'(impf. εἷρπον, f. ἕρψω, ao. εἷρψα, pf. inus.) :
      1 se traîner péniblement, en parl. de malades, SOPH. Ph. 207, AR. Vesp. 552 ; d’enfants, ESCHL. Sept. 17 ; en gén. se mouvoir lentement, avec peine, OD. 17, 158 ;
      2 s’avancer peu à peu, glisser doucement, en parl. de larmes, SOPH. El. 1231 ; de la jeunesse, SOPH. Tr. 546 ; de la guerre, AR. Eq. 673 ; de l’envie, SOPH. Aj. 157 ; de bruits, de rumeurs, PD. I. 4, 68 ; cf. SOPH. Aj. 1087 ;
      3 p. ext. se mouvoir, s’avancer, aller, en gén. IL. 17, 447 ; OD. 12, 395, etc. ; ἕρπεθ' ὡς τάχιστα, SOPH. O.C. 1643, venez le plus vite possible ; ἕρπειν ὁδόν, SOPH. Aj. 287 ; κέλευθον, SOPH. PHIL. 1223, faire un trajet ; fig. εἰς ποῖον ἕρπεις μῦθον ; EUR. Hel. 316, à quoi veux-tu en venir en parlant ainsi ? ἕρπειν πρὸς ᾠδάς, EUR. Cycl. 423, commencer à chanter ; en parl. de malheurs soudains, SOPH. Ant. 585, 619 ;

Moy. (seul. prés.) m. sign. ARÉT. 33.

➳ Act. prés. ind. 3 sg. éol. ἔρπει, THCR. Idyl. 30, 19 ; sbj. 1 pl. dor. ἕρπωμες, THCR. Idyl. 15, 42. Part. dat. pl. dor. ἑρπόντεσσι, PD. O. 7, 52. — Fut. dor. ἑρψῶ, THCR. Idyl. 5, 45 ; 1 pl. ἑρψοῦμες, THC. 18, 40.

Étym. R. indo-europ. *serp-, ramper ; cf. lat. serpō, sscr. sárpati.

'

impf. εἷρπον Od. 12.395 codd., E. Cyc. 423, etc., ἧρπον IG 4.951.86 (Epid.); Dor. fut. ἑρψῶ Theoc. 5.45, 18.40, Att. only in compd. ἐφέρψω, later ἑρπύσω (διεξ-) Arist. Mu. 398b33 ; aor. ἧρψα (ἐξ-) LXX Ps. 104 (105).30 ; Att. εἵρπυσα Ar. V. 272 ; (cf. Lat. serpo); — move slowly, walk, ἥμενος ἢ ἕρπων Od. 17.158 ; ὅσσα τε γαῖανἔπι πνείει τε καὶ ἕρπει Il. 17.447 ; ἔργα ζωοῖσιν ἑρπόντεσσί θ’ ὁμοῖα Pi. O. 7.52 ; ἕρπον (εἷρπον codd.) ῥινοί began to move, Od. 12.395 ; of infants, A. Th. 17 ; of a lame man, S. Ph. 207 (lyr.) ; ἕ. ἐξ εὐνῆς Ar. V. 552 ; ἕρπον τοῖς ὀδοῦσι θηρίον an animal that walks on its teeth, Carm.Pop. 35. simply, go, come, in Dor. dialects, where the aor. is ἔμολον, ἦνθον, etc., εἰς τὸ ἱερόν IG 4.951.86 (Epid.), cf. GDI 5040.39 (Crete), BMus.Inscr. 968 A 6 (Cos), etc., cf. καθέρπω ; also freq. in Trag., A. Pr. 810, etc. ; ἕρπεθ’ ὡς τάχιστα S. OC 1643 ; Θησεὺς ὅδ’ ἕρπει E. HF 1154 ; ἕρπειν ἐς μῦθον, πρὸς ᾠδάς, Id. Hel. 316, Cyc. 423 ; ἕρπε δεῦρο come hither, Id. Andr. 722 ; and c. acc. cogn., ἐξόδους ἕ. κενάς S. Aj. 287 ; κέλευθον Id. Ph. 1223 ; εὐθεῖαν ἕρπε τήνδε A. Fr. 195. of things, events, etc., ἕρπει ἄντα τῶ σιδάρω τὸ καλῶς κιθαρίσδην Alcm. 35 ; βότρυς ἐπ’ ἦμαρ ἕρπει S. Fr. 255 ; ἥβη ἕρπουσα πρόσω Id. Tr. 547 ; of a tear stealing from the eye, Id. El. 1231 ; πρὸς τὸν ἔχονθ’ ὁ φθόνος ἕρπει Id. Aj. 157 ; τὸ ἐς αὔριον αἰεὶ τυφλὸν ἕρπει Id. Fr. 593 ; τοῦτο γὰρ ἀθάνατον φωνᾶεν ἕρπει this (word) goeth forth undying, Pi. I. 4 (3).40 ; ὁ πόλεμος ἑρπέτω let it take its course, Ar. Eq. 673, Lys. 129 ; of coming events, εἰ δὲ δαίμων γενέθλιος ἕρποι Pi. O. 13.105, cf. N. 4.43, 7.68 ; of calamities, come suddenly on one, S. Ant. 585, 618 (both lyr.), Aj. 1087.

