ή, όν :
      1 qui concerne les mœurs, moral, p. opp. à διανοητικός, intellectuel, ARSTT. Nic. 1, 13, 20 ; τὸ ἠθικόν, DL. Proœm. 18, l’éthique, càd. la morale, partie de la philosophie ; p. opp. à τὸ φυσικόν et à τὸ διαλεκτικόν : τὰ ἠθικά, ARSTT. Pol. 4, 11, 3, traité sur la morale ;
      2 relatif ou conforme aux mœurs oratoires, ARSTT. Rhet. 1, 2, 3 ; 2, 18, 1, etc.

• Sup. -ώτατος, ARSTT. Pol. 8, 7.

Étym. ἦθος.

ή, όν, (ἦθος II) moral, opp. διανοητικός, Arist. EN 1103a5, al. ; τὰ ἠθικά a treatise on morals, Id. Pol. 1295a36, cf. Democr. 4a; οἱ ἠ. λόγοι Phld. Herc. 1251.13; τὸ ἠ. φιλοσοφίας, opp. φυσικόν, διαλεκτικόν, D.L. Prooem. 18; ἡ ἠ. φιλοσοφία Str. 1.1.18; ἡ ἠ. alone, Ph. 1.370.
showing moral character, expressive thereof, λέξις Arist. Rh. 1408a11; πῶς… τοὺς λόγους ἠ. ποιητέον ib. 1391b22, cf. 1395b13; ἠ. τραγῳδία Id. Po. 1456a1; ἡἸλιὰς παθητικόν, ἡ δὲ Ὀδύσσεια ἠ. ib. 1459b15; ἠ. μέλη, ἁρμονίαι, Id. Pol. 1341b34, 1342a3 (Sup.); οὐκ ἔστιν ὁ αὐλὸς ἠθικόν, ἀλλὰ… ὀργιαστικόν ib. 1341a21; ἠ. γραφεύς, ἀγαλματοποιός, ib. 1340a38; ἠθικὴ ἡ ἐν ὀφθαλμοῖς the expression of character by the eyes, Philostr. Gym. 25. Adv. -κῶς, λεκτέον (opp. ἀποδεικτικῶς) Arist. Rh. 1418a39; ἠ. μειδιάσας laughing expressively, Plu. Brut. 51; ἐπικροτεῖν τὸ μετακάρπιον Aristaenet. 1.27; in character, Demetr. Eloc. 216; naturally, ib. 297.
tactful, Plu. 2.73f (Comp.). Adv. -κῶς Id. Alex. 52.

ethisch, sittlich, den Charakter darstellend ; ποίημα τὸ δηλοῦντὴν προαίρεσιν, auch μέλη, ἁρμονίαι, auf das Gemüt, den Charakter wirkend, Arist. Pol. 8.7 ; τὸ ἠθικὸν τῆς φιλοσοφίας, der Teil der Philosophie, der sich mit den Grundsätzen des Sittlichen beschäftigt, Sittenlehre, DL. 1.18 ; auch τὰ ἠθικά, u. ἠθικοὶ λόγοι, Sp. – Zum Charakter gehörig, charakteristisch. ausdrucksvoll, ἠθικὴ λέξις, ἁρμόττουσα ἑκάστῳ γένει καὶ ἕξει Arist. rhet. 3.7.
• Adv. ἠθικῶς, z.B. μειδιᾶν, bedeutungsvoll lachen, Plut. Brut. 51 ; vgl. Aristaen. 1.24, 27.