ἔφ·οδος, ος, ον, accessible, praticable, POLYEN 1, 49.

• Sup. -ώτατος, THC. 6, 66.

Étym. ἐπί, ὁδός.

ἔφ·οδος, ου (ἡ) :
   I chemin qui mène vers :
      1 approche, avenue, accès, THC. 4, 129 ; 6, 99 ; 7, 51 ; XÉN. An. 3, 4, 41 ; 4, 2, 6 ; p. suite, excursion, EUR. Ion 1049 ;
      2 moyen d’approche, voie, moyen, POL. 4, 34, 5 ; γνώμης ἐφόδῳ, THC. 3, 11, par voie de persuasion, p. opp. à ἰσχύς ;
      3 moyen de se diriger dans une recherche, plan, méthode, ARSTT. Eud. 3, 1, 23 ; TH. Sens. 60 ;
      4 t. de rhét. exorde par insinuation, DH. Is. 3 ; cf. AUCT. ad Herenn. 1, 6 ;
   II action d’aller vers, de s’avancer, d’où :
      1 abord, échange de relations, THC. 1, 6 ; 5, 35 ; ἐφ. τῶν ἐπιτηδείων, XÉN. Hell. 2, 4, 3, échange ou importation des choses nécessaires ;
      2 en mauv. part, attaque, choc, irruption, ESCHL. Eum. 376 ; THC. 1, 93 ; XÉN. An. 2, 2, 18, etc. ; en parl. de navires, POL. 3, 25, 4 ; ἔφοδον ποιεῖσθαι, THC. 2, 95 ; POL. 15, 12, 1, faire irruption, attaquer ; ἔφοδον ὑπομεῖναι, POL. 11, 14, 1 ; ἔφοδον δέξασθαι, THC. 4, 126 ; PLAT. Phæd. 95 b, attendre un choc, recevoir un choc de pied ferme ; ἐξ ἐφόδου, POL. 1, 36, 11 ; αὐτῇ ἐφόδῳ, DH. 3, 4 ; τῇ πρώτῃ ἐφόδῳ, DH. 5, 41, au premier choc, dès l’abord ;
   III t. de méd. :
      1 impression que produit sur le corps le contact du chaud et du froid, HPC. 349, 22 ;
      2 accès (de fièvre, etc.) HPC. 44, 3 ;
      3 voies et moyens par lesquels le corps accomplit d’instinct ses fonctions, HPC. Epid. 6, 5, 2 ;
   IV direction instinctive de l’esprit, p. opp. à la réflexion et au jugement, HPC. 26, 10.

Étym. ἐπί, ὁδός.

ἔφ·οδος, ου (ὁ) qui fait une ronde de surveillance, XÉN. Cyr. 8, 6, 16 ; POL. 6, 36, 6.

Étym. ἐπί, ὁδός.

ον, accessible, f.l. for εὐέφοδος, Th. 6.66 (in Sup. -ώτατος), Polyaen. 1.49.

ἡ, approach, Th. 4.129, 6.99 (pl.); αὐτόθεν ἐπὶ τοὺς πολεμίους X. An. 4.2.6; εἰς τὸν λόφον ib. 3.4.41; entrance to a holy place, Jahresh. 18 Beibl. 23 (Cilicia, ii AD); ἔφοδον θύειν sacrifice on arrival, GDI 2501.34 (Delph.). ἔφοδοι θαλάττης advance of the tides, Thphr. Metaph. 29. in argument, method of reasoning, ἡ ἀπὸ τῶν καθ’ ἕκαστον ἐπὶ τὰ καθόλου ἔ. Arist. Top. 105a14; τὰ ἀκόλουθα, τὰ ἑξῆς τῆς ἐ., Ph. 1.572, 598; ἐξ ἐναργέος ἐφόδου, i.e. from the clear teaching of experience, Hp. Praec. 1. Archit., course of masonry, IG2². 244.98 (iv BC), 5(2).33 (Tegea, iii BC).
means of approach, Plb. 1.13.9; right of access, δίδοσθαί τινι τὴν ἔ. ἐπὶ τοὺς πολλούς Id. 4.34.5; ἐπὶ τὰς ἀρχὰς καὶ τὸν δῆμον SIG 278.12 (Priene, iv BC), cf. IG 11(4).547 (Delos, iii BC); access for traffic and intercourse, communication, ἔφοδοι παρ’ ἀλλήλους Th. 1.6; πρὸς ἀλλ. Id. 5.35; right of importation, τῶν ἐπιτηδείων X. HG 2.4.3. pl., natural passages, e.g. nostrils, Hp. Epid. 6.2.16.
attempt, plan, method, ib. 6.5.1, Arist. EE 1230a35, Thphr. Sens. 60; ἔ. τῆς ἐξηγήσεως Plb. 3.1.11; method of procedure, Vett.Val. 24.12; σοφιστικοῖς λόγοις καὶ ἐφόδοις χρησάμενοι Id. 334.9.
attack, onslaught, A. Eu. 375 (lyr., pl.), Th. 1.93, etc. ; τοῦ στρατεύματος X. An. 2.2.18; ἔφοδον ποιεῖσθαι Th. 2.95; δέξασθαι Id. 4.126, Pl. Phd. 95b; γνώμης μᾶλλον ἐφόδῳ ἢ ἰσχύος Th. 3.11; ἐξ ἐφόδου τρέψασθαι at the first assault, Plb. 1.36.11, cf. OGI 654.4 (Egypt, i BC), etc. ; τῇ πρώτῃ ἐφόδῳ ἁλῶναι D.H. 4.51; αὐτῆ ἐ. τρεψόμενοι τοὺς πολεμίους Id. 3.4; of ships, εἰς τὴν ὁδὸν καὶ εἰς τὴν ἔφοδον dub.l. in Plb. 3.25.4 codd. (leg. ἄφ-)· νυκτιπόλοι ἔφοδοι of the haunting powers of darkness, as subject to Persephone, E. Ion 1049 (lyr.).
attack or access of fever, Hp. Prog. 20; afflux of heat or cold, Id. Vict. 1.32 (pl.). Rhet., artful exordium, D.H. Is. 3 (pl.), Lys. 15; = insinuatio, [Cic.] ad Herenn. 1.4.6, cf. Aphth. Prog. 13, etc.
proceedings in a law-court, suit, PHib. 1.96.10 (iii BC), etc.

