ἔμ·φρων, ων, ον, gén. -ονος :
   I qui a conscience de soi-même, p. opp. à un mort, SOPH. Ant. 1237 ; ANT. 118, 10 ; ou à un homme en léthargie ou endormi, HPC. Coac. 137 ; SEXT. M. 7, 129 ;
   II qui est en possession de sa raison ou la recouvre, ESCHL. Pr. 848, Ch. 1026 ; SOPH. Aj. 308 ; PLAT. Leg. 719 c ; en parl. de choses (état d’esprit) PLAT. Leg. 791 b au plur. ;
   III p. ext. :
      1 doué de raison, raisonnable, en parl. des animaux, XÉN. Mem. 1, 4, 4 ; en parl. de choses (vie, art, etc.) PLAT. Rsp. 521 a, Leg. 769 a, etc. ; ARSTT. Rhet. 1, 4, 4 ;
      2 sensé, prudent, sage, PD. O. 9, 80 ; SOPH. O.R. 436 ; p. opp. à ἄφρων, PLAT. Conv. 194 b ; en parl. de choses (sagesse, THC. 1, 84 ; vie, PLAT. Tim. 36 e) ; τὸ ἔμφρον, DC. 41, 31, la prudence.

Étym. ἐν, φρήν.

ον, gen. ονος, (< φρήν) in one΄s mind or senses, sensible; opp., to one mad, σε Ζεὺς τίθησιν ἔμφρονα brings thee to thy senses, A. Pr. 848; ἔ. εἰμί Id. Ch. 1026; ἔ. καθίσταμαι I come to myself, S. Aj. 306; ποιητὴς… οὐκ ἔ. ἐστίν Pl. Lg. 719c; ἀντὶ μανικῶν… ἑξεις ἔμφρονας ἔχειν ib. 791b. to one dead, ἔτ’ ἔ. S. Ant. 1237, cf. Antipho 2.3.2; ἔ. γίγνεσθαι to recover from a swoon or lethargy, Hp. Coac. 136. to one asleep, S.E. M. 7.129.
rational, intelligent, ζῷα ἔ., opp. εἴδωλα ἄφρ., X. Mem. 1.4.4; also ζωή, βίος ἔ., Pl. R. 521a, Ti. 36e; ἡ πρεσβυτῶν ἔ. παιδιά Id. Lg. 769a; τέχνη ἐμφρονεστέρα Arist. Rh. 1359b6; ὅταν ἐς ἥβην ἐξικώμεθ’ ἔμφρονες when we come to years of discretion, prob. in S. Fr. 583.6.
sensible, prudent, Thgn. 1126, Pi. O. 9.74, S. OT 436; ἔ. σωφροσύνη Th. 1.84; ἔ. περί τι wise about or in a thing, Pl. Lg. 809d; τῶν δημιουργῶν ἢ τῶν ἄλλων τῶν ἐ. ἀνδρῶν experts, Id. Hipparch. 226c. Adv. -όνως sensibly, wisely, Id. R. 396d, al., Antiph. 104; Comp. -ἐμφρονέστερον Phalar. Ep. 67.3; Sup. ἐμφρονέστατα Plu. Ant. 14.

ον, bei Besinnung ; im Ggstz des Toten, Soph. Ant. 1222 ; neben ἔμπνους Antiph. 2 γ 2 ; ἔμφ. γίγνομαι, ich komme zu mir, aus einer Ohnmacht, Hippocr.; Ggstz ἔκφρων, Plut. Pomp. 74 ; im Ggstz des Wahnsinnes, ἐνταῦθα δή σε Ζεὺς τίθησιν ἔμφρονα Aesch. Prom. 850, wie Ch. 1022 ; ἔμφ. μόλις καθίσταται Soph. Aj. 299 ; Plat. Tim. 71e, Legg. IV.719c ; ἕξεις, den μανικαὶ διαθέσεις entgeggstzt, VII.791b. – Gew. klug, verständig ; Pind. Ol. 9.80 ; Soph. O.R. 436 ; in Prosa oft, von Menschen, Plat., Ggstz ἄφρων, Symp. 194b (wie ἀβέλτερος Alexis Ath. XIII.562b); περί τι, Legg. VII.809d ; auch ζῷα, Xen. Mem. 1.4.4 ; σωφροσύνη Thuc. 1.84 ; βίος Plat. Tim. 36e ; τὸ ἔμφρον DC. 41.31.
• Adv. ἐμφρόνως, von Plat. an überall.