ἔφ·ημαι (seul. prés.) :
   I être assis sur : θρόνῳ, OD. 6, 309, sur un siège ; cf. OD. 12, 215 ; avec un gén. πόντον θινὸς ἐφ. SOPH. Ph. 1124, être assis au bord de la mer ;
   II être assis auprès :
      1 au propre : ἐφ. τάφῳ, ESCHL. Ch. 501 ; ou τάφον, ESCHL. fr. 158, être assis près d’un tombeau ;
      2 siéger auprès, être assesseur, ESCHL. Eum. 629 ;
   III être assis dans, ESCHL. Ag. 1217.

Étym. ἐπί, ἧμαι.

pf. Pass. used as a pres., (cf. ἧμαι) to be seated on, sit on, κληΐδεσσιν ἐφήμενοι Od. 12.215; [θρόνῳ] 6.309; πύλῃσιν Nic. Al. 507; c. gen., πόντου θινὸς ἐφήμενος S. Ph. 1124, cf. Lyc. 367; to be seated at or in, δόμοις, τάφῳ, A. Ag. 1217, Ch. 501; c. acc., βρέτας ἐφήμενος Id. Eu. 409; τάφον Id. Fr. 157 (ἐφιμένη cod. Hsch.); βωμία ἐφημένη, = βωμῷ ἐ., E. Supp. 93.
act as assessor (cf. ἔφεδρος, Παλλὰς οἴ τ’ ἐφήμενοι A. Eu. 629.
III. ἐπήμενοι dub.sens. (or from έφίημι ?) in Alc. Supp. 4.14.

(ἧμαι), darauf, daran, dabei sitzen, θρόνῳ, Od. 6.309, auf dem Stuhle, wie κληΐδεσσι 12.215 ; ἔχουσα νώτοις δεσπότην ἐφήμενον Eur. Bacch. 1072 ; τοὺς δόμοις ἐφημένους νέους Aesch. Ag. 1190 ; τάφῳ Ch. 494 ; auch βρέτας, als Schutzflehender am Bilde der Gottheit sitzen, Eum. 387 ; μητέρα βωμίαν ἐφημένην Eur. Suppl. 93 ; – c. genit., πόντου θινὸς ἐφήμενος Soph. Phil. 1109 ; τάφοι χοιράδων ἐφήμενοι Lycophr. 367.