ἔκ·κειμαι (f. -κείσομαι) : être exposé :
      1 être déposé au dehors, être abandonné, en parl. d’enfants, HDT. 1, 110, 122 ; LGS 1, 3, etc. ;
      2 se trouver en saillie hors de, saillir de, gén. SOPH. Ant. 1011 ; d’où être saillant, se dresser en hauteur, en parl. d’un promontoire, STR. 246, 363 ; de tours, DC. 74, 10 ;
      3 être exposé aux regards, particul. être affiché, DÉM. 548, 3 ; 1324, 10 ; p. suite, fig. en gén. être exposé aux regards de tous, être en vue, DH. Rhet. 10, 1 ; en parl. d’un récit, être exposé tout au long, PLUT. Ages. c. Pomp. 1 ;
      4 être proposé, en parl. d’un but, d’une récompense, ARSTT. Pol. 7, 13 ; STR. 707 ;
      5 être à la disposition de, être livré à, dat. ALCIPHR. 3, 29 ; SYN. 197 a.

serving as Pass. of ἐκτίθημι, to be cast out or exposed, ἐπορᾶν ἐκκείμενον (sc. τὸν παῖδα) Hdt. 1.110, cf. 122, Longus 1.3; ἁπλοῦν τὸ ἦθος καὶ παντὶ ἰδεῖν ἐκκείμενον D.H. Th. 10.1. of public notices, decrees, etc., to be set up in public, posted up, ἵν’ ἐκκέοιτο πρὸ τῶν ἐπωνύμων D. 21.103, cf. 58.9; to be set forth, ἡ ἐμὴ προθυμία ἐκκείσθω POxy. 220 vi5; ἐκκειμένων οὖν τῶν βίων Plu. Comp. Ages. Pomp. 1.
to be proposed, ὁ σκοπὸς ἐ. καλῶς Arist. Pol. 1331b31; μισθοὶ παρὰ βασιλέως ἔκκεινται Str. 15.1.46; ἔλασσον τοῦ ἐκκειμένου SIG 577.66 (Milet., iii/ii BC). c. dat., to be exposed to, be at the mercy of, Str. 5.2.6, Alciphr. 3.29; τύχαις Plot. 6.8.15; τῷ μέλλοντι Id. 3.6.18 ; also πρὸς τὸ πάσχειν Procl. Inst. 80.
to be set forth, expounded, Arist. Rh. 1419b23; in logical sense, Id. Top. 103b29, cf. APr. 48a8, Epicur. Nat. 28.1, Phld. Sign. 19, etc. Geom., to be set out, ΄taken΄, ἐκκείσθω κύκλος, ὁ ἐκκείμενος κῶνος, Archim. Sph. Cyl. 1.5, 28. c. gen., fall from out, be left bare of, μηροὶ… ἐξέκειντο πιμελῆς S. Ant. 1011.
project, ἐκκειμένη εἰς θάλατταν ἄκρα Str. 5.44.8 ; πύργοι ἔξω ἐκκείμενοι D.C. 74.10; στέρνα προέχοντα καὶ ἐκκείμενα Philostr. Gym. 35 ; φλέβες ἐκκ. Gal. 17 (2).97 ; in painting, stand out, Philostr. Im. 2.1.

(κεῖμαι), als perf. pass. zu ἐκτίθημι, ausgesetzt sein ; von einem Kinde, Her. 1.110, 122 ; Longin. 1.3 ; ὁ σκοπὸς ἔκκειται Arist. Polit. 7.13 ; ἐξέκειτο πολὺν χρόνον ἡ φάσις, sie war ausgehängt, Dem. 58.10, vgl. 21.103 ; offen daliegen, ἐὰν ἁπλοῦν ᾖ τὸ ἦθος καὶ παντὶ ἰδεῖν ἐκκείμενον Dion.Hal. rhet. 10.1 ; ἐκκειμένων τῶν βίων Plut. Comp. Ages. et Pomp. 1 ; preisgegeben sein, ἔκκειμαι τοῖς βουλομένοις τἀμὰ σφετερίζεσθαι Alciphr.3.29 ; ταῖς νόσοις Luc. u. a.Sp.; – μισθοὶ καὶ τροφαὶ παρὰ τοῦ βασιλέως ἔκκεινται, ist ausgesetzt, festgesetzt, Strab. XV.707. – Bei Soph. Ant. 998 ist μηροὶ καλυπτῆς ἐξέκειντο πιμελῆς = sie waren herausgefallen.