr. 654 ; λυπρά Eur. Hec. 364. – S. auch nom. pr.

ἡμέρα, -ας, ἡ,
[in LXX chiefly (very freq.) for יוֹם ;]
day;
__1. as distinct from night: genitive ἡμέρας, by day (WM, §30, 11), Rev.21:25; ἡ. κ. νυκτός (ν. κ. ̔ἡ.), Act.9:24, 1Th.2:9, 2Th.3:8, Rev.4:8 (BL, §36, 13); ἡμέρας μέσης, at mid-day, Act.26:13; accusative durat., τ. ἡμέρας, Luk.21:37; ὅλην τὴν ἡ., Rom.8:36; ἐν ἡμέρα, Jhn.11:9, Rom.13:13; ἡμέρας ὁδός, a day's journey, Luk.2:44; ἡ. γίνεται, Lk 4:42 22:66; κλίνει, Luk.9:12, al.; metaph., Jhn.9:4, Rom.13:12, 1Th.5:4, 5 8, 2Pe.1:19.
__2. Of a civil day of 24 hours, incl. night: Mat.6:34, Mrk.6:21, Luk.13:14, al.; τρίτῃ ἡ., Mat.16:21; ἡμέρᾳ κ. ἡ. (cf. יוֹם בְּיוֹם, Est.3:4), 2Co.4:16; ὅλην τ. ἡ., Rom.8:36 10:21; pl., Jhn.2:12, Act.9:19, al.; ἡ. τῶν ἀζύμων, Act.12:3; τ. σαββάτου, Luk.13:14, 16; ἡ κυριάκη ἡ., Rev.1:10.
__3. In Messianic sense, of the last day: ἡ ἡ. (ἐκείνη, τ. κυρίου, etc.), Mat.7:22, Luk.6:23, Rom.13:12, 1Co.1:8, 1Th.5:2, 2Th.2:2, 2Pe.3:10, al; by meton., as compared with the divine judgment on that day, ἡ. ἀνθρωπίνη, of a human tribunal, 1Co.4:3 (EV, man's judgment).
__4. As in Heb. (also in Gk. writers; Bl, §46, 9; M, Pr., 81), of time in general: Jhn.8:56 14:20, 2Co.6:2, Eph.6:13, 2Pe.3:18; pl. Act.15:7, Eph.5:16, Heb.10:32; πᾶσας τὰς ἡ. (cf. כָּל הַיָּמִים, Deu.4:40, al.; MM, Exp., xv), Mat.28:20; ἐλεύσονται ἡ. ὅταν (ὅτε), Mat.9:15, Mrk.2:20, Luk.5:35 17:22; αἱ ἡ., with genitive of person(s) (Gen.26:1, al.), Mat.2:1, Luk.1:5, Act.7:45, 1Pe.3:20; ἀρχ̀ ἡμερῶν, Heb.7:3.
(AS)