(f. -ύσω, ao. -υσα, pf. -υκα) :
      1 intr. se pencher, se baisser : ἤμυσε κάρη, IL. 8, 308, sa tête se pencha ; ἠμύειν καρήατι, IL. 19, 405 ; καρήασι, A.RH. 2, 582, pencher la tête ; ἀσταχύεσσιν, IL. 2, 148, incliner ses épis, en parl. d’un champ ; fig. en parl. de villes, pencher vers sa ruine, IL. 2, 373 ; 4, 290 ; SOPH. fr. 742 ; d’où p. ext. en parl. d’un nom célèbre, décliner, périr, ANTH. 7, 715 ;
      2 tr. faire tomber, ORACL. (PAUS. 10, 9, 5 vulg.).

➳ Prés. [ῠ] IL. 2, 148 ; postér. [ῡ] A.RH. 3, 1400 ; OPP. H. 1, 228, etc. ; f. -ύσω [ῡ] ; ao. ἤμυσα [ῡ] IL. 8, 308, etc. ; réc. [ῠ] ANTH. 7, 88 ; 9, 262 ; pf. part. ἠμυκώς, SCH.-NIC. Th. 626.

aor. ἤμυσα (v. infr.); pf. part. ἠμυκώς Sch. Nic. Th. 626; cf. ὑπεμνήμυκε ; — Ep. Verb, bow down, sink, Hom., only in Il., ἑτέρωσ’ ἤμυσε κάρη πήληκι βαρυνθέν 8.308; ἤμυσε καρήατι, of a horse, 19.405; of a corn-field, ἐπί τ’ ἠμύει ἀσταχύεσσιν 2.148; metaph, of cities, totter, fall, τῶ κε τάχ’ ἠμύσειε πόλις Πριάμοιο ἄνακτος ib. 373; rare in Trag., χρόνῳ δ’… ἤμυσε στέγος S. Fr. 864; later, simply, fall, perish, οὔνομα δ’ οὐκ ἤμυσε Λεωνίδου AP 7.715 (Leon.). trans., cause to fall, ruin, πόλιν Musae. Fr. 22. (In Hom. υ in pres., υ in aor.1 ; but υ in pres. κατημύουσιν A.R. 3.1400, cf. Oppian. H. 1.228, Nic. Al. 453; υ in aor., AP 9.262 (Phil.), but υ ib. 7.715 (v. supr.); cf. ἀμύω, ἐπημύω.)

(vgl. μύω, ἀμύω), sinken, sich neigen ; ἤμυσε κάρη, das Haupt senkte sich, vom Sterbenden, Il. 8.308 ; ἤμυσε καρήατι, das Pferd nickte mit dem Kopfe, ließ den Kopf sinken, 19.405 ; übertr. vom Saatfelde, ἐπὶ δ' ἠμύει ἀσταχύεσσιν, es nickt mit den Aehren, 2.148, wo Andere ἐπημύω transit. faßten, vom Sturme ; von Städten, zusammenstürzen, hinsinken, Il. 2.373, 4.290 ; vgl. Soph. frg. 742 χρόνῳ δ' ἀργῆσαν ἤμυσε στέγος ; häufiger bei sp.D., ἤμυσαν καρήασι Ap.Rh. 2.582 ; πέτρα Opp. H. 2.307 ; übh. untergehen, οὔνομαδ' οὐκ ἤμυσε Λεωνίδου Leon.Tar. 100 (VII.715); λειπόμενοι δ' ἤμυσαν ἐν πελάγει Philip. 66 (IX.262), in welcher Stelle υ im aor. kurz ist, wie umgekehrt Nic. Al. 453 im praes. ἠμύουσι das sonst kurze υ lang braucht.