adv. :
      1 de l’intérieur, du dedans, OD. 4, 283 ; 20, 101 ; ESCHL. Sept. 194 ; SOPH. El. 1238, 1323, etc. ; avec un gén. : ἔ. στέγης, SOPH. Aj. 741, de l’intérieur de la tente ; fig. de soi-même, par soi-même, SOPH. Tr. 1021 ;
      2 à l’intérieur, au dedans, OD. 4, 74 ; etc. ; HÉS. O. 521, etc. ; PD. P. 2, 74 ; fig. en parl. de l’intelligence, THCR. Idyl. 25, 80 ; POL. 16, 30, 6 ; οἱ ἔνδ. AR. Pl. 228, 964, les gens de la maison, les serviteurs ; τὰ ἔνδ. THC. 8, 71, ou τἄνδοθεν, PLAT. Phædr. 279 b, les choses de l’intérieur ; avec un gén. au dedans de, IL. 6, 247 ; HÉS. O. 521.

Étym. ἔνδον, -θεν.

Adv.
from within, Od. 20.101, Ar. Nu. 1164 (lyr.), etc. ; ὑπό τινων ἔνδοθεν πρασσόντών Th. 2.79; gen., ἔ. στέγης from inside the tent, S. Aj. 741.
of oneself, by one΄s own doing, A. Th. 194; οὔτ’ ἔ. οὔτε θύραθεν neither of oneself nor by help of others, S. Tr. 1021 (lyr.).
within, c. gen., αὐλῆς Il. 6.247; οἴκου v.l. in Hes. Op. 523. abs., θυμὸν τέρπεται ἔ. Pi. P. 2.74, cf. Hdt. 2.68, Com.Adesp. 21.31 D., etc. ; εἴ οἱ φρένες… νοήμονες ἔ. ἦσαν Theoc. 25.80; οἱ ἔ. the domestics, Ar. Pl. 228, 964; also, the citizens, Pl. Ti. 17d; ὁ ἔ. θόρυβος Th. 8.71; τἄνδοθεν ibid. (but, the inner man, Pl. Phdr. 279b); ὁ καρπὸς ὁ ἔ. the produce of her own property, Leg. Gort. 3.27.

eigentlich = »von Innen heraus«, »von Innen her«, sodann auch = ἔνδοθι, »drinnen«, »innerhalb«, s. Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 136. Also:
1) »von Innen heraus«, »von Innen her« ; Od. 20.101, wie v. 105 ἐξ οἴκου, u. öfter, wie die Folgdn ; αὐτοὶ δ' ὑφ' αὑτῶν ἔνδοθεν πορθούμεθα Aesch. Spt. 176 ; vgl. Soph. Tr. 1017, wo οὔτ' ἔνδ. οὔτε θύραζε »weder von mir selbst, noch von einem Anderen« heißt ; μή τις ἔνδοθεν κλύῃ, von innen her es hört, El. 1229 ; vgl. Eur. I.A. 819 ; ἔξειμι ἔνδ. Plat. Symp. 174e ; δότω τὴν κιθάραν τις ἔνδοθεν Plat. com. bei Poll. 10.190.
2) drinnen, innerhalb ; Od. 4.293 ; αὐλῆς Il. 6.247 ; Pind. P. 2.74 u. Folgde ; Ar. Ran. 614 ; φαίνονται ἔνδοθεν ἀγάλματα ἔχοντες, eigtl. von innen her zeigen sie sich, Plat. Symp. 215b ; – αἱ ἔνδ. ἐπιθυμίαι Tim. 70b ; τἄνδοθεν Phaedr. 279 h ; Folgde.

1. adverb from within , Lat. intrinsecus, (Odyssey by Homer)
2. like οἴκοθεν, of oneself, by one's own doing , (Aeschulus Tragicus)
3. within , with genitive, (Iliad by Homer)
4. absolute, (Herdotus Historicus); οἱ ἔνδοθεν the domestics , (Aristophanes Comicus); or the people inside the city , (Thucydides) (ML)