'ας (ἡ) [ῐκ]
A âge, d’où :
   I propr. âge, temps de la vie, en gén., d’où :
      1 la force de l’âge, la jeunesse : νέος ἡλικίην, HDT. 3, 134, jeune ; ἡλικίᾳ ἔτι τότε ὢν νέος, THC. 5, 43, étant alors encore jeune ; ἐν τῇ ἡλικίᾳ, THC. 8, 75 ; DÉM. 42, 9, (les hommes) dans la force de l’âge ; en parl. de femmes, âge nubile, HPC. 110 a ; DÉM. 1352, 12 ; ESCHN. 26, 8 ; 27, 28 ; PLUT. Rom. 21 ; εἰς τὴν ἡλικίαν ἀφικέσθαι, PLAT. Men. 89 b ; εἰς ἡλικίαν ἐλθεῖν, PLAT. Theæt. 142 fin, être arrivé à l’âge mûr ; ἐν ἡλικίᾳ γενόμενος, XÉN. Mem. 4, 2, 3, parvenu à l’adolescence ; ἐν ἡλικίᾳ εἶναι, PLAT. Charm. 154 b, être dans l’adolescence ; au sens mor. âge des passions, fougue de la jeunesse, HDT. 3, 36 ;
      2 rar. la vieillesse, PLAT. Lach. 180 ; προεληλυθὼς τῇ ἡλικίᾳ, XÉN. Hell. 6, 1, 5, étant avancé en âge ; ληρεῖς ὑφ' ἡλικίας, LUC. Laps. 1, l’âge (càd. la vieillesse) te fait radoter ;
      3 âge, en gén. IL. 22, 419 ; au sens collect. c. ἥλικες, ceux du même âge, particul. les jeunes gens, IL. 16, 808 ; ou les hommes qui ont l’âge du service militaire, LYS. 195, 17 ; en gén. παῖδές τε καὶ ἄνδρες καὶ πᾶσα ἡλικία, PLAT. Leg. 959 e, les enfants, les hommes et ceux de tout âge ;
   II p. ext. période de temps, d’où :
      1 âge, temps, époque : ἡλικίην κατὰ Λάϊον, HDT. 5, 59 ; ἡ. κατὰ Οἰδίπουν, HDT. 5, 60, au temps de Laïos, d’Œdipe ;
      2 p. suite, siècle, génération, HDT. 5, 59, etc. ; ἡ νῦν ζῶσα ἡλικία, DÉM. 139, 13, la génération présente ; πολλαῖς ἔμπροσθεν ἡλικίαις, PLUT. Per. 27, beaucoup de générations ou de siècles auparavant ;
B croissance, développement, comme signe de l’âge, d’où grandeur, haute stature, HDT. 3, 16 ; PLAT. Euthyd. 271 b ; DÉM. 1024, 26 ; LUC. V.H. 1, 10 ; p. anal. en parl. de la hauteur d’une statue, LUC. Syr. 28.

➳ Dor. ἁλικία [ᾱλ] PD. O. 4, 41 ; N. 9, 100 ; P. 4, 281 ; ion. ἡλικίη, IL. 22, 419 ; HDT. 3, 36 ; 5, 59 et 60 ; 7, 18, etc.

Étym. ἡλίκος.

'

