épq. c. ἀγείρομαι, se rassembler (seul. prés. ind. 3 pl. ἠγερέθονται, IL. 3, 231 ; sbj. 3 pl. ἠγερέθωνται, OPP. H. 3, 360 ; inf. ἠγερέθεσθαι, IL. 10, 127 (vulg. ἠγερέεσθαι, v. ἠγερέομαι) ; impf. 3 pl. ἠγερέθοντο, IL. 23, 233 ; OD. 2, 392 ; 11, 228).

Étym. ἀγείρω.

Ep. form of ἀγείρομαι (Pass.) gather together, assemble, only 3 pl. pres. and impf., and inf., ἀμφὶ δέ μιν… ἀγοὶ ἠγερέθονται Il. 3.231, cf. h.Ap. 147; ἀμφ’ Ἀτρεΐωνα ἀολλέες ἠγερέθοντο Il. 23.233; περὶ δ’ ἐσθλοὶ ἑταῖροι ἀθρόοι ἠγερέθοντο Od. 2.392; ἀμφ’ αἷμα… ἀολλέες ἠγερέθοντο 11.228; σφιν ἐπέφραδον ἠγερέθεσθαι Il. 10.127 Aristarch. (ἠγερέεσθαι codd.); subj. ἠγερέθωνται Oppian. H. 3.360.

epische verstärkte Nebenform von ἀγείρομαι, sich versammeln, wohl nur ἠγερέθονται u. ἠγερέθοντο, Il. 2.304, 3.231 ; bes. mit ἀολλέες u. ἀθρόοι, wo Einer nach dem Andern kommt, u. eine Zeit darüber vergeht, 2.304, 3.231, Od. 2.392, 3.412 ; auch Hes. Sc. 184 ; Mosch. 2.35. Bekker u. Spitzner schreiben nach Aristarch Il. 10.127 ἠγερέθεσθαι für ἠγερέεσθαι. Vgl. oben ἀγερέθωνται.