ος, ον :
      1 nourri dans, qui croît dans, A.RH. 1, 1117 ; fig. qui vit dans : μόχθῳ, SOPH. O.C. 1362, dans la peine ; παλαιᾷ ἁμέρᾳ, SOPH. Aj. 622, avancé en âge ;
      2 subst. ὁ ἔντρ. nourrisson de, gén. EUR. I.A. 289 ; ARSTT. fr. 625.

Étym. ἐντρέφω.

ον, (< ἐντρέφω) living in or acquainted with, σὺ γάρ με μόχθῳ τῷδ’ ἔθηκας ἔ. S. OC 1362; παλαιᾷ μὲν ἔ. ἁμέρᾳ, λευκῷ δὲ γήρᾳ Id. Aj. 622 codd. ; ἔ. ὕλῃ reared in…, A.R. 1.1117. as Subst., ἔ. τινος nursling of…, E. IA 289 (lyr.), cf. Arist. Fr. 675, AP 9.242 (Antiphil.). — Poet. word.

darin ernährt, erzogen ; ὕλῃ, im Walde, Ap.Rh. 1.1117 ; αἰγιαλῶν Antiphil. 41 (IX.242). Uebertr., παλαιᾷ ἔντροφος ἁμέρᾳ Soph. Aj. 613, d.i. alt, Schol. πολυετής ; μόχθῳ τῷδ' ἐνέθηκας ἔντροφον O.C. 1364, du hast mich in das Elend gestürzt, Schol. ἐνέζευξας. – Ὁ Σαλαμῖνος ἔντροφος, der Zögling von Salamis, Eur. I.A. 288 ; vgl. Arist. bei DL. 5.8.