dev. une voyelle ἔκτοσθεν, adv. et prép. :
      1 du dehors, par le dehors, LUC. M. cond. 41 ;
      2 au dehors, IL. 7, 441 ; 10, 334 ; p. opp. à ἔντοσθε, IL. 10, 263 ; avec un gén. hors de, avec idée de lieu, IL. 9, 552 ; OD. 7, 112, etc. ; avec idée de nombre, HÉS. Th. 813 ; ἔκτ. γενέσθαι, HPC. 1160 b, être hors de soi.

Étym. ἐκτός, -θε.

and ἔκτοσθεν (not only before vowels, cf. Il. 7.341, al.), Adv., = ἔκτοθεν, outside, c. gen., τείχεος ἐ. 9.552; αὐλῆς, δόμων, Od. 7.112, 23.148; θεῶν ἔκτοσθεν ἁπάντων out of the number of the gods, Hes. Th. 813; ἔ. παλαίστρας Theoc. 2.51. abs., ἔ.… πάγοι ὀξέες outside are…, Od. 5.411; ἔ. γενέσθαι to be delirious, Hp. Epid. 5.85. — Ion. and late Prose, as Luc. Merc. Cond. 41.

gew., bes. vor Vokalen, ἔκτοσθεν (vgl. ἔκτοθεν), eigtl. von außen her, außen, außerhalb, wie ἐκτός absol. u. mit dem gen.; τείχεος ἔκτοσθεν μίμνειν Il. 9.552 ; τήνδε δ' ἔκτ. βοᾶν ἔα Soph. El. 792 ; oft bei sp.D.; selten in Prosa : auswendig, Luc. merc.cond. 41 ; ἔκτ. γενέσθαι, außer sich kommen, ohnmächtig werden, Hippocr.