ος, ον [ῠ]
      1 qui sert de caution, répondant, garant, XÉN. Vect. 4, 20 ; ARSTT. Œc. 2, 23 ; ESCHN. 128 a ; POL. 5, 27, 1 ;
      2 garanti sur caution, assuré, LYS. 902, 3.

• Cp. -ώτερος, THÉM. 197 c.

➳ Fém. -ος, ESCHN. l. c.

Étym. ἐγγύη.

ον, (ἐγγύη, cf. ἀμφίγυος) secured, under good security, μνᾶς… ἐγγύους ἐπὶ τόκῳ δεδανεισμένας Lys. 32.15 (but v. ἔγγαιος II).
reliable, in Comp., ὅπλα ἐγγυώτερα Them. Or. 15.197c (nisi leg. ἐχεγγ-). Subst., = ἐγγυητής, ἔγγυον παρέχειν Thgn. 286, cf. X. Vect. 4.20, Arist. Oec. 1350a19, SIG 364.41 (Ephesus), 976.13 (Samos), PEleph. 8.19, Ep. Hebr. 7.22, etc. ; ἔ. τῆς προξενίας giving security for…, IG 9(2).4 (Hypata), etc. ; fem. in Aeschin. Ep. 11.12, BGU 1051.10 (i BC/i AD).

1) Bürgschaft leistend ; ὁ ἔγγυος, der Bürge, nach Moeris attisch für ἐγγυητής, was falsch ist ; denn ἔγγυος findet sich nur Xen. Vect. 4.20 Arist. Oec. 2.22 u. Sp., wie Pol. 5.27.1 ; Ἀθηνᾶ ἔγγυος Aesch. ep. 11.12.
2) verbürgt, VLL ἀσφαλής ; Lys. 32.15. – Komparat., neben ἐπικρατέστερος, Themist. Or. 15 p. 197c.

ἔγγυος, -ου, ὁ, ἡ,
[in LXX: Sir.29:15, 16 2Ma.10:28 * ;]
a surety: Heb.7:22 (exx. from π., see MM, Exp., xi; cf. Cremer, 222).†
(AS)