'A prép. avec le gén. d’ord. après son rég. (v. ci-dessous) :
   I à cause de, càd. :
      1 à cause de, en raison de, pour (au sens du lat. propter) ; d’ord. après son rég. : ἧς εἵνεκ', IL. 14, 89 (la ville de Troie) à cause de laquelle ; ὕϐριος εἵνεκα τῆσδε, IL. 1, 214, à cause de cet outrage ; τοῦδ' ἕνεκα, IL. 1, 110, à cause de cela ; ὧν ἕν. IL. 20, 21, à cause de quoi, c’est pourquoi, formule us. dans les inscr. att. j. à la fin du 4^e siècle av. J.C., remplacée alors par διόπερ, et, au 1^er siècle av. J.C., par ὅθεν (v. Meisterh. p. 211, 26) ; τίνος ἕν. ; ESCHL. fr. 180, à cause de quoi ? dans les inscr. att. touj. après son rég. CIA. 2, add. 1, b, 34 (403 av. J.C.), etc. (v. Meisterh. p. 178, 27, note 1479) ; séparée de son rég. par plus. mots, HDT. 1, 90 ; AR. Eccl. 106 ; qqf. avant son rég. κολακεύειν ἕνεκα μισθοῦ, XÉN. Hell. 5, 1, 17, flatter pour recevoir un salaire ; cf. IL. 1, 94 ; 2, 377, etc. ; PLAT. Lys. 218 d ; rar. au commenc. de la prop. ARSTT. G.A. 2, 5 ;
      2 à cause de, en faveur de, pour l’amour de (au sens du lat. causa ou gratia) THCR. Idyl. 28, 13 ; 29, 37 ; en ce sens pléon. avec d’autres prép. : τίνος δὴ χάριν ἕνεκα ; PLAT. Leg. 701 d, etc. pour l’amour de qui… ? ;
      3 par le fait de : σέθεν δ' ἕνεκεν Ἀχέροντα οὐκ ἐπέρασεν, THCR. Idyl. 17, 46, c’est grâce à toi (litt. à cause de toi, par ton fait) que (Bérénice) n’a point passé l’Achéron ;
   II par rapport à, quant à, HDT. 1, 42 ; en ce sens souv. accompagné de γε : ἐμοῦ γ' ἕνεκα, AR. Ach. 389 ; DÉM. 461, 12, du moins en ce qui me concerne ; ἕνεκά γε τῶν ἡμετέρων ὀφθαλμῶν, XÉN. Mem. 4, 3, 3, du moins en ce qui regarde nos yeux ;
B conj. c. οὕνεκα, parce que, HH. Ven. 199 ; PD. I. 7, 69 ; A.RH. 4, 1523.

➳ Éol. ἔνεκα, THCR. Idyl. 28, 13, avec ἔν- long (ἔννεκ' Ahrens). — Des deux formes en -α (ἕνεκα, εἵνεκα), la 1^re seule d’ord. us. en prose att. ; εἵνεκα, poét. (IL. 1, 174 ; OD. 2, 191, etc. ; CIA. 4, 477, e, 2, vers 450 av. J.C. ; etc.) et ion. (HDT. 8, 35) ne se rencontre dans les inscr. att. en prose qu’au temps de l’empire romain, et, alors, qqf. écrit ἵνεκα, CIA. 3, 785, 3 (de 30 av. J.C. à 68 après J.C.). Des deux formes en -εν (ἕνεκεν, εἵνεκεν, rar. ἕνεκε, εἵνεκε), la 1^re, d’abord peu usitée en prose att. (THC. 1, 68 ; 6, 2 ; XÉN. Hell. 2, 1, 14, etc. ; PLAT. Phædr. 259 d, etc.) finit par devenir dominante ; la 2^e ion. (HDT. 1, 42, etc.) et de poésie att. (POSIDIPP. dans ATH. 412 e, etc.) ne se rencontre dans les inscr. att. en prose que sous l’empire, CIA. 3, 697, 9 (après 161 apr. J.C.). Quant aux 2 formes de prose att. (ἕνεκα, ἕνεκεν) elles se rencontrent dans la proportion de 30 ἕνεκα contre 2 ἕνεκεν j. à la fin du 4^e siècle ; vers 282 av. J.C. on trouve ἕνεκεν dans un décret, CIA. 2, 316, 21, 30 (282/280 av. J.C.) et au 2^e s. ἕνεκεν est devenu dominant dans la proportion de 12 ἕνεκεν contre 4 ἕνεκα. (Sur l’emploi de ces diverses formes, v. Meisterh. p. 176 et suiv.).

