I être le guide de : τινί, OD. 3, 386 ; HÉS. Th. 387, etc. de qqn ; ὁδόν, OD. 6, 261 ; PD. O. 6, 42, montrer le chemin ; τινὶ ὁδόν, OD. 24, 225, montrer à qqn le chemin (propr. marcher devant qqn pour lui montrer le chemin) ; ῥόον ὕδατι ἡγ. IL. 21, 258, tracer à l’eau un courant ;
   II p. suite :
      1 conduire, diriger, commander : τινός, IL. 2, 527, etc. ; HDT. 7, 99, etc. ; XÉN. Ages. 1, 3, etc. ; avec le dat. τινί, IL. 2, 816, qqn ; abs. HDT. 8, 2 ; PLAT. Rsp. 474 c ; d’où au pass. ἡγεμονεύεσθαι ὑπό τινος, THC. 3, 61, être sous la domination de qqn ; fig. ἡγεμονεύειν ἐπιθυμίας καὶ ἔρωτος, PLAT. Pol. 197 a, maîtriser ses désirs et les besoins des sens ; ἡγ. τῆς σκέψεως, PLAT. Prot. 351 e, diriger la recherche ;
      2 particul. être gouverneur : τῆς Συρίας, NT. Luc. 2, 2, de la Syrie.

➳ Impf. dor. ἁγεμόνευον [ᾱ] THCR. Idyl. 11, 27 ; ao. inf. dor. ἁγεμονεῦσαι [ᾱγ] PD. O. 6, 42 ; 9, 5.

Étym. ἡγεμών.

Dor. ἁγεμονεύω, lead the way, προτὶ Ἴλιον Il. 16.92; πρὸς δώματα, ἀγορήνδε, λέχοσδε, δεῦρο, Od. 3.386, 8.4, 23.293, 17.372; πρόσθ’ ἡγεμόνευεν 22.400, 24.155; αὖλιν ἐφ’ ἡμετέρην Theoc. 25.60; ἐπιθυμίας καὶ ἔρωτος ἡγεμονεύσαντος Pl. Smp. 197a; dat. pers., Od. 3.386, 8.4, Hes. Th. 387, etc. ; τῇ ἴμεν, ᾗ κεν δὴ σὺ… ἡγεμονεύῃς Il. 15.46; ὁδὸν ἡ.
to lead the way, ἐγὼ δ’ ὁδὸν ἡγεμονεύσω Od. 6.261, cf. Parm. 1.5; twice in Hom., c. dat. et acc., τοῖσι γέρων ὁδὸν ἡγεμόνευε Od. 24.225; ὕδατι ῥόον ἡ.
make a course for the water, Il. 21.258.
lead in war, rule, command, once in Hom., c. dat., Τρωσὶ μὲν ἡγεμόνευε… Ἕκτωρ 2.816; elsewh., c. gen., Λοκρῶν δ’ ἡ. Αἴας ib. 527, cf. 552, Hdt. 7.99, 160, etc. ; ἡγεμόνων ἡ. X. Ages. 1.3, etc. ; ἡ. τῆς σκέψεως to take the lead in it, Pl. Prt. 351e; abs., to have or take the command, Hdt. 8.2; ἡ. ἐν πόλει Pl. R. 474c; — Pass., to be ruled, ὑπό τινος Th. 3.61. — Signf. 11 never occurs in Od., and signf. 1 rarely in Il. to be governor, τῆς Συρίας Eu. Luc. 2.2; abs., PTeb. 302.7 (i AD), IGRom. 3.162 (Ancyra, ii AD), etc.

ein ἡγεμών sein, vorangehen, auf einem Wege, mit der Nebenbeziehung, daß man Anderen dadurch den Weg zeigt u. sie auffordert, nachzufolgen, τινί, z.B. τοῖσιν δ' ἡγεμόνευε – Νέστωρ – ἑὰ πρὸς δώματα Od. 3.386 ; 8.4, 421, 23.293 ; auch πρόσθ' ἡγεμονεύειν, 22.400 ; ὁδόν, den Weg vorangehen, den Weg zeigen, Od. 6.261, 7.30, 10.501 ; αὐτὰρ ὁ τοῖσι γέρων ὁδὸν ἡγεμόνευεν 24.225 ; ähnlich ῥόον ὕδατι ἡγεμονεύειν, dem Wasser ein Bett, einen Ablauf zeigen, bereiten, Il. 21.258 ; vgl. Pind. ὁδὸν ἁγεμονεῦσαι ἐπίστανται, Ol. 6.25 ; ἁγεμονεῦσαι κωμάζοντι 9.3 ; bei Ar. Pax 1059 ist ἐγὼ δ' ὁδὸν ἡγεμόνευον im Orak. eine Reminiscenz aus Homer ; sp.D., δαίμων ἕτερον πλόον ἡγεμονεύσει Ap.Rh. 2.421 ; ἐγὼ δέ τοι ἡγεμονεύσω αὖλιν ἐς ἡμετέρην Theocr. 25.60. – In der Il. tritt die Bdtg. »dem Heere vorangehen, es führen«, gebieten, befehlen, mehr hervor, Τρωσὶ μὲν ἡγεμόνευε – Ἕκτωρ, eigtl. den Troern zog voran, Il. 2.816, wie Hes. ὅππη μὴ κείνοις θεὸς ἡγεμονεύει Theog. 387 ; gewöhnlicher c. gen., wie die anderen Wörter, die ein Befehlen, Gebieten bedeuten, Λοκρῶν δ' ἡγεμόνευεν Αἴας Il. 2.527 ; 552, 620 u. öfter ; στόλου Ap.Rh. 1.704. Auch Plat., πότερον σὺ βούλει ἡγεμονεύειν τῆς σκέψεως ἢ ἐγὼ ἡγῶμαι ; Prot. 351e ; καὶ ἄρχειν Phaed. 80a. Ggstz ἕπομαι, 94e ; ἡγεμονεύειν ἐν τῇ πόλει Rep. V.474c ; ἡγεμόνων ἡγεμονεύουσι Xen. Ages. 1.3. – Thuc. braucht auch das pass., ὑπό τινος, 3.61.

ἡγεμονεύω
(< ἡγεμών),
__1. to lead the way.
__2. to lead in war, command (of. Ramsay, Was Christ born at Bethlehem?; DCG, ii, 463 f.).
__3. to be governor of a province: with genitive loc., Luk.2:2 3:1.†
(AS)