ἔν·δοξος, ος, ον :
      1 conforme à l’opinion commune, ARSTT. Top. 1, 1, 3 ;
      2 plus souv. renommé, célèbre, illustre, en parl. de pers. THGN. 195 ; XÉN. Mem. 1, 2, 56 ; PLAT. Soph. 223 b, etc. ; εἴς τι, XÉN. Mem. 3, 5, 1 ; ἐπί τινι, LUC. Harm. 1, Pseud. 26, pour qqe ch. ; en parl. de choses : ἔνδ. πράγματα, ESCHN. 86, 42, actions illustres ; ἔνδ. ταφαί, PLUT. Per. 28, sépultures glorieuses ; τὰ ἔνδοξα, POL. 1, 2, 5 ; 12, 5, 6, la gloire.

• Cp. ἐνδοξότερος, XÉN. Ages. 1, 19 ; ISOCR. 10 b ; DC. 38, 26, etc. • Sup. -ότατος, XÉN. Œc. 6, 10 ; DC. 59, 14.

Étym. ἐν, δόξα.

ον, (< δόξα) held in esteem or honour, of high repute, πρός τινος by one, X. Oec. 6.10 codd. (Sup.); ἐνδοξότατοι ποιηταί Id. Mem. 1.2.56; πόλις ἐνδοξοτέρα εἰς τὰ πολεμικά ib. 3.5.1; νέοι πλούσιοι καὶ ἔ. Pl. Sph. 223b; μὴ πλουσιώτερος ἀλλ’ ἐνδοξότερος Isoc. 1.37; ὀλίγοι καὶ ἔ. ἄνδρες Arist. EN 1098b28, cf. Epicur. Sent. 7, etc. of things, notable, πράγματα Aeschin. 3.231, cf. Diod.Com. 2.21; generally approved, τὸ καλόν, = τὸ ἔ., Epicur. Fr. 513; glorious, ταφαί Plu. Per. 28; ἡδὺ καὶ ἔ. καὶ ὠφέλιμον Id. 2.99f. Adv. -ξως, freq. in Inscrr., SIG 442.7 (Erythrae, iii BC), etc., cf. Vit. Philonid. p. 12C., Plu. Alc. 1, etc. ; Comp. -οτέρως, τὰ ἔνδοξα ἐ. λέγειν Hermog. Id. 1.9; also στῆλαι ἔχουσαι ἐπιγραφὰς ξως conspicuously placed, Sammelb. 6152.22 (i BC); Sup. -ότατα, ἐβουλεύσασθε D. 18.65.
resting on opinion, probable, generally admitted, ἔ. τὰ δοκοῦντα πᾶσιν ἢ τοῖς πλείστοις ἢ τοῖς σοφοῖς, opp. to what is necessarily true (τὰ πρῶτα καὶ ἀληθῆ), Arist. Top. 100b21, cf. EN 1145b5, Rh. 1355a17, al. ; ἡ ἔ. διδασκαλία popular teaching, Gal. 2.247. Adv. -ξως, συλλογίζεσθαι plausibly, opp. ἀληθῶς, Arist. SE 175a31.
conceited, οὐκ ἔνδοξοι πρὸς τὸ μαθεῖν ἃ μὴ ἴσμεν not too proud to learn, Erot. Fr. 60.

1) in Ruf u. Ansehen, geehrt, vornehm, Theogn. 195 ; neben πλούσιος Plat. Soph. 223b ; ποιηταί Xen. Mem. 1.2.56 ; καὶ λαμπρὰ πράγματα Aesch. 3.231 ; εἰς τὰ πολεμικά Xen. Mem. 3.5.1 ; ἐπί τινι, Luc. Pseud. 26. –
• Adv. ἐνδοξότατα, aufs ehrenvollste, Dem. 18.65.
2) der gewöhnlichen Meinung, Ansicht gemäß, Ggstz παράδοξος, Arist. rhet. Alex. 12, vgl. rhet. 1.1 M., Eth. Nic. 7.1.5.

ἔνδοξος, -ον
(< δόξα [in LXX for כָּבַד, etc. ;]
__1. held in honour, of high repute: 1Co.4:10.
__2. glorious, splendid: of deeds, τά ἔ., Luk.13:17; of clothing, Luk.7:25. Metaph., ἐκκλησία, Eph.5:27 (cf. παράδοξος).†
(AS)