ὁ, one who goes the rounds, X. Cyr. 8.6.16, Plb. 6.36.6.
inspector, PTeb. 30.27 (ii BC).

zugänglich ; ἔρυμα, ᾗ ἐφοδώτατον ἦν τοῖς πολεμίοις Thuc. 6.66 ; vgl. Polyaen. 1.49.3.

ἡ,
1) der Zugang, der Weg, der zu Etwas führt ; τὰς ἐφόδους καταλαμβάνειν Thuc. 6.99 ; ἀπὸ ταύτης (τῆς κορυφῆς) ἔφοδος ἐπὶ τὸν λόφον Xen. An. 3.4.41 ; αὐτόθεν ἐπὶ τοὺς πολεμίους ἦν 4.2.6 ; ἀποκλείειν τὰς ἐφόδους τῶν ἐπιτηδείων, die Zufuhr abschneiden, Hell. 2.4.3 ; ἔφοδον δοῦναι ἐπὶ τοὺς πολλούς, die Erlaubnis geben zum Volke zu sprechen, Pol. 4.34.5. – Die Abführungsgänge im Körper, Hippocr. – Uebertr., Weg, Mittel zu Etwas, πρός τι, Diosc.; τῆς ἐξηγήσεως, Methode, Pol. 3.1.11 ; γνώμης μᾶλλον ἐφόδῳ ἢ ἰσχύος Thuc. 3.11 ; im philosophischen Sinne, die Beweisführung, Plut. u. a.Sp.; bes., wie bei den Rhetoren, der Kunstgriff, im Eingange der Rede die Zuhörer zu gewinnen, auf künstliche u. versteckte Weise, insinuatio, Dion.Hal. de Isaeo 3 u. a. Rhett.
2) das Hinzu-, Herangehen ; im freundlichen Sinne, Besuch, Verkehr, ἀσφαλεῖς παρ' ἀλλήλους ἐφόδους Thuc. 1.6, wie 5.35 ; gew. im feindlichen Sinne, das Anrücken des Heeres, der Angriff, Anfall ; von den Furien, Aesch. Eum. 353 ; στρατιᾶς ἡ κατὰ θάλατταν ἔφοδος Thuc. 1.93 ; ἔφοδον ποιεῖσθαι, angreifen, 2.95 ; ἥ τε φυγὴ καὶ ἡ ἔφοδος 4.126 ; Xen. u. A.; auch übertr., εὐθὺς τὴν πρώτην ἔφοδον οὐ δέξασθαι τοῦ σοῦ λόγου, den ersten Angriff aushalten, Plat. Phaed. 95b ; vgl. Thuc. 4.126 ; ὑπομένειν Hdn. 8.1.10 ; – ἐξ ἐφόδου, beim ersten Angriff, Pol. u. a.Sp.; geradezu mit ῥᾳδίως τρέψασθαι τοὺς πολεμίους verbunden, Pol. 1.36.11, wofür Dion.Hal. 3.4 αὐτῇ τῇ ἐφόδῳ sagt. – Bei den Medic. von Paroxismen, von entscheidenden Tagen, auch φύσεως, der Andrang der Natur, Reaktion gegen eine Krankheit, Hippocr. – Allgemein, Εἰνοδία, ἃ τῶν νυκτιπόλων ἐφόδων ἀνάσσεις, die Pfade der Nacht, Eur. Ion 1049.

ὁ, = ἐφοδευτής, der zur Besichtigung der Wachen herumgeht ; Xen. Cyr. 8.6.16 ; Pol. 6.36.6.