ἔν·σπονδος, ος, ον :
      1 compris dans une trêve ou un traité, THC. 3, 10, d’où allié : τινος, THC. 1, 31 ; τινι, THC. 1, 40 ; 3, 65, etc. ; EUR. Bacch. 924, de qqn ;
      2 p. suite, bien disposé pour, avec πρός et l’acc. EL. N.A. 8, 25, etc.

Étym. ἐν, σπονδή.

ον, (< σπονδή) included in a truce or treaty, opp. ἔκσπονδος, ἔ. ποιεῖσθαι Th. 3.10; ἔ. τινι in alliance with one, E. Ba. 924, Th. 1.40, 3.65, al. ; as Subst., ally, οὐδενὸς Ἑλλήνων ἔ. Id. 1.31; οἱ ἔ.
the allies, ib. 35. of animals, gently disposed, πρός τινα Ael. NA 1.3; ἔνσπονδα εἶναί τινι πρός τινα ib. 57.
under truce or safe-conduct, E. Ph. 171.

im Bündnis od. Friedensschluß mit eingeschlossen, Thuc. 1.35 u. öfter, bes. nach Schol. 1.31 οἱ ἀπὸ πολέμου γινόμενοι φίλοι, Freunde durch den Friedensschluß geworden ; im Ggstz von πολέμιος, Thuc. 1.40, wie Eur. Phoen. 171, Bacch. 924 ; τινός, Bundesgenoß von Einem, Thuc. 1.31 ; τινί, 1.40 u. Sp.; von Tieren, εἰρηναῖα καὶ ἔνσπονδα πρός τι, verträglich mit, Ael. H.A. 8.25.