ος, ον :
   I pass. :
      1 qu’on peut emporter ou exporter, AR. Pl. 1138 ;
      2 qui se laisse emporter par la passion, violent, PLUT. M. 424 a ;
      3 produit au dehors, fig. publié ou qu’on peut divulguer, EUR. Hipp. 295 ; PLAT. Lach. 201 a ;
   II act. :
      1 qui emporte, qui détruit : ἐκφ. τῶν δυσσεϐούντων, ESCHL. Eum. 910, qui fait périr les impies ;
      2 qui produit au dehors, qui met au monde, en parl. de femmes, ARSTT. fr. 258.

• Cp. -ώτερος, ESCHL. l. c.

Étym. ἐκφέρω.

ον, exportable, f.l. for ἐκφορά, Ar. Pl. 1138.
to be made known or divulged, εἰ δ’ ἔ. σοι ξυμφορὰ πρὸς ἄρσενας E. Hipp. 295; οὐδεὶς γὰρ ἔ. λόγος Pl. La. 201a; cf. ἐκφορά 1.2.
carried astray, Plu. 2.424a; ἵππος ἔ. a runaway horse, Gal. 5.510. ἔκφορα, τά, produce of the earth, Antipho Soph. 60. Act., carrying out; — in A. Eu. 910 τῶν δυσσεβούντων ἐκφορωτέρα is not, more ready to carry them out to burial (v. ἐκφορά 1), but rather, more ready to weed them out, as a gardener does noxious plants (ἀνδρὸς φιτυποίμενος δίκην, in next line).
blabbing, betraying secrets, Ar. Th. 472. = εὐέκφορος (quod fort. leg.), γυναῖκες Arist. Fr. 283.
expressive, κίνησις ἔ. τινος Chrysipp. Stoic. 3.112. as Subst., ἔκφοροι, οἱ, reefing-ropes, = τέρθριοι, Sch. Ar. Eq. 438, Phot. s.v. ἡνιόχους.

1) herauszutragen, Ar. Plut. 1138.
2) bekannt zu machen, λόγος Plat. Lach. 201a ; εἰ δ' ἔκφορός σοι συμφορὰ πρὸς ἄρσενας, λέγε Eur. Hipp. 295.
3) durch Leidenschaft fortgerissen, Sp.; sich verirrend, καὶ πλανώμενος Plut. def. Or. 25.
4) act., heraustragend ; τῶν δυσσεβούντων ἐκφορωτέρα πέλοις Aesch. Eum. 870, mögest die Gottlosen bald als Leichen fortschaffen, Wellauer vermutet ἔκφθορος ; bekannt machend, Ar. Th. 472, wenn nicht ἐκφορά zu lesen.
5) οἱ ἔκφοροι, Segeltaue, Schol. Ar. Eq. 438.