Ion. -ίη, Dor. ἁλικία, ἡ, (< ἧλιξ) time of life, age, ἤν πως ἡλικίην αἰδέσσεται ἠδ’ ἐλεήσῃ γῆρας Il. 22.419; γηραιὸν μέρος ἁλικίας Pi. P. 4.157; παρὰ τὸν ἁλικίας ἐοικότα χρόνον Id. O. 4.29; τήνδ’ ἡ. ἀστῶν, i.e. their old age, A. Pers. 914; acc. used adverbially, in age, νέος ἡλικίην Hdt. 3.134; ἐτέων ἐὼν ἡλικίην πέντε καὶ τριήκοντα Id. 1.26, cf. X. Cyn. 2.3; so in dat., ἡλικίᾳ ἔτι τότε ὢν νέος Th. 5.43; προεληλυθότες ταῖς ἡ. X. HG 6.1.4; also ὑπὸ τῆς ἡ. from our age, Pl. La. 180d; αἱ δι’ ἡλικίαν ἄτοκοι Id. Tht. 149c; οἱ ἐν τῇ αὐτῆ ἡ. Th. 1.80; τὸ ἀχρεῖον τῆς ἡ. Id. 2.44; ὅταν… τοῦ γεννᾶν ἐκβῶσι τὴν ἡ. Pl. R. 461b; πόρρω τῆς ἡ. to an advanced age, Id. Grg. 484c; προήκων ἐς βαθὺ τῆς ἡ. Ar. Nu. 514; προϊούσης τῆς ἡ, Pl. Phdr. 279a; ὁ παρ’ ἡλικίαν νοῦς beyond one΄s age, Men. Mon. 690; in pl., ἐν ἁπάσαις ταῖς ἡ. Pl. R. 412e, cf. Lg. 625b, al.
prime of life, manhood, ἐν ἁλικίᾳ πρώτᾳ Pi. N. 9.42; αὐτὴ ἡ ἡ. τῶν νέων κατέκρινε Antipho 4.44.2; ἡλικίαν ἔχειν, εἰς ἡ. ἐλθεῖν, ἀφικέσθαι, Pl. Euthd. 306d, Tht. 142d, Men. 89b; ἡλικίην ἔχειν c. inf., to be of fit age for doing, Hdt. 1.209, cf. Pl. Tht. 146b; ἡλικίας μετέχειν Th. 7.60; οἱ ἐν τῇ ἡλικίᾳ men of military age, Id. 8.75; ἐν ἡλικίᾳ στρατεύεσθαι D. 4.7; ἐστρατευμένος ἁπάσας τὰς ἐν ἡλικίᾳ στρατείας Id. 21.95; οἱ τῆς ἡ. ἐντὸς γεγονότες Lys. 2.50; ἡ καθεστηκυῖα ἡ. maturity, Th. 2.36, cf. IG 12(7).239.21 (Amorgos); of women, womanhood, marriageable age, Hp. Prorrh. 2.30, D. 59.22; αἱ ἐν ἡ. γυναῖκες Pl. R. 461b; τὴν ἡλικίαν τὴν ἑαντοῦ καταμεμψάμενος Is. 7.14; in pl., οἱ ταῖς ἡ. οὐ καλῶς κεχρημένοι Aeschin. 1.194.
youthful passion, ἡλικίῃ καὶ θυμῷ ἐπιτρέπειν Hdt. 3.36; εἴκειν Id. 7.18.
maidenhood, τὴν ἡ. οὐ καλῶς διαφυλάξασαν Aeschin. 1.182. as collective Noun, = οἱ ἥλικες, those of the same age, comrades, ὃς ἡλικίην ἐκέκαστο ἔγχεϊ Il. 16.808, cf. Pi. P. 1.74; esp.
those of military age, τῆς ἡ. ἀπούσης ἐν ταῖς ναυσί Lys. 2.49, cf. Th. 3.67, 8.1, etc. ; also, men of any age, παίδων τε καὶ ἀνδρῶν καὶ πάσης ἡ. Pl. Lg. 959e.
time, ταῦτα ἡλικίην ἂν εἴη κατὰ Λάϊον about the time of Laius, Hdt. 5.59, cf. 60, 71; ἡ. τετρακοσίοισι ἔτεσι… πρεσβυτέρους Id. 2.53.
age, generation, ἐπὶ τῆς νῦν ἡ. Isoc. 4.167; πρὸ τῆς ἡμετέρας ἡ. Din. 1.38; εἰς τὴν νῦν ζῶσαν ἡ. D. 60.11; πολλαῖς ἔμπροσθεν ἡ. Plu. Per. 27, cf. D.L. 5.37. of the body, stature, as a sign of age, Hdt. 3.16, Pl. Euthd. 271b, D. 40.56; τῇ ἡ. μικρός Ev. Luc. 19.3 (but προσθεῖναι ἐπὶ τὴν ἡ. πῆχυν ἕνα add a cubit to one΄s age (cf. πήχυιος), Ev. Matt. 6.27); ἄνδρας ἡμισταδιαίους τὰς ἡ. Luc. VH 1.40; height of a pillar, Id. Syr. D. 28.

