ἔπ·αινος, ου (ὁ) :
   I approbation, d’où :
      1 louange, éloge, PD. fr. 174 ; XÉN. Cyr. 1, 5, 12 ; Hell. 6, 5, 42 ; ἔπαινον ἔχειν, PLAT. Leg. 823 a ; ἐπαίνου τυχεῖν, SOPH. Ant. 665, obtenir une louange ; ἔπαινον ποιεῖσθαι, PLAT. Phædr. 260 c ; DH. 11, 59, faire l’éloge de, etc. ; ἔπαινον ἐπαινεῖν (v. ἐπαινέω) ; au plur. louanges, éloges, SOPH. O.C. 720, El. 976 ; XÉN. Mem. 2, 1, 33 ;
      2 éloge public, panégyrique : ἔπ. εἴς τινα, PLAT. Leg. 947 b, éloge adressé à qqn ; ἔπ. περί τινος, PLAT. Phædr. 260 c ; κατά τινος, PLAT. Phædr. 260 b ; ὑπέρ τινος, POL. 1, 1, 1 ; DS. 13, 22 ; DH. 10, 57, pour qqe ch. ;
   II avis, SOPH. fr. 253.

Étym. ἐπί, αἶνος.

ὁ, approval, praise, commendation, Simon. 4.3, Pi. Fr. 181; ἔ. ἔχειν πρός τινος Hdt. 1.96; πολλῷ ἐχρᾶτο τῷ ἐ. Id. 3.3; freq. in Trag. and Att., ἐπαίνου τυχεῖν ἔκ τινος S. Ant. 665, etc. ; κλεινὴ καὶ ἔπαινον ἔχουσα meriting praise, ib. 817; ἔπαινον ἐπαινεῖν Pl. La. 181b; pl., praises, S. OC 720, El. 976, X. Mem. 2.1.33; τιμαὶ… καὶ ἔ. Pl. R. 516c, etc.
complimentary address, panegyric (but distd. fr. ἐγκώμιον, as the general from the particular, Arist. EE 1219b15, Rh. 1367b27); ἔ. ποιεῖσθαι περί τινος Pl. Phdr. 260c; λόγον εἰπεῖν ἔπαινον Ἔρωτος Id. Smp. 177d; συντιθεὶς λόγον ἔ. κατά τινος Id. Phdr. 260b; οἱ κατὰ Δημοσθένους ἔ. Aeschin. 3.50; εἴς τινα Pl. Lg. 947c; ὑπέρ τινος Plb. 1.1.1, D.S. 13.22, D.H. 10.57.

ὁ, Zustimmung, Beifall, Lob, Pind. frg 174 ; ἐπαίνου τυχεῖν Soph. Ant. 661 ; Aj. 525 auch im plur., O.C. 724, auch in Prosa nicht selten ; Ggstz ψόγος, Plat. Polit. 287a ; λόγος ἔπαινος Symp. 177d, Phaedr. 260b ; Ἡρακλέους ἐπαίνους καταλογάδην συγγράφω Symp. 177b ἔπαινον ἐπαινεῖν Lach. 181b ; εἰπεῖν Phaedr. 243d ; ποιεῖσθαι 260c ; περί, ὑπέρ, auch κατὰ τινος, Plat.; οἱ κατὰ Δημοσθένους ἔπαινοι, die ihm gespendeten Lobeserhebungen, Aesch. 3.50.

ἔπ-αινος, -ου, ὁ
[in LXX for תְּהִלָּה, etc. ;]
praise: Rom.2:29 Rom.13:3, 1Co.4:5, 2Co.8:18, Eph.1:6, 12 1:14, Php.1:11 Php.4:8, 1Pe.1:7 2:14.†
(AS)