Étym. inconnue.

'

Il. 1.110, etc., or ἕνεκεν (twice in Hom., Od. 17.288, 310, rare in Trag., as E. Med. 999 (lyr.), and early Prose, Th. 6.2, X. HG 2.1.14, Pl. Smp. 210e; in Com., Men. Epit. 330; twice in fourth-cent. Att. Inscrr., IG 2.987A 2, 611b13, but prevalent in later Inscrr., cf. SIG 577.7 (Milet., iii/ii BC); in late Prose, Sch. Pi. O. 7.10), Ep., Ion., and poet. εἵνεκα (also in Pl., Lg. 778d, al.), or εἵνεκεν (both forms in Hdt. and Hp. and not uncommon in codd. of later writers; εἵνεκεν B. 12.136, Pi. I. 8 (7).35 codd. ; εἵνεκε Aret. CA 1.2, f.l. in Hdt. 7.133); ἕνεκε SIG 333.14 (Samos, iv BC), Supp.Epigr. 1.351.10 (ibid.), CIG 3655.18 (Cyzicus, iii/ii BC); Aeol. ἔννεκα Alc. Supp. 9.1, IG 12(2).258.8 (Lesbos, i AD), but ἔνεκα ib. 11 (4).1064b32 (Delos), 12(1).645a38 (Nesus); late ἕνεκον JHS 37.108 (Lydia), etc. ; — Prep. with gen., usu. after its case; also before, Il. 1.94, B. 12.136, Hdt. 3.122, etc. When it follows its case, it is sometimes separated from it by several words, as in Hdt. 1.30, D. 20.88, etc.
on account of, Τρώων πόλιν… ἧς εἵνεκ’ ὀϊζύομεν κακὰ πολλά Il. 14.89, etc. ; ὕβριος εἵνεκα τῆσδε 1.214; τοῦδ’ ἕνεκα for this, ib. 110; ὧν ἕ.
wherefore, 20.21; τίνος ἕ. βλάβης ; A. Fr. 181; παῖσαι ἄνδρας ἕνεκεν ἀταξίας X. An. 5.8.13; στεφανοῦσθαι ἀρετῆς ἕνεκα Aeschin. 3.10; for the sake of, τοῦ ἕ., Pl. Prt. 31cb; τῶν δὲ εἵνεκα, ὅκως…, or ἵνα…, Hdt. 8.35, 40; κολακεύειν ἕ. μισθοῦ X. HG 5.1.17; διὰ νόσον ἕ. ὑγιείας by reason of sickness for the sake of health, Pl. Ly. 218e, cf. Smp. 185b; τὸ οὗ ἕ. the final cause, Arist. Ph. 194a27, Metaph. 983a31; τὸ οὗ ἕνεκεν Id. Ph. 243a3, Metaph. 1059a35.
as far as regards, ἐμοῦ γ’ ἕνεκα as far as depends on me, Ar. Ach. 386, D. 20.14; τοῦ φυλάσσοντος εἵνεκεν Hdt. 1.42; εἵνεκεν χρημάτων as for money, Id. 3.122, etc. ; ἕνεκά γε φιλονικίας Pl. R. 548d, cf. 329b; ἐμπειρίας μὲν ἄρα ἕ. ib. 582d; ὁμοῖοι τοῖς τυφλοῖς ἂν ἦμεν ἕνεκά γε τῶν ἡμετέρων ὀφθαλμῶν X. Mem. 4.3.3.
in consequence of, εἵνεκα τέχνας by force of art, AP 9.729. pleon., ἀμφὶ σοὔνεκα S. Ph. 554codd. ; ὅσον ἀπὸ βοῆς ἕ.
as far as shouting went, Th. 8.92, X. HG 2.4.31; τίνος χάριν ἕ.; Pl. Lg. 701d, cf. Plt. 302b. Conj., for οὕνεκα, because, h.Ven. 199, Call. Aet. 3.1.6, Fr. 287. εἵνεκεν, = ὁθούνεκα, that, Pi. I. 8 (7).35 codd.

