α, ον :
      1 du matin, matinal, ION (AR. Pax 837) ; ion. ἡ ἠοίη (s.-e. ὥρα) OD. 4, 447, le matin ;
      2 oriental, OD. 8, 29 ; HDT. 4, 100 ; ἡ ἠοίη (s.-e. γῆ) CALL. Del. 280, l’orient.

Étym. ἠώς, cf. ἠῷος.

α, ον, Ion. ἠοῖος, Dor. ἀοῖος, = ἑῷος, of the morning, ἀστήρ Ion Lyr. Fr. 10; ἠοῖαι σαίρεσκον Euph. 53.2; ἡ ἠοίη (sc. ὥρα) the morning, πᾶσαν δ’ ἠοίην. Od. 4.447, cf. Hsch.
toward the dawn, eastern, ἠὲ πρὸς ἠοίων ἦ ἑσπερίων ἀνθρώπων Od. 8.29; πρὸς θαλάσσης ἠοίης Hdt. 4.100; πρὸς τοὺς ἠ. τῶν Λιβύων ib. 160; πρὸς ἠοίην (sc. γῆν) towards the East, Call. Del. 280. (Cf. ἠῷος.)

ion. auch ἠόϊος, att. ἠῷος, morgendlich, in der Frühe, πᾶσαν δ' ἠοίην μένομεν, sc. ὥραν, den ganzen Morgen warteten wir, Od. 4.447 (vgl. ἠῷος). – Gegen Morgen, Osten gelegen, östlich, ἠὲ πρὸς ἠοίων ἢ ἑσπερίων ἀνθρώπων Od. 8.29 ; θαλάσσης τῆς ἠοίης Her. 4.100 ; τοὺς ἠοίους τῶν Λιβύων 4.160 ; πρὸς ἠοίην, gegen Osten, Callim. Del. 280. – In dor. Form ἀοῖος ἀστήρ, der Morgenstern, Ar. Pax 802, nach Ion.