impf. εἷρπον, das Andere von ἑρπύζω, erst Sp. εἷρψα,
1) langsam gehen, schleichen, kriechen, Od. 12.395 ; heimlich einherschleichen, ὡς ἤτοι Ὀδυσεὺς ἤδη ἐν πατρίδι γαίῃ ἥμενος ἢ ἕρπων 17.157 ; στίβου κατ' ἀνάγκαν ἕρποντος, vom Philoktet, Soph. Phil. 207 ; Aesch. Eum. 39 ; ἐξ εὐνῆς, aus dem Lager hervorkriechen, sich gemächlich erheben, Ar. Vesp. 552 ; von kleinen Kindern, Heliod. 1.5 ; übertr., πρὸς τὸν ἔχονθ' ὁ φθόνος ἕρπει, an den Reichen schleicht der Neid heran, Soph. Aj. 157 ; ἑρπέτω ὁ πόλεμος, der Krieg ziehe sich in die Länge, dauere fort, Ar. Eq. 673 ; Lys. 129.
2) übh. wandeln, gehen, πάντων ὅσσα τε γαῖαν ἔπι πνείει τε καὶ ἕρπει Il. 17.447, Od. 18.130 ; Pind., δαίμων Ol. 13.101, χρόνος N. 7.68 ; Theocr. u. Tragg., τούτου παρ' ὄχθας ἕρπε Aesch. Prom. 812, Soph. ἥντιν' αὖ κέλευθον ἕρπεις ; welchen Weg gehst du ? Phil. 1207 ; ἕρπεθ' ὡς τάχιστα O.C. 1639 ; Θησεὺς ὅδ' ἕρπει, da kommt Theseus, Eur. Herc.Fur. 1154 ; auch in späterer Prosa. Oft übertr., εἰδότι οὐδὲν ἕρπει ἄτα Soph. Ant. 614 ; ἄτας οὐδὲν ἐλλείπει γενεᾶς ἐπὶ πλῆθος ἕρπον, das Unglück kommt über das Geschlecht, 582 ; εἰς ποῖον ἕρπεις μῦθον ; d.i. was willst du sagen ? Eur. Hel. 316 ; καὶ δὴ πρὸς ᾠδὰς εἷρπε, er wandte sich zum Gesange, fing an zu singen, Cycl. 423 ; ἕρπει συμφορὰ πρὸς τἀγαθά, das Unglück wandelt sich in Glück, Rhes. 518 ; absolut, ἕρπει παραλλὰξ ταῦτα, wie wir sagen : so geht es wechselnd, Soph. Aj. 1066 ; Tr. 547 ὁρῶ ἥβην τὴν μὲν ἕρπουσαν πρόσω, τὴν δὲ φθίνουσαν, vorwärts gehen, zunehmen. – Außer praes. u. imperf. nur fut. in ἐφέρπω, u. dor. ἑρψῶ, ἑρψοῦμες, Theocr. 5.45, 18.40 ; aor. εἷρψε, Chrysost. S. auch ἑρπύζω, u. vgl. Lobeck Paralipp. p. 35.

1. to creep, crawl , Lat. serpo, repo, and generally to move slowly, walk , (Homer); of reports, to creep on, spread , like Lat. serpit rumor, (Sophocles Tragicus); ὁ πόλεμος ἑρπέτω let it take its course , (Aristophanes Comicus); of calamities, (Sophocles Tragicus) (ML)