εως (ἡ) :
   I action de posséder, possession (p. opp. à κτῆσις, acquisition) PLAT. Theæt. 197 b ; ὅπλων, PLAT. Leg. 625 c ; νοῦ, PLAT. Crat. 414 b, d’armes, de raison ;
   II manière d’être, état, d’où :
      1 état ou habitude du corps, tempérament, HPC. Aph. 1245 ; p. opp. à διάθεσις, HPC. 382, 28 ; joint à σχέσις, HPC. 866 f, particul. bonne constitution du corps, HPC. 391, 13 ; XÉN. Mem. 1, 2, 4 ; PLAT. Phædr. 241 c ;
      2 état ou habitude de l’esprit ou de l’âme, PLAT. Leg. 650 b, Theæt. 153 b, etc. ; ARSTT. Nic. 2, 5 ; Rhet. 1, 1, etc. ; particul. état passif, p. opp. à ἐνέργεια, ARSTT. Nic. 1, 8, 9 ; 2, 1, 7, etc. ; mais aussi comprenant l’ἐνέργεια, ARSTT. Metaph. 4, 20 ;
      3 p. suite, faculté, capacité résultant de l’expérience, expérience, PLAT. Phædr. 268 e ; ARSTT. Probl. 30, 2 ; POL. 10, 47, 7, etc. ; DS. 2, 29 et 31, etc.

➳ Mot de prose ; en poésie seul. ORPH. Arg. 389.

Étym. ἔχω.

εως, ἡ, (< ἔχω):
I. (ἔχω trans.) having, being in possession of, possession, ἐπιστήμης ἕ., opp. κτῆσις, Pl. Tht. 197b; νοῦ Id. Cra. 414b; ἡ τῶν ὅπλων Id. Lg. 625c, cf. R. 433e, Sph. 247a, al., Arist. Metaph. 1022b4; opp. στέρησις, ib. 1055b13, S.E. P. 3.49.
2. in surgery, posture, Hp. Off. 3; ἕ. ἢ θέσις ib. 15.
II. (ἔχω intr.) a being in a certain state, a permanent condition as produced by practice (< πρᾶξις), diff. from σχέσις (which is alterable) (v. infr.);
1. state or habit of body, Id. Aph. 2.34, cf. Pl. Tht. 153b; ἕ. ὑγιεινή (so also X. Mem. 1.2.4), opp. διάθεσις ἀθλητική, Hp. Alim. 34; σχέσις καὶ ἕ. καὶ ἡλικίη Id. Mochl. 41; ἡ φύσις καὶ ἡ ἕ. Id. Acut. 43; pl., Thphr. Sens. 69; generally, condition, ἐν ἕξει τοῦ δρᾶν D.H. Comp. 25; ἕ. λεπτὴ κατὰ τοῦτο τὸ μέρος Hp. Art. 12; τῷ θερμὴν ἕ. ἔχοντι Polystr. p. 26W. ; outward appearance, ἡ ἕ. τοῦ σώματος κρείσσων LXX Da. 1.15, cf. 1 Ki. 16.7, Sm. La. 4.7; habit of a vine, Thphr. CP 3.14.5; of material objects, ὑπὸ μιᾶς ἕξεως συνέχεσθαι S.E. M. 7.102, cf. Ph. 2.511, Stoic. 2.124, al.
b. Medic., the system, Ath. 2.45e, Mnesith. ib. 54b, Paul.Aeg. 3.59.
2. state or habit of mind, ἕ. κακίης Democr. 184; τὰς φύσεις τε καὶ ἕξεις τῶν ψυχῶν Pl. Lg. 650b, etc. ; ἡ ἐν τῇ ψυχῇ ἕ., opp. ἡ τῶν σωμάτων ἕ., Id. Tht. l.c. ; πονηρᾶς ψυχῆς ἕξει ib. 167b; λαμβάνειν ἕξιν τιμιωτέραν Id. R. 591b.
b. esp.
acquired habit, opp. ἐνέργεια, Arist. EN 1098b33, al.
3. trained habit, skill, Pl. Phdr. 268e, Arist. Pr. 955b1, Plb. 10.47.7, D.S. 2.29; τέχνη defined as ἕ. ἢ διάθεσις ἀπὸ παρατηρήσεως Phld. Rh. 1.69S. ; ἄκρα ἕ. D.H. Comp. 11; c. gen., τὴν τῶν Ἰουδαϊκῶν γραμμάτων ἕξιν Aristeas 121; ἕ. πολιτικῶν λόγων Phld. Rh. 2.35 S. (Almost confined to Prose, but cf. Orph. A. 391.)

ἡ (ἔχω),
1) das Haben, Besitzen ; τῆς ἐπιστήμης Plat. Theaet. 197a ; ὅπλων Legg. I.625c ; καὶ παρουσία δικαιοσύνης Soph. 247a ; vgl. Arist. categ. 10 ; Ggstz von στέρησις, S.Emp. pyrrh. 3.50.
2) Gew. der Zustand, die Beschaffenheit ; τῶν σωμάτων Plat. Theaet. 153b ; ἀνδραπόδου Legg. XII.966b ; bes. gute, kräftige Körperkonstitution, Xen. Mem. 1.2.4 ; Hippocr.; oft auf das Geistige übertr., nach Plat. Def. 414c διάθεσις ψυχῆς καθ' ἣν ποιοί τινες λεγόμεθα, wie Phil. 11d ἕξις ψυχῆς καὶ διάθεσις verbunden ist ; φύσεις καὶ ἕξεις τῶν ψυχῶν Legg. I.650b ; Arist. sagt Eth. 2.5, neben δυνάμεις u. πάθη, ἕξεις δὲ λέγω, καθ' ἃς πρὸς τὰ πάθη ἔχομεν εὖ ἢ κακῶς ; bes. im Ggstz gegen πρᾶξις u. ἐνέργεια, ein passiver Zustand der Seele. S.Emp. adv. math. 8.81 unterscheidet ἕξις von φύσις u. ψυχή. – Geschicklichkeit, Erfahrung, ἐν ἀστρολογίᾳ μεγίστην ἕξιν ἔχειν DS. 3.31 ; vgl. Pol. 1.51.4, 21.7.3 ; Arist. Probl. 30.2, Schäfer zu Dion.Hal. C.V. p. 7 ; firma illa facilitas, quam Graeci ἕξιν vocant, Quint. I.O. 10 proœm. Von Dichtern nur Sp., wie Orph. Arg. 389.

ἐξις, -εως, ἡ
(< ἔχω), [in LXX, cf. Sir, prol.9 ;]
habit, use, experience: Heb.5:14.†
(AS)