ἡ, das Lebensalter ; ἤν πως ἡλικίην αἰδέσσεται ἠδ' ἐλεήσῃ γῆρας Il. 22.419, wo also das Greisenalter gemeint ist, wie ὑπὸ τῆς ἡλικίας Plat. Lach. 180d ; ληρεῖν ὑφ' ἡλικίας Luc. de laps. in salt. 1 (s. auch unten); ἁλικίας γηραιὸν μέρος Pind. P. 4.157 ; aber auch ἐν ἁλικίᾳ πρώτᾳ, N. 9.42 ; πολιαὶ θαμὰ καὶ παρὰ τὸν ἁλικίας ἐοικότα χρόνον Ol. 4.29 ; ἐπεὶ δὲ ἔχοιεν τὴν ἡλικίαν, ἥνπερ σὺ νῦν ἔχεις ἤδη Xen. Cyr. 1.6.34 ; vgl. Her. ἐτέων ἐὼν ἡλικίην πέντε καὶ τριήκοντα, fünfunddreißig Jahre alt, 1.26 ; allgemein, ταῦτα ἡλικίην ἂν εἴη κατὰ Λάϊον 5.59, dies dürfte dem Alter nach zur Zeit des Laios geschehen sein ; 5.60 ; οἱ ἐν τῇ αὐτῇ ἡλικίᾳ, die in demselben Alter stehenden, Thuc. 1.80 ; Folgde. Besondere Bestimmungen sind : ἡλικίαν ἔχων τὴν ἄρτι ἐκ παίδων, Xen. Hell. 5.4.25 ; τοὺς μὲν προεληλυθότας ἤδη ταῖς ἡλικίαις, τοὺς δ' οὔπω ἀκμάζοντας, 6.1.4 ; ἡλικίᾳ ἔτι παῖς ὤν, Thuc. 5.43. Gew. das Alter männlicher Reife, das kräftigste Alter, wie ἥβη, vom 18. bis 50. Jahre, Her. 3.36, 7.18, οἱ ἐν τῇ ἡλικίᾳ, Thuc. 8.75 ; vgl. Dem. 1.28 ; Plut. Them. 10 ; Plat. Phaedr. 255a ; ἐντὸς τῆς πρεπούσης ἡλικίας Tim. 18d ; πόρρω τῆς ἡλικίας, über das Jugendalter hinaus, Gorg. 484c ; οὔπω ἐν ἡλικίᾳ ἦν Charm. 154a ; εἴπερ εἰς ἡλικίαν ἔλθοι Theaet. 142d ; ἐν ἡλικίᾳ ὄντες μέσῃ τε καὶ καθεστηκυίᾳ, im gesetzten Alter, Ep. III.316c ; vgl. Thuc. 2.36. Von höherem Alter, προϊούσης τῆς ἡλικίας Plat. Phaedr. 279a ; προήκων εἰς βαθὺ τῆς ἡλικίας Ar. Nub. 513 ; – οἱ τῆς ἡλικίας ἐντὸς γεγονότες Lys. 2.50 ; öfter bei den Rednern ; allgemein, τὰ μικρὸν πρὸ τῆς ἡμετέρας ἡλικίας γεγενημένα Din. 1.38 ; ἐπὶ τῆς νῦν ἡλικίας Isocr. 4.167 ; ἕως εἰς τὴν νῦν ζῶσαν ἡλικίαν ὁ χρόνος προήγαγεν ἡμᾶς Dem. 60.11, bis zu dem heutigen Menschengeschlecht, kollektivisch wie die unten folgenden Beispiele ; daher Menschenalter, πολλαῖς ἔμπροσθεν ἡλικίαις τοῦ πολέμου Plut. Pericl. 27 ; mit Bestimmungen, wie ἡλικίαν εἶχεν ἀνδρὶ συνοικεῖν Isae. 2.4, heiratsfähiges Alter, wofür Plut. Rom. 21 αἱ ἐν ἡλικίᾳ γυναῖκες sagt ; Dem. 59.22 νεωτέρα οὖσα διὰ τὸ μήπω τὴν ἡλικίαν αὐτῇ παρεῖναι ; Aesch. 1.182 τὴν θυγατέρα διεφθαρμένην καὶ τὴν ἡλικίαν οὐ καλῶς διαφυλάξασαν μέχρι γάμου, worauf §.194 folgt ταῖς ἡλικίαις καὶ τοῖς ἑαυτῶν σώμασιν οὐ καλῶς κεχρημένοι. – Als Collectivum, die Menschen eines gewissen Alters, bes. die waffenfähige Mannschaft, ὃς ἡλικίην ἐκέκαστο Il. 16.808 ; ἀστῶν Aesch. Pers. 878 ; Thuc. 3.67 ; ἡλικίας οἵαν οὐχ ἑτέραν ἑώρων ὑπάρχουσαν 8.1 ; πᾶσα ἡλικία Plat. Legg. XII.959e ; Lys. 2.49 u. Folgde, wie Plut. Fab. 14 ; dah. Zeitgenosse u. Zeitalter, s. oben. – Auch körperlich wird es von Größe, Wuchs gebraucht, wie man Dem. 40.56 erkl.: ἧς τῇ μὲν φύσει πατήρ εἰμι, τὴν δ' ἡλικίαν αὐτῆς εἰ ἴδοιτε, οὐκ ἂν θυγατέρα μου, ἀλλ' ἀδελφὴν εἶναι αὐτὴν νομίσαιτε ; eigtl. aber nur das Alter, so weit man es im Aeußern erkennen kann u. es nach dem Aeußern beurteilt, vgl. Her. 3.16. Aber Luc. V.Hist. 1.40 sagt ἄνδρας μεγάλους ὅσον ἡμισταδιαίους τὰς ἡλικίας ; vgl. Plut. Philop. 11 ; u. so im NT προσθεῖναι ἐπὶ τὴν ἡλικίαν πῆχυν ἕνα, Hatth. 6.27 ; Hesych. erkl. μέγεθος σώματος, μέτρον τι. Sogar von Säulen, Luc. D. Syr. 28.

ἡλικία, -ας, ἡ
(< ἧλιξ, of the same age, mature), [in LXX: Eze.13:18 (קוֹמָה), Job.29:18, Wis.4:9, Sir.26:17, freq. in 2-4 Mac ;]
always of age or maturity; 'a stage of growth whether measured by age or stature';
__1. (a) age: Mat.6:27, Luk.12:25 (R, mg.), Heb.11:11;
__(b) full age, maturity: Jhn.9:21, 23, Eph.4:13.
__2. stature: Luk.19:3 (Mat.6:27, Luk.12:25, AV, R, txt.; but the prevailing usage in LXX and π. favours the former meaning in these doubtful passages; cf., Ellic., ICC, AR, on Eph, l.with; Milligan, NTD, 74 f., and esp., MM, Exp., xv; e contra, Field, Notes, 6).†
(AS)