εως (ἡ) [ᾰ]
   I action de se déplacer, déplacement, déviation, ARSTT. G.A. 4, 3, 13, etc. ; p. anal. dégénérescence, TH. C.P. 3, 1, 6 ;
   II action d’être hors de soi, d’où :
      1 trouble, agitation, SPT. Ps. 30, 23 ; 115, 2 ;
      2 égarement de l’esprit, HPC. 93 b, 126 g, 195 d ; Aph. 1258 ; ARSTT. Categ. 8, 17 ; SPT. Gen. 2, 21 ; 15, 12 ; NT. Ap. 10, 10 ; ἔκστ. τῶν λογισμῶν, PLUT. Sol. 8, m. sign. ; particul. égarement de l’esprit par l’effet de l’étonnement ou de la frayeur, SPT. Gen. 97, 33 ; 2Par. 14, 14, NT. Luc. 5, 26 ; Marc. 5, 42 ; Ap. 3, 10.

Étym. ἐξίστημι.

εως, ἡ, (< ἐξίστημι) displacement, ἄρθρων Hp. Art. 56 ; πᾶσα κίνησις ἔ. ἐστι τοῦ κινουμένου Arist. de An. 406b13 ; hence, change, εἰς ἀντικείμενα Id. GA 768a27 ; αἱ κακίαι ἐ. Id. Ph. 247a3 ; ἔ. ἐστιν ἐν τῇ γενέσει τὸ παρὰ φύσιν τοῦ κατὰ φύσιν Id. Cael. 286a19 ; ἔ. τῆς φύσεως degeneracy, Thphr. CP 3.1.6 ; opp. στάσις, Plot. 6.3.2 ; movement outwards, ἔ. ἀπὸ τοῦ παράγοντος Dam. Pr. 97 bis ; ἔ. εἰς τὸ ἔξω ib. 401 ; [σῶμα] ἐν ἐκστάσει λαβὸν τὴν ὑπόστασιν Porph. Sent. 36 ; differentiation, ἔ. καὶ πιῆθος Plot. 6.7.17 ; αἱ εἰς πλῆθος ἐ. Procl. in Ti. 2.203 D.
standing aside, Arist. Rh. 1361a37 (pl.). = Lat. cessio bonorum, CPR 20ii9 (iii AD) ; ἔ. χρημάτων Porph. Abst. 1.53 ; a tax on cessions, BGU 914.6 (ii AD), PLond. 2.305.2 (PTeb. ii p. 184).
distraction of mind, from terror, astonishment, anger, etc., Hp. Aph. 7.5, Prorrh. 2.9 ; ἔ. σιγῶσα Id. Coac. 65 ; ἔ. μανική Arist. Cat. 10a1 ; ἔ. τῶν λογισμῶν Plu. Sol. 8 ; νοῦ Plot. 5.3.7 ; τὰ μηδὲ προσδοκώμεν’ ἔκστασιν φέρει Men. 149, cf. Epit. 472, Epicur. Fr. 113 ; εἰς ἔ. ἄγειν Longin. 1.4.
entrancement, astonishment, Ev. Luc. 5.26, Ev. Marc. 5.42.
trance, Act. Ap. 10.10, 22.17 ; ecstasy, Plot. 6.9.11 ; ἔ. καὶ μανία Herm. in Phdr. p. 103A.
drunken excitement, Corn. ND 30.

ἡ, Entfernung von der Stelle, Verrückung, εἰς τἀντικείμενα Arist. gen. anim. 4.3 ; καὶ προσκύνησις, als eine barbarische Ehrenbezeugung, das Entfernen, Vermeiden des Anblicks, rhet. 1.5. – Geistesverrückung, Wahnsinn, Hippocr.; λογισμῶν Plut. Sol. 8 ; πάντα τὰ μηδὲ προσδοκώμεν' ἔκστ. φέρει Men. Stob. fl. 104.7. Auch = Verzückung, Begeisterung, Staunen, NT ; tiefe Ohnmacht, Alex.Aphrod. – Uebh. Veränderung, bes. Verschlechterung, Ausartung, Theophr.

ἔκ-στασις, -εως, ἡ
(ἐξίστημι) [in LXX: Gen.27:33, 1Ki.14:15, Eze.26:16, al. (חֲרָדָה); 2Ch.14:14 17:10 20:29 (פַּחַד), al. ;]
__1. a displacement (Arist.).
__2. An abnormal condition of the mind, in which the subject passes out of his usual self-control (Hippocr.); in NT (Kennedy, Sources, 121 f.);
__(a) a trance: Act.10:10 11:5 22:17;
__(b) amazement: Mrk.5:42 16:8, Luk.5:26, Act.3:19.†
(AS)