ep. u. ion. εἵνεκα, doch auch Aesch. Suppl. 185, Prom. 345 u. einzeln in Prosa, wie Dem. 1.28 Plat. Legg. VI.768d u. Sp.; ἕνεκεν, sowohl bei Dichtern als in att. Prosa, εἵνεκεν Her. u. Pind.; äol. ἕννεκα, Inscr. 2183;
1) wegen ; zur Bezeichnung einer Absicht, eines Zweckes, zur Angabe einer Veranlassung od. Ursache ; Hom. u. Folgde überall, gew. dem abhängigen Worte nachgesetzt, doch auch vorstehend, ἐπιμέμφεται ἕνεκα ἀρητῆρος Il. 1.94 ; so Plat. Gorg. 499e, Xen. An. 5.4.19, Isae. 7.37, Din. 2.5 u. bes. in den unter 21 erwähnten Fällen ; μάχεσθαι εἵνεκα κούρης Il. 2.377 ; εἵνεκ' ἐμεῖο μένειν, um meinetwillen, 1.173 ; Ἑλένης ἕνεκα Aesch. Ag. 774. Genauer für die erste Bdtg beschränkt es Plat. Lys. 218d, wo entgegengesetzt wird, der Kranke sei ein Freund des Arztes, διὰ νόσον ἕνεκα ὑγιείας, weil er krank ist, um gesund zu werden ; τοῦ ἕνεκα, weswegen, in welcher Absicht, Plat. Prot. 310b ; ἀρετῆς ἕνεκα καὶ τοῦ βελτίων γενέσθαι, um besser zu werden, Symp. 185b ; κολακεύειν ἕνεκα μισθοῦ, um des Soldes willen, Xen. Hell. 5.1.17 ; τῶνδ' εἵνεκα ἵνα –, ὅκως –, in der Absicht, damit, Her. 8.35, 40, 76 ; pleonastisch ἀμφὶ σοὔνεκα Soph. Phil. 550 ; τίνος δὴ χάριν ἕνεκα ταῦτα ἐλέχθη Plat. Legg. III.701d, wie Phocyl. 188 ; über ἀπὸ βοῆς ἕνεκα s. ἀπό.
2) in Ansehung, was anbetrifft, oft mit γέ verbunden u. gew. voranstehend ; τοῦ φυλάσσοντος εἵνεκεν, soviel am Hüter liegt, Her. 1.42 ; εἵνεκέν γε χρημάτων, wenn es nur auf Geld ankommt, Her. 3.122 ; ἕνεκά γε φιλονεικίας Plat. Rep. VIII.548d ; ἐμπειρίας μὲν ἄρα ἕνεκα κάλλιστα τῶν ἀνδρῶν κρίνει, wenn es nur auf Erfahrung ankommt, von Seite der Erfahrung, ib. IX.582d, vgl. Phaedr. 272b ἕνεκα μὲν πείρας ἔχοιμ' ἄν, ἀλλ' οὔτι νῦν γε οὕτως ἔχω u. Rep. I.329b κἂν ἐγὼ τὰ αὐτὰ ἐπεπόνθη ἕνεκά γε γήρως, wenigstens dem Alter nach ; ἕνεκα ἀναιδείας ἑτοίμως πᾶν ἔργον ποιῆσαι δοκεῖ Dem. 24.65 ; vgl. Xen. Cyr. 3.2.30 ; ἐμοῦ γε ἕνεκα, wenn es auf mich ankommt, meinethalben, εἰ πάνυ χρηστός ἐστιν, ὡς ἐμοῦ γε ἕν. ἔστιν Dem. 20.14 ; ἕνεκά γε τῶν ἡμετέρων ὀφθαλμῶν, wenns auf unsere Augen ankäme, trotz unserer Augen, Xen. Mem. 4.3.3. – Ἕνεκα für οὕνεκα, weil, Pind. I. 7.33 u. def. bei sp.D., wird schon von Apollon. B.A. p. 505 getadelt ; s. Ap.Rh. 4.1523 Wellauer u. Bast zu Greg.Cor. p. 899 ; vgl. auch οὕνεκα.

ἕνεκα (so Mat.19:5, Luk.6:22, Act.19:32 26:21; elsewhere, prop, only before a vowel, ἕνεκεν; εἵνεκεν, originally Ionic: Luk.4:18 18:29, Act.28:20, 2Co.3:10),
prep. with genitive,
on account of, because of: Mat.5:10-11 16:25 19:29, Mrk.8:35, Luk.6:22, Act.28:20, Rom.8:36, 2Co.3:10; ἕ. τούτου, Mat.19:5; υούτων, Act.26:21; τίνος ἕ., Act.19:32; before τοῦ, with inf., 2Co.7:12; οὗ ἕν., Luk.4:18
(AS)