ας (ἡ) :
   I l’acte de penser, exercice de la pensée, PLAT. Leg. 657 a ;
   II.1 conception, notion, intelligence, PLAT. Phil. 59 d ; χρόνου, PLAT. Tim. 47 a, la conception du temps : ἔννοιαν λαϐεῖν, PLAT. Phæd. 73 c, se former une notion (dans l’esprit) p. opp. à ἐπιστήμην ἔχειν ; εἰς ἔννοιαν ἔρχεσθαί τινος, POL. 1, 57, 4, en arriver à concevoir qqe ch. ; en parl. d’un mot, signification ou sens, DC. 69, 21 ;
      2 réflexion, pensée, idée, XÉN. An. 3, 1, 13 ; PLUT. M. 585 f, etc. ; ἔννοιαν λαϐεῖν τινος, EUR. Hipp. 1027, ou ἔχειν περί τι, PLAT. Leg. 769 e, faire une réflexion ou avoir une pensée sur qqe ch. ; ἔννοιαν ἐμποιεῖν, ISOCR. 112 d, se mettre une idée dans l’esprit ; particul. t. de rhét. pensée, sentence, HERMOG. π. ἰδ. 3, p. 330, 15 ;
      3 p. ext. raison, bon sens : παρὰ τὴν ἔννοιαν, PLUT. M. 1077 c, contrairement à la raison.

Étym. ἔννοος.

ἡ, (< νοῦς) act of thinking, reflection, cogitation (συντονία διανοίας Pl. Def. 414a); ἄξιον ἐννοίας Id. Lg. 657a, al.
notion, conception, χρόνου ἔννοια Id. Ti. 47a; ἐν ταῖς περὶ τὸ ὂν… ἐννοίαις Id. Phlb. 59d; ἔ. λαβεῖν to form an idea, opp. αἴσθησιν λαβεῖν, Id. Phd. 73c; τοῦ καλοῦ ἔ. ἔχειν Arist. EN 1179b15; ἐννοίας χάριν λέγειν Id. Metaph. 1073b12; ἔννοιαι, opp. φαντασίαι, αἰσθήσεις, Id. MA 701b17; κατὰ ἀθρόαν ἔ. Epicur. Ep. 1 p. 23U. (but κατὰ πᾶσαν ἔ. θυμοῦ every kind, variety of anger, Phld. Ir. p. 90 W.); δοξαστικαὶ ἔ. Epicur. Sent. 24; εἰς ἔ. ἔρχεσθαί τινος Plb. 1.57.4; εἰς ἔ. τινὸς ἄγειν τινά ib. 49.10; ἡ κοινὴ ἔ. the common notion, Id. 10.27.8; κοιναὶ ἔ.
axioms, heading in Euc. ; general ideas, Chrysipp. Stoic. 2.154, etc. ; ψιλὴ ἔ. mere, i.e. vague, notion, Simp. in Ph. 18.1.
intent, E. Hel. 1026; ἔννοιαν λαβεῖν form a design, Id. Hipp. 1027; intention of a testator, Is. 1.13; ἔ. ἔχειν περί τι Pl. Lg. 769e; ἔ. ἐμποιεῖν put an idea into one΄s head, Isoc. 5.150; ἔ. ἐμπίπτει τινί X. An. 3.1.13.
good sense, better judgement, παρὰ τὴν ἔννοιαν Plu. 2.1077d.
sense of a word, D.C. 69.21.
Rhet., thought, opp.
diction (λέξις), Hermog. Id. 2.4, cf. Prog. 6.

ἡ, der Gedanke, die Vorstellung, der Begriff ; χρόνου Plat. Tim. 47a ; ἐν ταῖς περὶ τὸ ὃν ὄντως ἐννοίαις Phil. 59d ; die Bedeutung, ὀνομάτων Galen., DC. 69.21 ; – das Nachdenken, die Erwägung ; περὶ τοῦτ' ἔχειν ἔννοιαν, ὅπως Plat. Legg. VI.769e ; Xen. Cyr. 1.1.1 ; ἔννοια αὐτῷ ἐμπίπτει An. 3.1.13 ; λαβεῖν τινος, woran denken, Eur. Hipp. 1027 ; Dem. 11.20 ; bei Pol. auch = sich eine Vorstellung machen, vermuten, im Ggstz von ἐπιστήμην καὶ γνώμην ἀτρεκῆ ἔχειν, 1.4.9 ; εἰς ἔννοιαν ἔρχεσθαί τινος, erkennen, 1.57.4 ; – Ansicht, Meinung, τὰς αὐτὰς ἐννοίας ἔχειν περί τινος DS. 14.56 ; τοιαύτην ἔννοιαν ἐμποιεῖν τινι, eine Gesinnung einflößen, Isocr. 5.150.

ἔννοια, -ας, ἡ
(< νοῦς), [in LXX: Pro.1:4 2:11 3:21 4:1 5:2 8:12 16:22 18:15 19:7 23:4, 19 24:7 (מְזִמָּה, etc.), Wis.2:14, Da TH Sus 1:28* ;]
__1. thinking, consideration.
__2. a thought, purpose, design: Heb.4:12, 1Pe.4:1.†
SYN.: ἐνθῦμησις, which see (Cremer, 439) (AS)