ἔμ·πεδος, ος, ον, emprisonné dans une entrave, enchaîné, LUC. Lex. 10.

Étym. ἐν, πέδη.

ἔμ·πεδος, ος, ον :
      1 qui repose solidement sur le sol, d’où ferme, solide (mur, meuble, etc.) IL. 12, 9, 12 ; OD. 23, 203 ; fig. càd. ferme, constant, immuable, en parl. de choses (esprit, cœur, etc.) IL. 6, 352, etc. ; OD. 1, 393, etc. ; ESCHL. Ag. 561 ; SOPH. Ant. 169, etc. ; en parl. de pers. IL. 20, 183 ;
      2 avec idée de durée, continu, incessant (garde, soin, servitude, etc.) IL. 8, 521 ; OD. 8, 453 ; PD. P. 12, 14 ; N. 7, 57 ; SOPH. O.C. 1674 ; neutre adv. ἔμπεδον, IL. 5, 527 ; 17, 434 ; PD. P. 10, 34 ; SOPH. Ph. 1197 ; et ἔμπεδα, IL. 17, 434 ; NIC. Th. 4 ; ANTH. 9, 291, fermement, solidement ; d’où avec constance, immuablement, OD. 7, 259 ; avec ἀσφαλέως, IL. 13, 141 ; OD. 13, 86 ; avec αἰεί : ἔμπεδον αἰεί, IL. 15, 683, ou ἔμπεδον αἰέν, IL. 16, 107, toujours immuablement.

Étym. ἐν, πέδον ; cf. δάπεδον.

ον, (< πέδη) fettered, Luc. Lex. 10.

ον, (< πέδον) in the ground, firm-set, τεῖχος Il. 12.12; λέχος Od. 23.203. mostly of qualities, etc., steadfast, μένος, ἴς, Il. 5.254, Od. 11.393; φρένες, ἦτορ, νόος, Il. 6.352, 10.94, 11.813; χρὼς ἔ. 19.33; of a person, ἔ. οὐδ’ ἀεσίφρων (of Priam) 20.183; λίσσεται ἔμπεδον εἶναι [τὴν πομπήν] prays that it may be sure and certain, Od. 8.30, cf. Pi. N. 7.57; δίκη δέ τοι ἔ. ἔστω καὶ θέμις A.R. 4.372, etc. ; once in A., ἔ. σίνος a cleaving or clinging mischief, Ag. 561; ἔ. φρονήματα S. Ant. 169; συντρόφοις ὀργαῖς ἔ.
continuing steadfast in…, Id. Aj. 640 (lyr.); ἔμπεδα φωνεῖν Nic. Th. 4; Comp. -ώτερος, νόος Luc. Salt. 85. of Time, lasting, continual, φυλακή Il. 8.521; κομιδή Od. 8.453; αἰών Emp. 17.11; δουλοσύνα Pi. P. 12.14; χρῆμα Simon. 85.1 (s.v.l.); πόνος S. OC 1674 (lyr.). neut. ἔμπεδον as Adv. (freq. in Hom.), στήλη μένει ἔ. stands fast, Il. 17.434; Δαναοὶ Τρῶας μένον ἔ.
firmly, 5.527; θέειν ἔ. run on and on, run without resting, 13.141; ἔ. βρύουσα B. 12.178; strengthd., ἔ. αἰέν Il. 16.107; ἔ. ἀσφαλὲς αἰεί 15.683; μάλ’ ἀσφαλέως θέεν ἔ. Od. 13.86; pl., τίκτῃ δ’ ἔμπεδα μῆλα the flocks bring forth without fail, 19.113; δρύες ἔμπεδα ῥίζαις ἑστᾶσιν firmly, AP 9.291 (Crin.); in Trag., ἴσθι τόδ’ ἔμπεδον of a surety, S. Ph. 1197 (anap.); more freq. regul. Adv. ἐμπέδως continually, Semon. 7.20 (nisi leg. -πεδῶς, cf. ἐμπεδής); so in Trag., constantly, firmly, A. Ag. 854, 975, Eu. 335 (lyr.), S. Tr. 487; also in later Prose, ἐ. οἶδα of a surety, Pl. Ax. 372a; ἔτη τριάκοντα μείναντες ἐ. Plb. 2.19.1, Porph. Abst. 2.41. = χθόνιος, Hippon. 113A.

fest im Boden, fest auf seinem Platze, feststehend, unumstößlich ; τεῖχος Il. 12.12 ; μένος 5.254 ; ἴς Od. 11.393 ; τέλος Pind. N. 7.57 ; σίνος ἐσθημάτων, fest daran haftend, Aesch. Ag. 547 ; χρησμοί Eur. El. 399 ; ὅρκος I.T. 758 ; übertr., οὐκέτι συντρόφοις ὀργαῖς ἔμπεδος ἀλλ' ἐκτὸς ὁμιλεῖ, er ist nicht mehr in gewohnter Sinnesart, Soph. Aj. 626 ; μένοντας ἐμπέδοις φρονήμασιν, die treu bleiben, Ant. 169, was an ἔμπ. ἦτορ Il. 10.94, φρένες 6.352, νοῦς 11.813, den unerschütierlichen, stets sich gleichbleibenden Sinn erinnert ; Priamus heißt ἔμπεδος οὐδ' ἀεσίφρων 20.183. Von der Zeit, beständig, fortdauernd ; φυλακή Il. 8.521 ; κομιδή Od. 8.453 ; δουλοσύνη Pind. P. 12.14 ; πόνον ἔμπεδον εἴχομεν Soph. O.C. 1670. – Das neutr. ἔμπεδον u. ἔμπεδα adverbial, ἔμπεδον μένειν, Stand halten, im Ggstz der Flucht, Il. 5.527 ; ὥς τε στήλη 17.434 ; θέειν ἔμπ., immerfort, ununterbrochen laufen, 13.141 u. öfter ; χαίρειν Pind. P. 10.34 ; a. D.; oft verstärkt, ἔμπεδον αἰεί ; μάλ' ἀσφαλέως θέει ἔμπ. Od. 13.86 ; ἔμπεδα Nic. Th. 4 ; ἔμπεδα ἐπένευσε Diod. 2 (VI.243). Eigtl.
• adv. ἐμπέδως ; μένειν, ἔχειν, Aesch. Ag. 828, Eum. 321 ; εἰρηκέναι λόγους Soph. Tr. 487 ; auch in Prosa ; οἶδα, sicher, Plat. Ax. 372a ; μένειν ἐν ταῖς σπονδαῖς Pol. 2.19.1. S. oben auch ἐμπεδής. – Luc. Lexiph. 10 braucht von πέδη abgeleitet ἔμπεδος für »gefesselt«, in Fesseln.